Damlandermolen

VV Berdos (afkorting van "Voetbalvereniging Bergense Doel Schutters") is een voormalige Nederlandse amateurvoetbalclub uit Bergen, Noord-Holland. De clubkleuren waren groen met wit. De thuiswedstrijden werden op het complex "De Kiefthoek" gespeeld. In december 2015 fuseerde VV Berdos met plaatsgenoot BSV Bergen tot VV Bergen. Tot en met het einde van het seizoen bleven beide clubs onder hun oude naam voetballen, waarna op 1 juli 2016 zowel VV Berdos als BSV Bergen werden opgeheven. In het laatste seizoen (2015/16) speelde alleen het standaard zondagelftal in de Vierde klasse van het KNVB-district West I. De 'eeuwige rivaal' van Berdos was dorpsgenoot BSV Bergen. Bij wedstrijden tussen de twee partijen waren er altijd veel toeschouwers.

VV Bergen is een Nederlandse amateurvoetbalclub uit het Noord-Hollandse Bergen ontstaan op 21 december 2015 na een fusie tussen BSV Bergen en VV Berdos. Tot en met het einde van het seizoen 2015/16 bleven de clubs nog onder hun oude naam door voetballen. De club speelt op Sportpark De Kiefthoek, waar voorheen VV Berdos op gehuisvest was. Er is reeds vele malen geprobeerd de fusie tussen VV Berdos en BSV Bergen tot stand te brengen. Bij eerdere pogingen waren onder andere de nog niet strikte noodzaak en de opborrelende sentimenten bij de oudere leden, de oorzaken van het afblazen van de fusie. De laatste jaren werd steeds duidelijker dat het in de toekomst steeds moeilijker zal worden om twee gezonde voetbalclubs in de kern Bergen te laten voortbestaan. Een toenemende vergrijzing en een afname van het aantal geboortes vormden belangrijke factoren om serieus met de fusieplannen aan de slag te gaan. Na een haalbaarheidsonderzoek en intentieverklaringen van beide clubs, volgde een fusietraject met veel overleg en afstemming. Belangrijk hierbij was dat de leden van beide fusiepartners zichzelf konden terugvinden in de nieuwe club. Met name bij de leden van BSV Bergen waren nogal wat kanttekeningen bij hoe het nieuwe clubgebouw eruit moest komen te zien. Nadat alle plooien waren gladgestreken, gingen de ledenvergaderingen van zowel VV Berdos en BSV Bergen akkoord met de fusie. Nadat de fusie officieel was geworden zijn diverse werkgroepen aan de hand van een werkdocument aan de slag gegaan met de realisatie en uitwerking van diverse zaken. Hierbij kwamen onder andere de accommodatie, de financiële zaken, de voetbaltechnische zaken en tal van operationele zaken aan de orde. Een stuurgroep zorgde hierbij voor afstemming en coördinatie. In samenwerking met onder andere de gemeente Bergen en de KNVB kon de nieuwe fusieclub aan het begin van het seizoen 2016/2017 van start gaan. De vereniging startte met zo'n 700 spelende leden verdeeld over diverse leeftijdsgroepen. Het standaardelftal komt uit in de Derde klasse zondag van het district West I (2020/21). Het tenue van de club bestaat uit een rood shirt met witte rand over de schouders naar de armen toe, een rode broek en rode kousen met 2 witte horizontale strepen.

