West Wing

Het Oval Office is sinds 1909 het officiële kantoor van de president van de Verenigde Staten, gelegen in de westelijke vleugel van het Witte Huis. De kamer werd geopend in 1909 en beschikt over drie grote ramen op het zuiden achter het bureau van de president en een open haard aan de noordkant. Het heeft vier deuren: de oostelijke deur opent naar de rozentuin; de westelijke deur leidt naar een privé studeer- en eetkamer; de noordwestelijke deur komt uit op de hoofdgang van de westelijke vleugel; en de noordoostelijke deur opent naar het kantoor van de secretaris van de president. Een ovale kamer is een concept uit de barok met neoclassicistische trekjes. Presidenten decoreren het kantoor over het algemeen naar hun persoonlijke smaak, kiezen nieuwe meubels, nieuwe gordijnen en ontwerpen hun eigen ovale tapijt om het grootste deel van de vloer in beslag te nemen. Kunstwerken worden geselecteerd uit de eigen collectie van het Witte Huis of worden geleend van musea tijdens de ambtstermijn van de president. Tot 1902 werkte de zittende president in het hoofdgebouw van het Witte Huis. In 1909 werd het eerste Oval Office gebouwd tijdens het presidentschap van William Howard Taft. Het kantoor werd in 1929 verwoest door brand en herbouwd. President Franklin Delano Roosevelt liet in 1934 het huidige kantoor bouwen. Een in het oog springend detail van het kantoor is de Resolute desk, het bureau van de president. Het bureau was een geschenk van koningin Victoria van het Verenigd Koninkrijk aan president Rutherford Hayes in 1880.

Het Witte Huis (Engels: The White House) is het werkterrein en de ambtswoning van de zittende president van de Verenigde Staten. Het gebouw is als centrum van de speciaal als hoofdstad ontworpen stad Washington gebouwd, als een van de pijlers van de drie machten (trias politica): de uitvoerende macht. Het adres van het Witte Huis is 1600 Pennsylvania Avenue NW, 20500 Washington D.C. Het staat in het zogenaamde President's Park. 'Het Witte Huis' wordt vaak gebruikt als metonymie voor de uitvoerende (regerende) macht in de Verenigde Staten. Bijvoorbeeld: "Het Witte Huis heeft besloten dat dit soort kwesties voortaan verboden zijn." Men bedoelt dan dat de president of zijn regering dit besloten heeft. Het Witte Huis staat afgebeeld op het biljet van 20 dollar. Aan de westzijde van het gebouw ligt het Eisenhower Executive Office Building, een historisch gebouw met regeringskantoren, in de vorm van het cijfer 8.

President's Park, gelegen in Washington D.C., omvat het Witte Huis, Lafayette Park en The Ellipse. President's Park was oorspronkelijk enkel de naam van het Lafayette Park, maar tegenwoordig vallen The Ellipse en de tuinen van het Witte Huis er ook onder. Het huidige President's Park wordt beheerd door de National Park Service.

Het First Division Monument bevindt zich in President's Park ten zuidwesten van het Witte Huis in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. Het monument is opgericht ter ere van allen die sneuvelden terwijl ze in de 1e Infanteriedivisie van het Leger van de Verenigde Staten dienden. Het monument ter ere van de gevallenen van de 1e infanteriedivisie in de Eerste Wereldoorlog werd op 4 oktober 1924 onthuld. Na de Tweede Wereldoorlog werd het monument uitgebreid voor de gevallenen in deze oorlog, en opnieuw onthuld op 24 augustus 1957. Het First Division Monument werd daarna nog twee keer uitgebreid: voor de gevallenen van de Vietnamoorlog (onthulling 20 augustus 1977) en voor de gesneuvelde soldaten van Operatie Desert Storm (onthulling 29 mei 1995).

Lafayette Square is een openbaar park in de Amerikaanse stad Washington D.C. en ligt ten noorden van het Witte Huis. Het park is onderdeel van het President's Park en is vernoemd naar Gilbert du Motier de La Fayette.

