Constitution Avenue

De Lincoln Memorial Reflecting Pool is een kunstmatig waterbassin in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. aangrenzend aan de National Mall. Het basin is aangelegd om het zicht op het Lincoln Memorial van aan Washington Monument te versterken door de reflectie van dit gebouw in het water, een eeuwenoude techniek die ook onder meer wordt toegepast bij de Taj Mahal of in het Alhambra. Uiteraard reflecteert ook Washington Monument in het water bekeken vanaf Lincoln Memorial. In 2004 werd tussen de Reflecting Pool en het Washington Monument nog het National World War II Memorial aangelegd en ingehuldigd. Het bassin ligt op de grens van het West Potomac Park, het geheel is in beheer van de National Park Service. De Reflecting Pool werd ontworpen door Henry Bacon en aangelegd tussen 1922 en 1923. 618 m lang en 51 m breed met een diepte die toeneemt van de 46 cm aan de kanten tot 76 cm in het centrum van het bassin. Het heeft een watercapaciteit van 25,5 miljoen liter water. De Reflecting Pool werd gerestaureerd van 2010 tot 2012 met 30,7 miljoen dollar middelen van de American Recovery and Reinvestment Act of 2009. De oude situatie met stilstaand drinkbaar leidingwater dat regelmatig vervangen werd, werd aangepast naar een watercirculatie met water continu aangevoerd en afgevoerd uit het nabijgelegen Tidal Basin. De Pool is het kader waarin Marian Anderson een openluchtconcert gaf op eerste paasdag, 9 april 1939, op de trappen van het Lincoln Memorial. Ze zong voor een publiek van meer dan 75.000 mensen en een radiopubliek van miljoenen, van het concert werd tevens een concertfilm gemaakt. Op 28 augustus 1963 kwamen de deelnemers van de March on Washington for Jobs and Freedom aan de Pool toe. Ze luisterden er onder meer naar "I Have a Dream" van Martin Luther King, Jr.. 250.000 toeschouwers hoorden hem spreken. Op 18 januari 2009 keken er 400.000 personen naar We Are One: The Obama Inaugural Celebration at the Lincoln Memorial.

De National Academy of Sciences (NAS) is de Amerikaanse nationale academie van wetenschappen, die in 1863 is opgericht door president Abraham Lincoln. Leden worden gekozen om hun belangrijke bijdragen aan de wetenschap. Lidmaatschap van deze vereniging verloopt via nominatie door een academielid en coöptatie. Er zijn ongeveer 2000 Amerikaanse en 350 buitenlandse leden, van wie meer dan 200 een Nobelprijs hebben gewonnen. De NAS is een private, onafhankelijke, non-profitorganisatie. De academie geeft advies aan de Amerikaanse federale overheid en verricht ook onafhankelijke studies. Samen met de National Research Council (opgericht in 1916), de National Academy of Engineering (opgericht in 1964) en het Institute of Medicine (opgericht in 1970) vormt deze de NAS de National Academies. Anno 2011 waren er vijf Belgen lid, namelijk Thierry Boon (sinds 2006), Christian de Duve (sinds 1975), Jacques Dreze (sinds 1993), Eric Lambin (sinds 2009) en Marc Van Montagu (sinds 1986). Er waren anno 2009 negen Nederlanders lid van de NAS, onder wie de astronome Ewine van Dishoeck, biochemicus Piet Borst, botanicus Maarten Koornneef en de natuurkundigen Gerard 't Hooft en Martinus Veltman. De American Institute of Biological Sciences (AIBS) is een wetenschappelijke associatie die zich richt op het bevorderen van biologisch onderzoek en onderwijs in de Verenigde Staten. Deze organisatie is in 1947 opgericht als deel van de National Academy of Sciences.

De Albert Einstein Memorial is een bronzen standbeeld ter ere van de beroemde Duits-Amerikaanse natuurkundige Albert Einstein, de opsteller van onder meer de relativiteitstheorieën. Het beeld staat nabij de National Academy of Sciences aan Constitution Avenue in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C.. Het monument, vervaardigd door Robert Berks, toont Einstein in een zittende houding en weegt 3,2 ton. Het beeld staat op een rond platform waarop vele astronomische objecten zijn gemonteerd op metalen plaatjes. Verder zijn er drie wiskundige formules van Einstein en drie uitspraken van de geleerde weergegeven.

Het District of Columbia War Memorial eert de inwoners van Washington D.C. die tijdens de Eerste Wereldoorlog in de Amerikaanse strijdkrachten hebben gediend. Het monument staat in West Potomac Park, vlak bij de Lincoln Memorial Reflecting Pool en werd gebouwd in 1931. Op 11 november 1931, op de herdenkdag voor de wapenstilstand van 1918, werd het monument onthuld door president Herbert Hoover. Het War Memorial is opgetrokken in de Dorische stijl, is cirkelvormig en meet 14,3 m hoog met een diameter aan de basis van 13,2 m. In een van de hoekstenen van het bouwwerk staan de ruim 26.000 namen van veteranen die uit Washington afkomstig waren. Rond de basis staan de 499 namen van diegene die sneuvelde in het conflict. De koepel wordt ondersteund door 22 pilaren met elk een hoogte van 6,7 m.