Gezicht Bergen - Park Meerwijk is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in Park Meerwijk in Bergen in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 16 mei 2003. Het gebied werd op 5 december 2007 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 2,4 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Park Meerwijk is een villapark in Bergen. Het park kwam tot stand op initiatief van de Amsterdamse tegelhandelaar Arnold Heystee (1876-1941) in de moeilijke jaren van de Eerste Wereldoorlog. Heystee gaf in 1915 de opdracht aan J.F. Staal, die hij kende van de sociëteit Architectura et Amicitia en deze benaderde vier jonge architecten om mee te werken: Margaret Kropholler, zijn latere echtgenote, Cornelis Jouke Blaauw, Guillaume la Croix en Piet Kramer. Zij kregen van Heystee geheel de vrije hand in het bouwen van zeventien landhuizen op een speciaal daartoe aangeschaft perceel te Bergen: zeven vrijstaande, twee dubbele en twee driedelige villa's. Enige voorwaarde was dat zij in de interieuren ruim gebruik zouden maken van Heystees tegels. Alle villa's werden tussen 1917 en 1918 gebouwd. De villa's hebben grotendeels grote rieten kappen met golvende lijnen, houten kozijnen en bakstenen gevels en vertegenwoordigen de stijl die vanaf 1916 de Amsterdamse School was gaan heten. Niet alle critici waren lovend: Het is bijna de moeite waard ter wille van het wanstaltige een kijkje te gaan nemen, schreef het vakblad De Bouwwereld. Daar staat tegenover dat Hendrik Wijdeveld in Wendingen de loftrompet stak over het park. Opmerkelijk is dat J.F. Staal zelf afstand nam van het uiteindelijke resultaat, omdat de architecten geen invloed hadden op de bouw van hun villa's. Door de architecten zijn gemaakt: Jan Frederik Staal: villa's De Ark (met tuinhuisje) en De Bark, geschakelde villa's Bilbad, Elifaz en Zofar Margaret Staal-Kropholler: villa's Beukenhoek, Meezennest, en Meerlhuis Cornelis Jouke Blaauw: villa's De Boschkant en Meerhoek (thans: De Ster), Beek en Bos Guillaume la Croix: dubbele villa VIII en IX Piet Kramer: villa's Tamelone, Mevene en Rogier (niet behouden), tuinhuis Tyltyl (thans: De Hut) De drie rietgedekte villa's van Kramer werden al in 1922 door brand verwoest, zodat van hem alleen de tuinmanswoning De Hut resteert, die aanvankelijk Tyltyl heette. Kramers creaties droegen de namen van personages uit Arthur van Schendels roman Een zwerver verliefd. In 1952 werd ook Krophollers villa Beukenhoek door brand getroffen en vervolgens sterk gewijzigd herbouwd. Park Meerwijk heeft de status van beschermd dorpsgezicht, terwijl ook de afzonderlijke bouwwerken, inclusief drie bruggen, als rijksmonument zijn beschermd.

Vliegveld Bergen was een militair vliegveld ten zuiden van Bergen (Noord-Holland). Kort voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog werd het, om redenen van landsbelang, op 17 juli 1939 in gebruik genomen. Bijna twee jaar daarvoor was aangekondigd dat de aanleg in de Bergermeer zou plaatsvinden. Dit was een drassig gebied waarin voor de afwatering een gemaal werd gebouwd. Dit staat verdekt opgesteld in de dijk bij de Bergerringsloot. Vanwege de slechte werking van dit gemaal liepen vliegtuigen vaak vast in de zachte bodem. Het drassige terrein vereiste hoge kosten om het tot volwaardig vliegveld te maken en dus werd door het Departement van Oorlog besloten slechts een betonnen platform voor de hangars te installeren. Het vliegveld Bergen bestond van 1937 tot 1944.

De Grafkelder van Nassau-Bergen bevindt zich in de Ruïnekerk te Bergen. In de grafkelder zijn de stoffelijke overschotten bijgezet van: Willem Adriaan II van Nassau-LaLecq 15 februari 1704 – 21 oktober 1759, vader van Wigbold Adriaan van Nassau en zoon van Lodewijk Adriaan van Nassau-Odijk Hester (Anna) van Foreest 21 februari 1736 – 10 juni 1785, echtgenote van Wigbold Adriaan van Nassau Adriana Petronella van Nassau-Woudenberg 22 februari 1757 - 7 april 1789, dochter van Wigbold Adriaan van Nassau Willem Lodewijk van Nassau 14 december 1727 – 26 juni 1792, broer van Wigbold Adriaan van Nassau Wigbold Adriaan van Nassau 26 juni 1729 – 24 oktober 1797, zoon van Willem Adriaan II van Nassau-LaLecq Adriana Petronella van der Does 19 april 1703 – 12 december 1770, echtgenote van Willem Adriaan II van Nassau-LaLecq Het Huis Nassau beschikt op andere plaatsen over meer grafkelders en praalgraven.

