Place de l'Hôtel-de-Ville

Het Stadhuis van Parijs (Frans: Hôtel de ville de Paris) is het gemeentehuis van Parijs, gesitueerd aan de Place de l'Hôtel-de-Ville in het 4e arrondissement. Het staat op de plaats vanwaar sinds 1357 de stad wordt bestuurd. Voor die tijd werd de stad vanuit een gebouw aan de Place du Châtelet bestuurd.

De Pont d'Arcole ("Arcolebrug") is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs. Deze brug is in 1854–1856 gebouwd.

Hôtel de Ville is een station van de metro in Parijs langs de metrolijnen 1 en 11 in het 4e arrondissement. Het is vernoemd naar het vlakbijgelegen Stadhuis van Parijs.

De Rue de Rivoli is een van de bekendste winkelstraten van Parijs, met talrijke winkels van wereldberoemde merken. De straat is genoemd naar de Slag bij Rivoli (14 tot 15 januari 1797), waar Napoleon al snel een overwinning op de Oostenrijkers behaalde. De straat is een compromis tussen de klassieke bouwstijl met prestigieuze monumentale huizen en aristocratische pleinen, en de nieuwere stadsplanning die door de gemeente wordt gereguleerd. Onder de straat loopt een van de ovale bakstenen riolen van het bekende Parijse rioleringssysteem, met de kleine kades voor de rioleringswerkers.

De Église Saint-Merri (Sint-Merrikerk) is een roomse-katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs. De kerk is gesitueerd aan de Rue Saint-Martin in het 1e arrondissement, en was lange tijd de parochiekerk van de Lombardische woekeraars.

De Pont Notre-Dame (Nederlands: Onzelievevrouwebrug) is een brug over de rivier de Seine in de Franse hoofdstad Parijs, gebouwd tussen 1910 en 1914. De brug staat erom bekend de "oudste van Parijs" te zijn. Sinds de oudheid staat er op deze locatie een verbinding over het water, hoewel deze talloze keren vernield en herbouwd is; om die reden is de Pont Neuf officieel de oudste brug van Parijs.

De Église Saint-Gervais-Saint-Protais (Sint-Gervasius-Sint-Protasiuskerk) of kortweg Saint-Gervais is een katholieke kerk in de Franse hoofdstad Parijs, gesitueerd aan het Place Saint Gervais in de wijk Le Marais in het 4e arrondissement. Het gebouw staat achter het Stadhuis van Parijs.

De Strawinski-fontein (Frans: Fontaine Stravinsky), ook wel Tinguely-fontein genoemd, is een fontein bij het Igor Stravinsky-plein (Place Igor Stravinski), gelegen tussen het Centre Georges Pompidou en de Église Saint-Merri in Parijs. De fontein is ontworpen en in 1982 en 1983 uitgevoerd door de Zwitserse kunstenaars Jean Tinguely en zijn levenspartner, de Française Niki de Saint Phalle.

De Tour Saint-Jacques (Nederlands: Sint-Jacobstoren) is een gotische kerktoren in het 4e arrondissement in de Franse hoofdstad Parijs. De 67 meter hoge toren is het enige restant van de afgebroken kerk Saint-Jacques-de-la-Boucherie. De Saint-Jacques-de-la-Boucherie werd begin zestiende eeuw gebouwd als parochiekerk van het Parijse slagersgilde. De aan Jakobus de Meerdere gewijde kerk vormde het beginpunt van de zogeheten chemin de Compostelle, de Franse pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. De kerk werd in 1797, tijdens de Franse Revolutie, afgebroken. Alleen de nooit helemaal voltooide toren bleef staan. In 1856 kocht de gemeente Parijs de vervallen toren die tijdens de heerschappij van Napoleon III grondig werd gerestaureerd door Théodore Ballu. Ter versteviging plaatste hij de toren op een soort sokkel. Ook liet hij, in samenhang met de aanleg van de Rue de Rivoli een klein stadspark aanleggen rond de toren. Midden onder de toren is een standbeeld van Blaise Pascal geplaatst ter herinnering aan zijn experimenten met luchtdruk die hij uitvoerde boven op de toren. Sinds 1998 is de Tour Saint-Jacques als onderdeel van de Pelgrimsroutes in Frankrijk naar Santiago de Compostella opgenomen in de werelderfgoedlijst van UNESCO. Tussen 2006 en 2009 werd de toren gerestaureerd. Sinds augustus 2013 is de toren publiek toegankelijk in het weekend.

Hôtel-Dieu de Paris is het oudst nog bestaande ziekenhuis van Parijs, thans gevestigd in het centrum van die stad. Aan de toenmalige bisschop Landry, in het Nederlands: Landericus van Parijs, wordt de stichting van deze instelling, in het jaar 651, toegeschreven. De bisschop werd later heilig verklaard. Het bevindt zich aan de noordzijde van het Place du Parvis Notre-Dame. Het werd tussen 1866 en 1878 gebouwd op de grondvesten van een oud weeshuis. Het Hôtel Dieu, dat in de 12de eeuw werd gebouwd, lag tussen de oevers van het eiland Île de la Cité aan de zuidzijde van het huidige Place du Parvis Notre-Dame - place Jean-Paul-II. In de 19de eeuw werd het gesloopt voor de stadsvernieuwing van baron Haussmann. Hier bood de Parijse politie in 1944 moedig weerstand tegen de Duitsers; die slag wordt herdacht met een monument in de Cour de 19-Août.

Ancien Cloître Quartier is een wijk in Parijs op het Île de la Cité. Ten noorden van de Notre-Dame ligt een doolhof van straatjes die ook het 'Oude Klooster' wordt genoemd. Het zijn de resten van een buurt die in de middeleeuwen het bruisende centrum was van studenten aan het seminarie van de kathedraal. Het bestaat vooral uit nauwe straatjes met goed onderhouden middeleeuwse huizen. Vooral de huizen in de Rue des Chantres en de Rue des Ursins hebben dergelijke tuinen en binnenplaatsen met keien.

Het Institut de recherche et coordination acoustique/musique (IRCAM) in Parijs is een vooraanstaand instituut op het gebied van nieuwe (al dan niet elektronische) muziek, dat specialisten uit verschillende disciplines (muziek, informatica, akoestiek e.d.) samenbrengt. Veel hedendaagse componisten hebben er gestudeerd of stage gelopen. Het IRCAM is gevestigd in een gebouw dat, net als het naastgelegen Centre Pompidou, is ontworpen door Renzo Piano. In 1970 nam president Georges Pompidou het initiatief tot de oprichting van het IRCAM. Hij vroeg componist en dirigent Pierre Boulez om het instituut vorm te geven en om de leiding ervan op zich te nemen. Boulez trok zich in 1992 terug en werd als directeur opgevolgd door Laurent Bayle. Tussen 2002 en 2005 was de filosoof Bernard Stiegler directeur van het instituut. Daarna werd de muzikant Frank Madlener van artistiek tot algemeen directeur benoemd.