Het Korean War Veterans Memorial is een herdenkingsmonument in het West Potomac Park te Washington D.C., zuidoost van het Lincoln Memorial en net ten zuiden van de Reflecting Pool van de National Mall.

Het Martin Luther King, Jr. National Memorial is een monument in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. ter ere van Martin Luther King, baptistendominee, politiek leider, een van de boegbeelden van de Amerikaanse burgerrechtenbeweging tegen de rassenscheiding en winnaar van de Nobelprijs voor de Vrede. King was de eerste Afro-Amerikaan, en pas de vierde niet-president die geëerd wordt met een nationaal gedenkteken op of bij de National Mall. Het monument bevindt zich in West Potomac Park, ten zuidwesten van het Washington Monument en de rest van de National Mall. Het ligt aan de noordwestelijke oever van het Tidal Basin dicht bij het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Het ligt pal op de lijn die getrokken kan worden tussen twee van de grootste monumenten in het gebied, Lincoln Memorial in het noordwesten en Jefferson Memorial in het zuidoosten. Het officieel adres van het monument is 1964 Independence Avenue, S.W. waarmee met 1964 het jaar van de Civil Rights Act of 1964 wordt herdacht. Het 9,1 m hoge standbeeld Stone of Hope is een beeltenis van King, uitgevoerd door de beeldhouwer Lei Yixin die oprijst uit een stenen blok. Het is een verbeelding van een van de uitspraken van King tijdens de I Have a Dream speech: ""Out of a mountain of despair, a stone of hope." Bezoekers van het monument gaan eerst door een opening in de Mountain of Despair, twee andere granietblokken, om het beeld te bereiken. Bij het 1,6 hectare grote gebied waarop het monument staat hoort ook een Inscription Wall, een lange muur waarop 14 fragmenten uit Kings speeches, preken en geschriften staan waaruit zijn streven naar gerechtigheid, democratie, hoop en liefde blijkt. De quotes en hun datum zijn: Het monument werd op 22 augustus 2011 geopend na meer dan twintig jaar planning, geldinzameling en constructie. Een openingsplechtigheid was voorzien voor zondag 28 augustus 2011, een symbolische datum en de 48ste verjaardag van de "I Have a Dream" speech die King gaf van op de trappen van Lincoln Memorial op 28 augustus 1963. De doortocht van orkaan Irene maakte deze viering evenwel niet mogelijk. Een nieuwe symbolische datum werd gezocht en gevonden in 16 oktober 2011, de 16de verjaardag van de slotbijeenkomst van de Million Man March die op de National Mall werd gehouden op 16 oktober 1995. Sprekers waren onder meer Barack Obama, Jesse Jackson, Andrew Young, Al Sharpton en zoon Martin Luther King III. Muzikaal werd het evenement opgeluisterd door onder meer Aretha Franklin en Stevie Wonder. Het standbeeld is niet het eerste standbeeld voor een Afro-Amerikaans persoon in Washington D.C., dat is een standbeeld van Mary McLeod Bethune in Lincoln Park. Het is wel het eerste standbeeld voor een zwarte Amerikaan op of bij de National Mall. De drie andere niet-presidenten die er geëerd worden zijn George Mason, John Ericsson en Amerikaans marinegezagvoerder John Paul Jones.

Het Lincoln Memorial (in het Nederlands het Lincolnmonument) gesitueerd in het verlengde van de National Mall in Washington, is een gedenkteken aan de Amerikaanse president Abraham Lincoln.

Het West Potomac Park is een nationaal park in de Amerikaanse hoofdstad Washington aangrenzend aan de National Mall. Het park wordt in het noorden begrensd door de Lincoln Memorial Reflecting Pool. Het strekt zich uit van Lincoln Memorial in het noordwesten tot de grasvelden die Washington Monument omzomen in het noordoosten en Jefferson Memorial in het zuiden. In het West Potomac Park bevinden zich verder nog het National World War II Memorial, het Korean War Veterans Memorial, het District of Columbia War Memorial, het Martin Luther King, Jr. National Memorial, het Franklin Delano Roosevelt Memorial, het George Mason Memorial en de Tidal Basin. Het park is in beheer van de National Park Service. Het 159,8 ha grote park werd aangelegd van 1881 tot 1912 en werd op 30 november 1973 toegevoegd aan het National Register of Historic Places. Het wordt omgeven door Constitution Ave., 17th Street, Independence Ave., Washington Channel, de Potomac River en Rock Creek Park. In het park is er aanplanting van sakura of Japanse kerselaars die in 1912 door de burgemeester van Tokio aan de burgemeester van Washington werden geschonken, iets wat tegenwoordig jaarlijks wordt herdacht met het National Cherry Blossom Festival in de lente.

