San Carlo alle Quattro Fontane

De Porta Sanqualis was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De poort stond aan de voet van de Quirinaal, op de heuveltop die Collis Mucialis werd genoemd. De Porta Sanqualis ontleent zijn naam aan de Tempel van Semo Sancus die dichtbij stond. Delen van de poort zijn in de 20e eeuw opgegraven aan het Piazza Magnanapoli, waaruit bleek dat de poort voorzien was van een binnenplaats. Een boog behorend bij de fortificaties van de poort is bewaard gebleven in de kelder van het Palazzo Antonelli.

De Quattro Fontane zijn vier barokke fonteinen in Rome, gelegen op het kruispunt van de Via del Quirinale en de Via delle Quattro Fontane. Dit kruispunt is eveneens het hoogste punt van de heuvel Quirinaal in Rome. De opstelling werd ontworpen door Domenico Fontana en geplaatst in het kader van de stedelijke verfraaiing in opdracht van paus Sixtus V tussen 1588 en 1593. Muzio Mattei leverde een belangrijk deel van de financiering. Fontana tekende vermoedelijk ook voor het ontwerp van twee van de vier marmeren muurfonteinen zelf. Het marmer was afkomstig van de ruïne van het antieke Septizonium, die hiervoor werd afgebroken. De sculpturen verbeelden de stroomgoden Arno en Tiber en goden uit de Romeinse mythologie, Diana en Juno. Alle vier zijn ze liggend afgebeeld, half opgericht steunend op een arm. Tiber op de zuidelijke hoek is een bebaarde naakte man, met een doek toegedekt, met de rechterarm steunend op een kom waaruit het water stroomt. In zijn linkerarm een hoorn des overvloeds met vruchten. Achter hem een vijgenboom, wijngaardranken en een wolf. Ook Arno, op de oostelijke hoek, is een bebaarde naakte man, met een doek toegedekt, met een boeket bloemen. Achter hem een leeuwenkop en riet. Zijn linkerarm steunt op een potje waarin de waterspuwer is verwerkt. Juno, op de westelijke hoek, is een vrouw in jurk. Haar linkerarm steunt op een leeuwenkop waarvan de mond de waterspuwer is. Bij haar een gans, op de achtergrond een palmboom en wijngaardranken. Diana op de noordelijke straathoek is een vrouw in jurk, met een naakte borst, die vijgen vasthoudt. Haar rechterarm steunt op een rots van waaruit de waterspuwer water verspreidt. Als enige van de vier fonteinen is de muurfontein niet ingewerkt in een nis, maar ziet men achter de beeltenis de achterliggende bebouwing. Het kruispunt waar de vier muurfonteinen de straathoeken vormen, is zelf ook een staaltje van sterke stadsplanning, waarbij het kruispunt boven op de heuvel vier zichtassen oplevert, met zicht op drie Romeinse obelisken, zijnde de Quirinale in het zuidwesten, de obelisk aan de Spaanse Trappen in het noordwesten, en deze voor de Basiliek van Santa Maria Maggiore in het zuidoosten. De vierde zichtas noordoostwaarts toont de stadspoort van de Porta Pia. In de zeventiende eeuw werd aan het kruispunt op de zuidelijke hoek, achter de Tibermuurfontein de San Carlo alle Quattro Fontanekerk ingezegend.

Sant'Andrea al Quirinale is de kerk van het Jezuïetenseminarie op de Quirinaal in Rome. De kerk is ontworpen door Gian Lorenzo Bernini en Domenico de' Rossi en werd gebouwd tussen 1658 en 1678. De kerk wordt beschouwd als een van de beste voorbeelden van Romeinse barok, en Bernini beschouwde haar als een van zijn meest perfecte werken. De kerk is ovaal, met de ingang en het hoogaltaar op de korte as van de ellips. Het halfronde portaal is versierd met het wapen van Camillo Kardinaal Pamphili, die de bouw van de kerk financierde. Koning Karel Emanuel IV van Sardinië is begraven in een van de zijkapellen, evenals de Heilige Stanislaus Kostka. In een ruimte die niet toegankelijk is voor het publiek, te bereiken via de kapel rechts van het altaar, hangt een Vlaams wandtapijt naar een ontwerp van Peter Ykens.

De Gallerie Nazionali d'Arte Antica is een museum in Rome. Het is gesticht door en gevestigd in het paleis (Palazzo Barberini) van de familie Barberini. Daarnaast behoort ook de Galleria Corsini hier toe.

De Porta Fontinalis was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De stadspoort is bekend van een tweetal vermeldingen in de antieke literatuur. Livius schrijft dat in 193 v.Chr. bij deze poort de Porticus Aemilia werd gebouwd. Deze stond bij de Clivus Argentarius, de weg van het Forum Romanum naar het Marsveld en de Porta Fontinalis stond dus direct ten noorden van de Capitolijn. De poort ontleent zijn naam waarschijnlijk aan de bron (Latijn:fons) die onder de nabijgelegen Mamertijnse gevangenis ontsprong.

