place

Grafheuvels van Toterfout-Halve Mijl

Bronstijdgrafheuvel in NederlandNeolithische grafheuvel in NederlandRijksmonument in Veldhoven
Grafheuvel Toterfout
Grafheuvel Toterfout

De grafheuvels van Toterfout-Halve Mijl zijn, naast één heuvel uit het neolithicum, een aantal prehistorische grafheuvels van de Hilversumcultuur uit de midden-bronstijd (1600-1000 v.Chr.) in de Noord-Brabantse gemeente Veldhoven. Ze liggen in het gebied tussen de gehuchten Toterfout en Halfmijl, deels in de bossen. Aan de zijde van Toterfout (de oostzijde) bevindt zich een overzichtsplaquette met plattegrond. De grafheuvels zijn genummerd en deels voorzien van plaquettes met tekeningen en beschrijvingen. De grafheuvels zijn deels omgeven door een ringsloot, een ringwal, of enkel- of meervoudige paalkransen. Grafheuvel 4 wordt wel het Lambertsbergje genoemd en is de enig overgebleven grafheuvel die niet uit de bronstijd stamt maar uit het neolithicum.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Grafheuvels van Toterfout-Halve Mijl (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Grafheuvels van Toterfout-Halve Mijl
Vessemsedijk,

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Grafheuvels van Toterfout-Halve MijlLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.418333333333 ° E 5.3405555555556 °
placeToon op kaart

Adres

Vessemsedijk

Vessemsedijk
5507 RA
Noord-Brabant, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Grafheuvel Toterfout
Grafheuvel Toterfout
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Molenvelden
Molenvelden

De Molenvelden is een bosgebied in de Nederlandse provincie Noord-Brabant, gelegen tussen het dorp Knegsel en het gehucht Zandoerle. Van dit bos bevindt ongeveer 60 hectare zich op het grondgebied van de gemeente Eersel en ongeveer 35 hectare behoort tot de gemeente Veldhoven. Het bos wordt gekenmerkt door beukenlanen. Sinds 1990 bevindt zich bij de Molenvelden een camping met dezelfde naam. Oorspronkelijk, voordat in de twintigste eeuw het productiebos werd aangeplant, bestond dit gebied uit heidevelden. Op deze heide stond een windmolen, wat leidde tot de aanduiding Molenvelden. Deze korenmolen was een banmolen: de inwoners van de omliggende dorpen Oerle, Wintelre, Knegsel en Zonderwijk waren verplicht hier hun graan te laten malen. De molen was van het type standerdmolen en werd rond 1360 gebouwd op de locatie waar zich een knik bevindt in de gemeentegrens tussen Veldhoven en Eersel. In 1462 werd de molen enkele honderden meters verplaatst naar het westen. De oude locatie, die bekend kwam te staan als de termeulenpael van Sandt Oers, werd gemarkeerd met een zware, blauwe grenssteen. De oorspronkelijke steen werd in 1970 gestolen en in 1993 vervangen door een nieuwe steen. De locatie waar de molen in 1462 naartoe werd verplaatst staat bekend als de Molenberg. Hier vond in 1990 archeologisch onderzoek plaats, waarbij de funderingsrestanten van de molen werden gemarkeerd. In 1914 verhuisde de molen naar een locatie aan de Zandoerlese weg, waar deze uiteindelijk in 1932 werd gesloopt. Het Huismeer is een laag gelegen akker, waar zich vroeger een ven bevond. Aan de oostzijde van het Huismeer ligt een heuvelrug met daarop enkele prehistorische grafheuvels uit het Neolithicum, de Bronstijd en de Vroege IJzertijd (ca. 2500-600 v. Chr.).

Sint Jan (Veldhoven)
Sint Jan (Veldhoven)

Sint Jan is een windmolen van het type stellingmolen. Het is een rietgedekte houten achtkant. De molen bevindt zich bij het gehucht Hoogeind in de gemeente Veldhoven. De Sint Jan is tussen 1985 en 1991 gebouwd door de familie De Jongh. Bij de bouw werden onderdelen gebruikt van enige andere gesloopte molens, zo is het achtkant afkomstig uit het Duitse Leezen, nabij Lübeck. Een gesloopte molenromp uit Vught bracht de 40.000 stenen voor de onderbouw voort. In 1987 werd begonnen met de bouw op de locatie. De Sint Jan is gelegen in het buitengebied van de gemeente Veldhoven. Het omringende Kempische landschap bestaat uit boerderijen, weilanden, akkerlanden en bossen. De molen heeft een koppel 16der (140 cm doorsnede) blauwe maalstenen, graanpletter, mengketel, bloembuil en jakobsladder . Het 24,80 meter lange gevlucht heeft op de binnenroede fokwieken met remkleppen. De buitenroede is Oud-hollands opgehekt. De gelaste, ijzeren roeden zijn van de firma Derckx te Beegden en stammen uit 1989. De binnenroede heeft nummer 613, de buitenroede heeft nummer 614. De bovenas uit 1985 is gegoten door de Nijmeegse IJzergieterij en heeft nummer 8. De molen wordt met behulp van een vangstok gevangen (geremd) door een scharnierende Vlaamse blokvang bestaande uit vier stukken. De vangbalk ligt in een haak. De molen wordt gekruid met een kruilier en een kruiring. De kap had in Duitsland een zelfkruimechanisme dat vervangen is door een kruiring met aan de zijkant ijzeren rollen om overkruien te voorkomen. Boven op de kruiring zitten ter hoogte van de steunder enkele stalen rollen. Het luiwerk is een sleepluiwerk.