Teckop

Houtdijken is een buurtschap behorende tot de Nederlandse gemeente Woerden, in de provincie Utrecht. Het ligt tussen Breeveld en Gerverscop en had in 2007 50 inwoners. Het ligt in de polder Groot-Houtdijk. Tot 8 september 1857 bestond naast de gemeente Kamerik en de Houtdijken (ook wel Kamerik-Houtdijken) ook een gemeente Kamerik en Mijzijde (ook wel Kamerik-Mijzijde) maar op die datum fuseerde die twee met de gemeenten 's-Gravesloot en Teckop tot de gemeente Kamerik. In 1989 ging die weer op in de gemeente Woerden.

De Sint-Hippolytuskerk is een bakstenen kerkgebouw in het kerkdorp Kanis in de Nederlandse gemeente Woerden. De kerk werd in 1914 gebouwd naar een ontwerp van architect Wolter te Riele. In 1915 werd de kerk ingewijd door de aartsbisschop van Utrecht, mgr. H. van de Wetering. In 2011 is de parochie van de Hippolytuskerk overgegaan van het aartsbisdom Utrecht naar het bisdom Rotterdam. In 2012 is de parochie gefuseerd met die van Woerden, Oudewater en Meije-Zegveld tot de Parochie Pax Christi. De kerk is een gemeentelijk monument.

(De) Kanis is een kerkdorp in de Nederlandse gemeente Woerden in de provincie Utrecht. Bestuurlijk en statistisch gezien behoort de Kanis tot het dorp Kamerik.

Het Huis Woudenberg was een kasteel in de Nederlandse buurtschap Geestdorp, provincie Utrecht. Van het kasteel is alleen een deel van de gracht behouden gebleven. Het kasteel is vermoedelijk eind 14e eeuw gesticht door Elias van Woudenberg. Hij heeft in 1376 het kasteel van Woerden bezet gehouden namens Albrecht, graaf van Holland. Elias was een telg uit de familie Van Woudenberg, die afkomstig was uit het oosten van het Sticht Utrecht. Elias trouwde met Rixa van Polanen, dochter van Gerrit van Polanen en Lutgard van Wulvenhorst, en vestigde zich op het kasteel in Geestdorp. Volgens een melding uit 1415 had het echtpaar twee zonen: Jan en Herbaren. Een van hen zal het Huis Woudenberg hebben geërfd. Het is onbekend wanneer het kasteel is verdwenen. Een landkaart uit 1770 vermeldt een omgracht huis, met daarbij de toelichting dat het om ‘eertijds het huis Geestdorp’ gaat. Dit zal dan waarschijnlijk het Huis Woudenberg betreffen. Op de voormalige kasteellocatie staat een boerderij met de naam Woudenberg. Rondom de boerderij liggen restanten van de slotgracht; de voorzijde van de gracht is gedempt wegens de verbreding van de weg.

Het gemeentehuis van Kamerik is bouwwerk aan het Burgemeester Breenplantsoen in de Nederlandse plaats Kamerik dat van 1955 tot 1989 dienst heeft gedaan als gemeentehuis. Tegenwoordig wordt de voormalige raadszaal verhuurd voor trouwerijen. Op 28 december 1945 nam de gemeenteraad het principebesluit om een nieuw gemeentehuis te bouwen, waarna op 28 juni 1949 besloten werd om de Woerdense architect Worst opdracht te geven om een plan te ontwerpen. Dit plan werd op 18 november 1952 aanvaard door de gemeenteraad, waarna op 4 juni 1954 de eerste steen werd gelegd door commissaris van de Koningin Marius Antoon Reinalda. In de raadszaal zijn nog veel originele elementen aanwezig, zoals de kroonluchters en de stoel van de burgemeester met hierop het wapen van Kamerik. De houten bankjes die dienstdeden als publieke tribune zijn ook nog aanwezig. De tafels en stoelen van de gemeenteraadsleden zijn niet meer origineel. De zaal heeft meerdere glas in loodramen. Zo is er een raam dat gewijd is aan de Hongerwinter. Hierop is te zien hoe inwoners van Kamerik met een boot naar Friesland varen om aardappelen te halen. De Duitse bezetting wordt verbeeld als een soldaat met zwaard die een vrouw onderdrukt. Een ander raam laat het productieproces van kaas zien. Onder het gebouw bevindt zich een kelder van beton die dienst kan doen als schuilkelder. Eén van de ruimtes in de kelder is voorzien van een dikke stalen deur. Tegenover het gemeentehuis bevindt zich een plantsoen met daarin het beeld Man en paard van de Kamerikse kunstenaar Taeke Friso de Jong. In de nok aan de zijkant van het gebouw bevindt zich een reliëf van een veulen van kunstenaar Pieter Starreveld. Momenteel is er een bedrijf gevestigd in het voormalig gemeentehuis.