De Via Nazionale is een belangrijke doorgaande straat in het centrum van Rome.

De Basilica di San Vitale, voluit de Basilica dei santi Vitale e Compagni martiri in Fovea is een vroegchristelijke kerk in Rome gelegen aan de Via Nazionale. De basiliek is een titelkerk, hierbij wordt de naam Basilica dei santi Vitale, Valeria, Gervasio e Protasio gehanteerd. De compagni van de martelaar Vitalis van Milaan zijn namelijk zijn echtgenote, de martelares Valeria van Milaan, en zijn kinderen, de martelaren Gervasius en Protasius. De basiliek dateert uit circa 400 en werd in 401 of 402 ingehuldigd door paus Innocentius I. Minstens één grondige restauratie, waarbij het kerkgebouw mogelijk zelfs volledig werd herbouwd, is bekend. Deze werd uitgevoerd in 1475 op vraag van paus Sixtus IV. De portico is waarschijnlijk een van de oudste delen van de kerk en stamt mogelijk nog uit de 5e eeuw. De basiliek bevindt zich meerdere meters onder het straatniveau van de Via Nazionale en wordt bereikt langs een trappengalerij. Dit is nog het antieke straatniveau van de Vicus Longus, de oorspronkelijke straat die hier lag. In de kerk zijn de muren voorzien van fresco's met afbeeldingen van het martelaarschap, waaronder het "Martelaarschap van Sint Ignatius van Antiochië", waarin een geruïneerd Colosseum staat afgebeeld. De apsis komt nog uit de 5e eeuw en is versierd met een fresco van Andrea Commodi; "De klim naar Golgotha".

Het Palazzo delle Esposizioni is een palazzo en in gebruik als een kunsthal, gelegen aan de Via Nazionale 194 in Rome.

De Quirinaal (Latijn: Collis Quirinalis, Italiaans: Quirinale) is een van de zeven heuvels van Rome. Hij ligt in het noordoosten van het klassieke Rome. Vroeger maakte hij deel uit van een groep van heuvels waar onder meer ook Collis Latiaris, Mucialis (of Sanqualis) en Salutaris toe behoorden. Deze zijn echter verloren gegaan. Volgens een Romeinse legende bevond zich op de Quirinaal een kleine nederzetting van de Sabijnen. De Sabijnen richtten altaren op ter ere van hun god Quirinus naar wie de heuvel is vernoemd. De aanwezigheid van de Sabijnen wordt mogelijk bevestigd door vondsten van tombes uit de 8e en 7e eeuw voor Christus. De Romeinse hogere klasse bouwden op de Quirinaal hun villa's omdat daar de lucht gezonder was dan in het Tiberdal. Een oude wijk met deze villa's is bewaard gebleven. In deze wijk staat bijvoorbeeld het Palazzo del Quirinale uit de 16e eeuw. Dit was de voormalige zomerresidentie van de Paus. Later was het tot 1946 de residentie van de Italiaanse koningen en tegenwoordig de ambtelijke woning van de president.

Barberini - Fontana di Trevi is een ondergronds metrostation aan de lijn A van de metro van Rome dat op 16 februari 1980 werd geopend als onderdeel van het initiële deel van de lijn.

De Porta Salutaris was een stadspoort in de Muur van Servius Tullius in het Oude Rome. De poort stond op de Collis Salutaris, een heuveltop van de Quirinaal, en ontleende zijn naam aan de Tempel van Salus die in de buurt stond. Bij deze poort begon waarschijnlijk de Clivus Salutaris, een kleine straat die van de Quirinaal richting het Marsveld liep. Doordat er geen hoofdweg begon, is de Porta Salutaris ook nooit een belangrijke stadspoort geweest. De poort stond vermoedelijk op de plaats van de huidige Piazza del Quirinale. Er zijn geen restanten van teruggevonden, waarschijnlijk is de poort al in de oudheid afgebroken.

De Fontana del Tritone is een fontein op het Piazza Barberini in Rome (Italië). Hij werd tussen 1642 en 1643 gebouwd door Gian Lorenzo Bernini. Bernini maakte deze fontein in opdracht van paus Urbanus VIII, nadat hij het naastgelegen Palazzo Barberini had aangekocht. De fontein bestaat uit een gespierde triton die op een enorme schelp zit. De triton blaast op een tritonshoorn (trompetschelp) waar een waterstraal uitkomt. Dit was de eerste fontein van Bernini waarbij de architectonische elementen werden weggelaten en vervangen door vier dolfijnen die de schelp waar de triton op zit omhooghouden.