Huis Zuidwijk

ABF (American Baseball Foundation) is een op 7 april 2006 opgerichte omnisportvereniging, gevestigd in Wassenaar, Zuid-Holland, Nederland. De club heeft afdelingen voor basketbal, honkbal en voetbal. ABF is de club van de American School of The Hague. De meeste leden zijn van Amerikaanse afkomst. De club speelt op het sportterrein van en naast de school in Wassenaar.

De Zuidwijkse Polder is een polder in het zuiden van de gemeente Wassenaar. Van 1811 - 1869 onderdeel van Ambacht Wassenaar en Zuidwijk. De polder werd tot 1960 bemalen door de Zuidwijksemolen. In het zuidwesten grenst de polder aan landgoed De Horsten, in het noorden aan Huis Zuidwijk, waar zich een elektrisch gemaal bevindt.

De Zuidwijksemolen is een voor 1811 gebouwde poldermolen, gelegen aan de Veenwatering in de Nederlandse gemeente Wassenaar. De molen bemaalde tot 1960 de Zuidwijkse Polder. Toen een van de houten roeden brak werd de molen niet meer hersteld, en raakte hij in verval. Op 2 september 1972 staken kinderen de molen in brand. Sinds 1972 is de molen eigendom van de Rijnlandse Molenstichting, die hem in 1976-1977 maalvaardig heeft laten restaureren. De Zuidwijksemolen bemaalt, tegenwoordig op vrijwillige basis, de Zuidwijkse Polder.

Maaldrift is een gehucht in de gemeente Wassenaar in Zuid-Holland. Maaldrift heeft ongeveer 140 inwoners en is gelegen tussen de A44 en de Wassenaarsche Wetering. Maaldrift ligt tegen de noordoostzijde van de hoofdplaats Wassenaar aan. In en bij Maaldrift zijn onder meer het industrieterrein Maaldrift II, een defensie-oefenterrein en een camping gelegen. Van 1923 tot 1961 liep de baan van de Gele Tram (lijn I² van de HTM) van Wassenaar naar Leiden door Maaldrift en er was hier ook een remise gevestigd. Lijn I4 komende uit Den Haag eindigde bij deze remise. De oude baan is nu deels vrijliggend fietspad. In Maaldrift speelt de omnisportvereniging ABF van de American School of The Hague en is er het tennispark De Oude Eik.

De Papenwegse Polder is een polder en een voormalig waterschap in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, in de gemeenten Voorschoten en Wassenaar. Het waterschap was verantwoordelijk voor de vervening, drooglegging en de waterhuishouding in de gelijknamige polder. Tegenwoordig ligt de Voorschotense wijk Dobbewijk gedeeltelijk in de polder. Ook de Leidse Stevenshof is deels in deze polder gebouwd.

De Stevenshofjesmolen onder de Nederlandse stad Leiden (voorheen Wassenaar) staat aan de Veenwatering in de Stevenshofjespolder. Het is een conisch gemetselde poldermolen met een ingebouwd scheprad en met een rietgedekte kap. De opvoerhoogte is ongeveer 0,75 meter. De vlucht bedraagt 20 meter. De molen dateert van 1797. De molen is in de plaats gekomen van een eerdere molen die op 3 december 1796 verloren is gegaan. In strijd met de voorschriften was de molenaar afwezig, terwijl een ander het malen deed. Bij onweer met harde wind werkte het remsysteem niet goed ("de molen ging door de vang"), waardoor brand ontstond. De molenaar kreeg zijn ontslag. De Stevenshofjesmolen was een seinmolen, die het sein overnam van de Zelden van Passe in Zoeterwoude. Op de roeden zitten weer beugels, zoals die op de oude Potroeden zaten. Het sein van de Stevenshofjesmolen moesten alle molens tot aan de kust volgen. Sinds 1976 is de molen eigendom van de Rijnlandse Molenstichting.

De Papemolen was een windmolen die onder Voorschoten stond in de Papenwegse Polder aan de Dobbewatering, dus ten westen van de spoorlijn Leiden-Den Haag. Het was een conisch gemetselde poldermolen met een rietgedekte kap en met een ingebouwd scheprad (opvoerhoogte ongeveer 1 meter). In 1931 werd de molen uitgerust met een schroefpomp. Nadat in 1737 vergunning was verleend werd de molen in 1738 gebouwd ter vervanging van een eerdere molen. De molen is in 1950 buiten gebruik gesteld, in 1952 goeddeels afgebrand en in 1953 helemaal gesloopt.

De Watertoren van Voorschoten is gebouwd in 1910 en gesloopt in 1981. De watertoren stond aan de Papelaan (thans: Papelaan-west). De watertoren is ontworpen door Jan Schotel. De hoogte was 29,2 meter, en het reservoir kon 60 m³ bevatten. Opvallend was de open draagconstructie van beton.

De Oranjepolder is een polder en een voormalige waterschap in de Nederlandse provincie Zuid-Holland, aan de westkant van de gemeente Voorschoten. Het waterschap was verantwoordelijk voor de vervening, drooglegging en de waterhuishouding in de gelijknamige polder. De wijk Dobbewijk ligt gedeeltelijk in de polder.

Dobbewijk is een wijk in Voorschoten. De wijk ligt deels in de Oranjepolder aan de westkant van de spoorlijn Leiden - Den Haag, en deels op een oude strandwal. Het is nog te zien dat hier duinen waren, de weg daalt namelijk ruim een meter in de richting van Wassenaar. De wijk bestaat voor een deel uit woningen (waarvan de oudste dateren uit ca. 1910) en voor de rest uit bedrijven.

Dobbewijk-Zuid is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van wijk Stevenshof.

De Oranjepoldermolen was een wipmolen welke gebruikt werd voor het bemalen van de Oranjepolder in Voorschoten. De molen stond langs de Voorwatering, ter hoogte van de verbindingssloot met de Dobbewatering. De molen werd gebouwd in 1673, brandde in 1703 af en werd herbouwd. In 1926 is de wipmolen vervangen door een Amerikaanse windmolen van het type 'Hercules'. Deze werd op zijn beurt in 1961 vervangen door een elektrisch gemaal.