Washington D.C. is de hoofdstad van de Verenigde Staten. D.C. staat voor District of Columbia, het speciale federale district dat sinds de jaren 1870 hetzelfde grondgebied bestrijkt en er min of meer synoniem mee is. Het District of Columbia is vernoemd naar een oude, poëtische naam voor de Verenigde Staten: Columbia (op zijn beurt afgeleid van Columbus). Dit district behoort tot geen enkele staat, omdat het ongewenst werd geacht dat een staat invloed op de hoofdstad kon uitoefenen. Gevolg daarvan is dat de inwoners van D.C. niet deelnemen aan de verkiezingen van het Amerikaanse Congres, want dat vertegenwoordigt immers de staten. Wel nemen ze deel aan de presidentsverkiezingen. Om verwarring met de staat Washington te vermijden spreken de Amerikanen veelal niet van Washington, maar van Washington D.C., of kortweg D.C. De stad is net als de staat genoemd naar de eerste president van de VS, George Washington, en ligt aan de rivier de Potomac. Sinds de jaren 1970 heeft de stad opnieuw zelfbestuur met een burgemeester en een gekozen gemeenteraad. Washington D.C. is als hoofdstad ontworpen, het is een geplande stad. Het oorspronkelijke plan van indeling laat de scheiding der machten (de Trias politica) goed zien: het Washington Monument vormt de hoek van een L-vorm in spiegelbeeld. Aan het uiteinde van de korte noordelijke poot bevindt zich het Witte Huis, waar de president, als hoofd van de uitvoerende macht, zetelt, en aan het uiteinde van de lange oostelijke poot bevindt zich het Capitool, waar de wetgevende macht is gevestigd. Washington D.C. vormt maar een klein deel van het stedelijke gebied dat hier ligt; de vele uitbreidingen van regeringsgebouwen en woongebieden bevinden zich in de aangrenzende staten, Virginia en Maryland. Ook het militaire centrum het Pentagon bevindt zich in de staat Virginia. Het gehele stedelijke gebied heeft een inwonertal van meer dan 5,9 miljoen; Washington D.C. zelf telde in 2019 705.749 inwoners.

De United States Chamber of Commerce (AmCham), vertaald Kamer van Koophandel van de Verenigde Staten, is een Amerikaanse zakelijke lobbyorganisatie. Amcham vertegenwoordigt de honderd grootste Amerikaanse multinationals, geen MKB's, en wordt beschouwd als een van de machtigste lobbyisten van het land. Ze geeft meer geld uit aan politiek dan welke andere organisatie ook. De organisatie steunt met name de Republikeinse Partij. De organisatie werd in 1912 opgericht en heeft de hoofdvestiging in Washington D.C. Er zijn wereldwijd vestigingen, waaronder in Nederland, België en Suriname. Ook is er een vertegenwoordiging met tientallen lobbyisten voor de Europese Unie.

Black Lives Matter Plaza (officieel: Black Lives Matter Plaza Northwest) was een voetgangersgebied van twee stadsblokken lang op 16th Street NW in Downtown, Washington. Het plein werd op 5 juni 2020 door burgemeester Muriel Bowser hernoemd, nadat het Department of Public Works de woorden “Black Lives Matter” in gele hoofdletters van 11 meter (35 voet) hoog op de straat had geschilderd. Deze tekst werd aangebracht tijdens de protesten naar aanleiding van de dood van George Floyd die in het land, maar ook in deze stad plaatsvonden. Op maandag 10 maart 2025 werd begonnen met het verwijderen van de tekst “Black Lives Matter”. Dit gebeurde in opdracht van burgemeester Bowser, nadat de Republikeinse partij had gedreigd miljoenen dollars aan federale steun in te houden. Ook eisen de Republikeinen dat de straat een andere naam krijgt.