Het First Division Monument bevindt zich in President's Park ten zuidwesten van het Witte Huis in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. Het monument is opgericht ter ere van allen die sneuvelden terwijl ze in de 1e Infanteriedivisie van het Leger van de Verenigde Staten dienden. Het monument ter ere van de gevallenen van de 1e infanteriedivisie in de Eerste Wereldoorlog werd op 4 oktober 1924 onthuld. Na de Tweede Wereldoorlog werd het monument uitgebreid voor de gevallenen in deze oorlog, en opnieuw onthuld op 24 augustus 1957. Het First Division Monument werd daarna nog twee keer uitgebreid: voor de gevallenen van de Vietnamoorlog (onthulling 20 augustus 1977) en voor de gesneuvelde soldaten van Operatie Desert Storm (onthulling 29 mei 1995).

De Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (International Bank for Reconstruction and Development; IBRD) is sinds 1944 een internationale financiële instelling met het hoofdkantoor in Washington D.C., Verenigde Staten. Het is de kredietverleningsarm van de Wereldbankgroep. De IBRD verstrekt leningen aan ontwikkelingslanden met een middeninkomen. Het is de eerste van vijf instellingen die de Wereldbankgroep vormen. De oorspronkelijke missie van de IBRD in 1944 was het financieren van de wederopbouw van Europese landen die verwoest waren door de Tweede Wereldoorlog. De IBRD en haar kredietverleningsafdeling, de Internationale Ontwikkelingsassociatie (IDA), staan gezamenlijk bekend als de Wereldbank, omdat ze dezelfde leiding en hetzelfde personeel delen.

De Internationale Ontwikkelingsassociatie (International Development Association, IDA) is een lid van de Wereldbankgroep die leningen en subsidies verstrekt aan de armste ontwikkelingslanden ter wereld, met hoofdkantoor in Washington D.C. in de Verenigde Staten. De bank werd in 1960 opgericht als aanvulling op de bestaande Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (IBRD) door leningen te verstrekken aan ontwikkelingslanden die kampen met het laagste bruto nationaal inkomen, een slechte kredietwaardigheid of het laagste inkomen per hoofd van de bevolking. Samen staan de IDA en de IBRD bekend als de Wereldbank, omdat ze dezelfde uitvoerende leiding hebben en met dezelfde staf werken. Suriname trad in 2024 toe als lid van de IDA.

Washington D.C. is de hoofdstad van de Verenigde Staten. D.C. staat voor District of Columbia, het speciale federale district dat sinds de jaren 1870 hetzelfde grondgebied bestrijkt en er min of meer synoniem mee is. Het District of Columbia is vernoemd naar een oude, poëtische naam voor de Verenigde Staten: Columbia (op zijn beurt afgeleid van Columbus). Dit district behoort tot geen enkele staat, omdat het ongewenst werd geacht dat een staat invloed op de hoofdstad kon uitoefenen. Gevolg daarvan is dat de inwoners van D.C. niet deelnemen aan de verkiezingen van het Amerikaanse Congres, want dat vertegenwoordigt immers de staten. Wel nemen ze deel aan de presidentsverkiezingen. Om verwarring met de staat Washington te vermijden spreken de Amerikanen veelal niet van Washington, maar van Washington D.C., of kortweg D.C. De stad is net als de staat genoemd naar de eerste president van de VS, George Washington, en ligt aan de rivier de Potomac. Sinds de jaren 1970 heeft de stad opnieuw zelfbestuur met een burgemeester en een gekozen gemeenteraad. Washington D.C. is als hoofdstad ontworpen, het is een geplande stad. Het oorspronkelijke plan van indeling laat de scheiding der machten (de Trias politica) goed zien: het Washington Monument vormt de hoek van een L-vorm in spiegelbeeld. Aan het uiteinde van de korte noordelijke poot bevindt zich het Witte Huis, waar de president, als hoofd van de uitvoerende macht, zetelt, en aan het uiteinde van de lange oostelijke poot bevindt zich het Capitool, waar de wetgevende macht is gevestigd. Washington D.C. vormt maar een klein deel van het stedelijke gebied dat hier ligt; de vele uitbreidingen van regeringsgebouwen en woongebieden bevinden zich in de aangrenzende staten, Virginia en Maryland. Ook het militaire centrum het Pentagon bevindt zich in de staat Virginia. Het gehele stedelijke gebied heeft een inwonertal van meer dan 5,9 miljoen; Washington D.C. zelf telde in 2019 705.749 inwoners.