Westende

De Sint-Laurentiuskerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Middelkerke behorende plaats Westende, gelegen aan de Westendelaan.

De N388 is een gewestweg in België bij de plaats Westende. De weg verbindt de N34 met de N318 via de Henri Jasparlaan en heeft een lengte van ongeveer 800 meter. De gehele weg bestaat uit twee rijstroken voor beide rijrichtingen samen.

Het Sint-Laureinsstrand is een natuurgebied bij de tot de West-Vlaamse gemeente Middelkerke behorende plaats Westende. Het gebied werd in 1982 beschermd als landschap. Het bestaat uit duingebied met soorten als zeeraket, duinreigersbek, duinruit, kruipwilg, duinviooltje en duindoorn. In het gebied ligt ook het Steunpunt Seydlitz, deel uitmakend van de Atlantikwall (1942-1944).

De Schuddebeurze is een natuurgebied ten oosten van de tot de West-Vlaamse gemeente Middelkerke behorende plaats Lombardsijde. Het gebied van ongeveer 36 ha wordt beheerd door Natuurpunt en betreft een complex van kalkarme binnenduinen waar enkele zeldzame plantensoorten te vinden zijn, zoals onderaardse klaver, wegdistel en gaspeldoorn. Daarnaast zijn er veel planten te vinden die normaal op zure zandgronden groeien. De overgang naar het poldergebied is tegenwoordig gradiëntarm, omdat daar intensieve landbouw plaatsvindt. In het gebied ontspringt de Schuddebeurzebeek, welke het water afvoert. Langs het gebied loopt de Schuddebeurzeweg, welke reeds in 1244 werd vernoemd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd dit gebied door de beschietingen, met de nabijheid van het IJzerfront, in een kraterlandschap veranderd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden er in een deel van dit gebied bunkers gebouwd Het beheer als natuurgebied dateert van de jaren '90 van de 20e eeuw, en in 1997 werd het geklasseerd als erkend natuurreservaat. De Schuddebeurze is toegankelijk op de wandelpaden, en er worden excursies georganiseerd.

De Sint-Theresiakapel is een hulpkerk in de tot de West-Vlaamse gemeente Middelkerke behorende plaats Westende, gelegen aan de Badenlaan.

De Onze-Lieve-Vrouw Visitatiekerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Middelkerke behorende plaats Lombardsijde. De kerk is gelegen aan het Dorpsplein.

Lombardsijde is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van Middelkerke. Lombardsijde ligt aan de Belgische Kust, de dorpskern ligt op anderhalve kilometer van de zee en de bebouwing vormt één geheel met die van Westende. De oppervlakte van Lombardsijde verkleinde sterk in de tweede helft van de 20ste eeuw, toen de gebieden met onder andere de militaire basis en het natuurgebied aan de IJzermonding bij buurgemeente Nieuwpoort werden gevoegd.

Het Grand Hôtel Bellevue is een gebouw in de Belgische badplaats Westende. Het wordt in de volksmond ook de "Rotonde" genoemd, maar deze naam verwijst enkel naar de amfitheatervormige voorbouw. Het gebouw bestaat uit twee vleugels met een rechthoekig binnenplein, aan de oostkant afgesloten door de ronde voorbouw. Het staat aan de oostgrens van de badplaats aan de zeedijk.

Het Gravensas, ook Sas van de Brugsevaart of Sas van de Plassendalevaart genoemd, is een scheepvaartsluis of schutsluis die de Plassendalevaart verbindt met de achterhaven. Het Gravensas is het vijfde kunstwerk op de Ganzepoot, komende van Nieuwpoort. Het werd gebouwd in 1844. De breedte van het sas is acht meter, en de lengte vijfenveertig meter. Het waterpeil van het kanaal wordt altijd op hetzelfde peil gehouden. Het niveau van de achterhaven varieert met het getij van lager naar hoger dan het kanaal. Schepen die van Oudenburg of Brugge komen of Diksmuide, kunnen via de achterhaven naar de voorhaven of via de Veurnevaart naar Veurne en omgekeerd. De Gravensluis krijgt enkel bediening in de periode vanaf 3 uur voor hoogwater tot 3 uur erna.

Het Nieuport Memorial is een gedenkteken dat herinnert aan de Eerste Wereldoorlog en is gelegen in de Belgische havenstad Nieuwpoort nabij de monding van de rivier de IJzer. Op het monument staan 547 namen van Britse officieren en soldaten zonder gekend graf die in 1914 gedood werden bij de belegering van Antwerpen of de verdediging van dit deel van het westfront van juni tot november 1917. Degenen die in 1914 vochten waren lid van de Royal Naval Division. De gevechten in 1917, toen het 15e Legerkorps de lijn van Sint-Joris naar de zee verdedigde, betrof inclusief het gebruik van Duitse chemische wapens, zoals mosterdgas en Blaukreuz. Het gedenkteken is ontworpen door de Schotse architect William Bryce Binnie en is een acht meter hoge zuil van Euvillesteen. De namen van de vermisten zijn te lezen op de bronzen panelen rond de basis van de zuil. Drie leeuwen, gebeeldhouwd door de Britse beeldhouwer Charles Sargeant Jagger, houden de wacht op de hoeken van het driehoekige geplaveid platform waarop het gedenkteken geplaatst is. Het monument werd onthuld op 1 juli 1928 door Sir George MacDonogh, een commissaris voor de Imperial War Graves Commission. MacDonogh was stafofficier en generaal geweest voor de directie van de militaire inlichtingendienst gedurende het grootste deel van de oorlog en werd benoemd tot adjudant-generaal van de strijdkrachten in september 1918. De site staat sinds 2023 op de Unesco-Werelderfgoedlijst als onderdeel van inschrijving Begraafplaatsen en herdenkingssites van de Eerste Wereldoorlog (Westelijk Front).

De N380 is een Gewestweg in België bij Nieuwpoort. De weg heeft een lengte van ongeveer 750 meter en passeert diverse bruggen en sluizen. De gehele route bestond uit twee rijstroken voor beide rijrichtingen samen. Tussen 2009 en 2017 is de verkeerssituatie veranderd, waardoor de route in zijn geheel een eenrichtingsverkeersweg is geworden. Waarbij er alleen vanuit het noorden naar het zuiden gereden kan worden.

Het Springsas, ook gekend als Scheursas of Sas van de Oude IJzer, is een spuisluis of overlaat op de Kreek van Nieuwendamme, de vroegere meanderende benedenloop van de IJzer. Het is het vierde kunstwerk op de Ganzepoot, komende van Nieuwpoort. Het werd gebouwd in 1820-1822 als deel van de Belgische vestingstad Nieuwpoort. Het bestond toen uit twee kokers, elk 36,50 meter lang en 4,30 meter breed. In de jaren 1853-1858 werd elke koker onderverdeeld in twee kokers zodat er nu vier uitwateringskokers zijn van elk 2,05 meter breed. Na de Eerste Wereldoorlog werd het herbouwd zonder centrale muur en deuren aan de kant van de achterhaven.