Het gedenkraam in het gemeentehuis is een oorlogsmonument in de Nederlandse plaats Kamerik.

Gerverscop of Gerverskop is een polder en buurtschap behorende tot de Nederlandse gemeente Woerden, in de provincie Utrecht. Het is gelegen tussen Breeveld en Laagnieuwkoop.

Indijk is een voormalige Nederlandse gemeente, die thans op het grondgebied van Woerden ligt. De dorpsbebouwing van Harmelen staat voor een deel op vroeger Indijks grondgebied. In het verleden was Indijk een zelfstandig ambacht, dat lag in een uitloper van het gewest Holland, net als Teckop, terwijl Harmelen, Gerverscop en Kamerik daaromheen Utrechts waren. Het grondgebied bestond het gebied lag verdeeld over een aantal polders: Oudeland deel van de polder Gerverscop deel van de polder Breudijk deel van de polder Reijerscop De polder Reijerscop was verdeeld over vier gerechten, die alle vier niet uit een aaneengesloten gebied bestonden, maar uit afzonderlijke percelen. Een aantal van die percelen vormden het gerecht Reijerscop in het Land van Woerden. De andere drie gerechten lagen in het gewest Utrecht. Toen dit Hollandse Gerecht verbonden raakte met Indijk, werd het Reijerscop Indijk genoemd. In de Franse tijd werd de grens voor het eerst gerationaliseerd, wat meerdere keren werd teruggedraaid. Per 1 januari 1812 werd Indijk bij de gemeente Harmelen gevoegd. Per 19-9-1814 werden de Franse departementen opgeheven en de oude provincies hersteld. Het resultaat was dat de gemeente Harmelen nu in twee provincies lag namelijk de voormalige gerechten Indijk en Teckop. Op 1 april 1817 werd indijk weer losgemaakt van Harmelen en werd het een zelfstandige gemeente binnen Holland. De chaotische situatie in Reijerscop werd niet hersteld. De polder werd verdeeld tussen Indijk en Veldhuizen. De grens lag in de Achtermolenvliet. De gemeente bestond wel uit twee afzonderlijke gebieden, want het land in Reijerscop grensde niet aan de rest van de gemeente. Deze situatie was van korte duur. Op 1 januari 1821 werd de gemeente Indijk bij de provincie Utrecht gevoegd en op 13 januari werd de gemeente opgeheven en bij Harmelen gevoegd. Sinds 1-1-2001 hoort Indijk, net als de rest van Harmelen, bij Woerden. Het ambacht had een eigen wapen: in zilver een boer in klederdracht rustende op een spade, alles in natuurlijke kleur, staande op een terras van sinopel.

De Sint-Hippolytuskerk is een Nederlands Hervormde kerk in Kamerik, gelegen aan de Burgemeester Talsmaweg 18.

Polder Groot-Houtdijk is een voormalig waterschap en polder in de provincie Utrecht ten oosten van Woerden en ten zuiden van Kamerik. De polder valt onder waterschap De Stichtse Rijnlanden. Tot 1975 werd het waterbeheer uitgevoerd door Groot-Waterschap van Woerden.

Gezicht Kamerik is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in Kamerik in de Nederlandse provincie Utrecht. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 17 september 1964. Het gebied werd op 4 augustus 1966 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 3,1 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Putkop is een voormalig blokhuis bij Harmelen, gemeente Woerden in de Nederlandse provincie Utrecht. In de rijmkroniek van Melis Stoke staat dat het verdedigingswerk kort na de moord op graaf Floris V in 1296 is opgetrokken om Holland tegen Utrecht te beschermen. In 1420 wordt gemeld dat de Utrechters 'dat blochuus te Putkupe ghevesticht ende beset hadden' en van daaruit het land van Woerden plunderden. Ook werden bij Kasteel Putkop vanaf 1429 de geschillen tussen Holland en Utrecht besproken. In 1481 werd door de burgers van Woerden de oude versterking opnieuw opgetrokken. In 1575/76 is er sprake van een schans. De ligging is slechts bij benadering bekend en niet meer in het terrein na te wijzen.