De Ruïnekerk is een 15e-eeuwse kerk aan de Raadhuisstraat in het Noord-Hollandse Bergen. De kerk werd tijdens de Tachtigjarige Oorlog afgebrand, maar de ruïne werd hierna weer deels herbouwd. De kerk heeft de status van rijksmonument. De Ruïnekerk wordt gebruikt door de protestanten, tegenwoordig de Protestantse gemeente van Bergen, voor wekelijkse kerkdiensten. Ook worden hier rouw- en trouwdiensten gehouden. Er vinden regelmatig klassieke muziekconcerten plaats in de Ruïnekerk; het gebouw staat bekend om de goede akoestiek. Het kerkorgel uit 1886, gebouwd door Johan Frederik Kruse, is afkomstig uit de Hervormde Kerk van Koog aan de Zaan. Het werd in 1913 aangekocht door de Hervormde Gemeente van Bergen. In 1960 werd het gerestaureerd. De Kerkstraat, de Ruïnelaan en het Kerkpad in Bergen zijn vernoemd naar de kerk.

Gezicht Bergen is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in Bergen in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 12 december 1984. Het gebied werd op 26 oktober 1990 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 3,2 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

De Witte Kerk is een voormalige gereformeerde kerk in in Bergen (Noord-Holland). Het gebouw is gelegen aan de Dr. van Peltlaan 31. Het gebouw werd in gebruik genomen in 1927 en is ontworpen door architect Berend Tobia Boeyinga. Het heeft de status van provinciaal monument. In 2005 werd het gebouw aan de eredienst onttrokken. Inmiddels wordt het als woning gebruikt.

Bergen () is een dorp en gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Holland. De gemeente telt 29.933 inwoners (1 januari 2024, bron: CBS) en heeft een oppervlakte van 119,85 km² (waarvan 22,70 km² water). De gemeente maakt deel uit van de samenwerkingsregio Kennemerland. De gemeente is een populaire toeristenbestemming, vooral vanwege het strand en de badplaatsen langs de Noordzeekust.

Het Russisch monument, in de volksmond Russenmonument of Kozakkenmonument genoemd, is een monument uit 1901 in de Noord-Hollandse plaats Bergen ter herinnering aan de naar schatting 1785 Russische militairen die sneuvelden tijdens de Slag bij Bergen in 1799. Het Russisch monument staat aan de Russenweg, op de hoek met de Notweg, aan de weg van Schoorl naar Bergen. Het werd op 6 november 1901 geschonken aan het tsaristische Rusland door jonkvrouw Wilhelmina Jacoba Van Reenen-Rendorp op initiatief van de Russisch militaire attaché. Het monument bestaat uit een voetstuk van drie rotsblokken van grijsrood Zweeds graniet waarop een Russisch kruis van wit carraramarmer staat. Het bevindt zich op een klein verheven terrein dat de vorm heeft van een grafheuvel en omgeven is door zes vierkante granieten palen met elkaar verbonden door zware bronzen schalmkettingen. In vergulde Cyrillische letters staat op het monument te lezen: "Ter eeuwige gedachtenis aan de Russische krijgers gevallen bij Bergen op de 8e en 21e september van het jaar 1799." Rondom dit monument liggen circa 560 gesneuvelden begraven. In het huidige Bergen aan Zee liggen onder het Russenduin, een kolossale grafheuvel waarop nu Huize Glory staat, nog eens circa 600 Russische soldaten begraven.

De Bosmolen in Egmondermeer bij Egmond aan den Hoef bemaalt de polder van het Egmondermeer. De molen is al gebouwd voordat het meer is drooggemaakt. In 1948 werd hij echter stilgelegd en in 1953 is hij onttakeld. Er stond na die jaren nog wel een elektrisch gemaal in de molen. Eind jaren 1980 werd Molenstichting Alkmaar en Omstreken opgericht, met het doel de Bosmolen weer te restaureren, hetgeen in 1993 gelukt is, zodat de molen weer malen kan.