Het Willard Hotel, voluit Willard InterContinental Washington, is een bekend hotel in de Amerikaanse hoofdstad Washington, D.C.. In 1963 schreef Martin Luther King hier zijn I Have a Dream-toespraak. Het hotel ligt aan 1401-1409 Pennsylvania Avenue N.W., vlak bij het Witte Huis. Elke Amerikaanse president sinds Franklin Pierce heeft in het hotel verbleven of er een evenement bezocht. Na moorddreigingen werd Abraham Lincoln in 1861 het hotel in gesmokkeld en verbleef er in de maanden voor zijn inauguratie in 1861. Ulysses S. Grant verbleef graag in de lobby; volgens de overlevering stamt hiervan de uitdrukking lobbyen, omdat de president regelmatig in de lobby werd benaderd met verzoeken om gunsten. Woodrow Wilson hield in 1916 vergaderingen van de League to Enforce Peace, een voorloper van de Volkenbond, in de lobby van het hotel. Calvin Coolidge logeerde een maand in het hotel in 1923, voordat hij in het Witte Huis kon trekken. In 1861 werd een vredesconferentie in het hotel gehouden in een poging de Amerikaanse Burgeroorlog te voorkomen. Later dat jaar hoorde Julia Ward Howe vanuit het raam van haar hotelkamer een aantal soldaten voorbij komen die het lied John Brown's Body zongen en componeerde het volkslied The Battle Hymn of the Republic op dezelfde melodie. Andere bekende gasten van hotel waren onder meer Mark Twain, Walt Whitman, Harry Houdini, Gloria Swanson, Emily Dickinson, Charles Dickens en Jenny Lind. Bob Fosse kreeg een hartaanval tijdens een verblijf in het hotel in 1987 en stierf kort daarna. Het slot van de film Minority Report van Steven Spielberg werd in 2001 in het hotel opgenomen. Voor de film werd een deel van het dak van het kantoorgebouw nagebouwd in een studio. Op de plek van het Willard stond al in 1816 een hotel. Het pand werd in 1850 opgekocht door ondernemer Henry Willard, die er een nieuw hotel van 100 kamers neerzette. Het huidige hotel van 12 etages en 332 kamers werd ontworpen in beaux-artsstijl door Henry Janeway Hardenbergh en kwam gereed in 1901. Het hotel ging failliet in 1968 en moest zijn deuren sluiten, maar na aankoop door de federale overheid en verhuur aan de InterContinental Hotels Group werd het hotel gerenoveerd en een kantoorgebouw bijgebouwd, en in 1986 werd het hotel feestelijk heropend in het bijzijn van bekendheden als senator Edward Kennedy. In de jaren 1990 onderging het hotel nogmaals een grote verbouwing. In 1974 werd het hotel opgenomen in de National Register of Historic Places, een nationale monumentenlijst.

Farragut Square is een plein in de Amerikaanse hoofdstad Washington D.C. Het ligt aan Connecticut Avenue, nabij het Witte Huis. Het plein is vernoemd naar David Farragut, een admiraal van de Unie tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Midden in het plein is een park. Hier staat een standbeeld van admiraal Farragut. Het standbeeld is gemaakt door Vinnie Ream Hoxie en werd in 1881 onthuld door president James Garfield. Het beeld en het park worden onderhouden door de National Park Service.

De Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (International Bank for Reconstruction and Development; IBRD) is sinds 1944 een internationale financiële instelling met het hoofdkantoor in Washington D.C., Verenigde Staten. Het is de kredietverleningsarm van de Wereldbankgroep. De IBRD verstrekt leningen aan ontwikkelingslanden met een middeninkomen. Het is de eerste van vijf instellingen die de Wereldbankgroep vormen. De oorspronkelijke missie van de IBRD in 1944 was het financieren van de wederopbouw van Europese landen die verwoest waren door de Tweede Wereldoorlog. De IBRD en haar kredietverleningsafdeling, de Internationale Ontwikkelingsassociatie (IDA), staan gezamenlijk bekend als de Wereldbank, omdat ze dezelfde leiding en hetzelfde personeel delen.

De Internationale Ontwikkelingsassociatie (International Development Association, IDA) is een lid van de Wereldbankgroep die leningen en subsidies verstrekt aan de armste ontwikkelingslanden ter wereld, met hoofdkantoor in Washington D.C. in de Verenigde Staten. De bank werd in 1960 opgericht als aanvulling op de bestaande Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling (IBRD) door leningen te verstrekken aan ontwikkelingslanden die kampen met het laagste bruto nationaal inkomen, een slechte kredietwaardigheid of het laagste inkomen per hoofd van de bevolking. Samen staan de IDA en de IBRD bekend als de Wereldbank, omdat ze dezelfde uitvoerende leiding hebben en met dezelfde staf werken. Suriname trad in 2024 toe als lid van de IDA.