Museum voor de Geschiedenis van de Geneeskunde

Het Pand is een voormalig dominicanenklooster in de Belgische stad Gent. Sinds 1963 is Het Pand in bezit van de Universiteit Gent, die in het gebouw een cultureel centrum en enkele wetenschappelijke musea heeft onderbracht. Het gehele gebouw is erkend als monument.

De Sint-Michielsbrug is een stenen boogbrug in het centrum van de Belgische stad Gent. De brug ligt over de Leie, aan de zuidkant van de Graslei en de Korenlei. De huidige monumentale brug werd in de periode 1905-1909 gebouwd, na de oprichting van het postgebouw. Zowel de Sint-Michielsbrug als het Oud Postgebouw zijn creaties van architect Louis Cloquet. Voorheen lag er een platte draaibrug. De brug is onderdeel van de straat Sint-Michielshelling. Vanop de brug heeft men in noordelijke richting zicht op de Gras- en Korenlei, en in de verte het Gravensteen. In oostelijke richting geeft de brug het typisch zicht op de drie Gentse torens: de Sint-Niklaaskerk, het Belfort van Gent en de Sint-Baafskathedraal. Aan de zuidwestkant staat de Sint-Michielskerk. De brug werd in 1983 beschermd als monument.

De Lintworm is een historisch gebouw in de Belgische stad Gent.

De Sint-Michielskerk is een kerk in de Belgische stad Gent, hoofdstad van de provincie Oost-Vlaanderen. De kerk is de dekenale kerk van het dekenaat Gent-stad.

Het Museum Arnold Vander Haeghen in herenhuis Hotel Clemmen (Hotel Vander Haeghen) is een museum in de Veldstraat in de Vlaamse stad Gent. Hoogtepunten van de collectie zijn onder meer een reconstructie van de werkkamer en de bibliotheek van de Belgische nobelprijswinnaar Maurice Maeterlinck, de kabinetten van Charles Doudelet en Victor Stuyvaert en een Chinese salon. Het museum in beheer van Historische Huizen Gent is gevestigd in het pand van het voormalige Hotel Clemmen, een patriciërswoning die in 1746 werd gebouwd naar ontwerp van David 't Kindt. In 1771 werd het pand aangekocht door de Gentse textielbaron Josse Clemmen, naar wie het vernoemd werd. Hij liet de voorgevel verrijken met classicistische en barokke decoratieve elementen. Ook liet hij het pand aan de achterzijde uitbreiden met een extra vleugel, waarin hij een katoendrukkerij vestigde. Het interieur van het gebouw omvat onder meer een opvallende Chinese salon met 18e-eeuwse wandbekleding van Chinese zijde en muurschilderingen uit de 18e en 19e eeuw. In 1836 werd het herenhuis eigendom van de Gentse familie Vander Haeghen. Deze familie liet het gebouw bij testament na aan de stad Gent, maar op voorwaarde dat er een museumfunctie aan zou worden gegeven. In 1953 werd het pand dan ook als museum toegankelijk en werd genoemd naar Arnold Vander Haeghen (1869-1942). Sinds 1997 is in het gebouw eveneens in gebruik door de Diensten Cultuur en Kunsten van de stad Gent.

Bakkerij Bloch of Patisserie Bloch was een broodbakkerij in de Veldstraat, de belangrijkste winkelstraat van de Belgische stad Gent. Bijna 109 jaar lang is deze zaak op de hoek van de Veldstraat en de Hoornstraat een door Gentenaars en toeristen frequent bezochte bakkerij en tearoom geweest. Zaterdag 29 maart 2008 sloot de zaak definitief zijn deuren. In 2015 keerde de bakkerij gedeeltelijk terug, als toeleverancier van suikerbrood en cake voor Delhaize en met een foodtruck. In 2020 kwam ook de winkel terug, zij het met andere uitbaters, in de Sint-Pietersnieuwstraat in Gent.

Het Gildehuis der Vrije Schippers is een van de best bewaarde gildehuizen aan de Graslei in Gent, op de oostelijke zijde van de Leie. De gilde van de Vrije schippers kocht het aan in 1530. Oorspronkelijk was het gebouw eigendom van de molenaarsgilde en droeg de naam Windas. Toen de kapitaalkrachtige vrije schippers het kochten lieten ze het in de stijl van de Brabantse gotiek restaureren. De Leie, tussen de Sint-Michielsbrug en de Grasbrug was vanaf de 10e tot de 18e eeuw een belangrijke binnenhaven voor Gent. In de tweede helft van de 17e eeuw zag de gilde zich om financiële redenen verplicht het gebouw te verkopen en het wisselde daarna een aantal keren van eigenaar. Het gildehuis kreeg een aantal verschillende functies en inrichtingen alhoewel het structureel vrijwel onaangetast bleef. De Belgische staat kocht het aan in 1897 en de trapgevel uitgevoerd in Balegemse steen werd gerestaureerd in de aanloop naar de Wereldtentoonstelling van 1913 in Gent. In 2015 startte een nieuwe restauratie en renovatie onder impuls van de nieuwe eigenaar, het Havenbedrijf van Gent, dat het gebouw kocht voor 1,85 miljoen euro. De gevel en het interieur worden opnieuw volledig gerestaureerd - kostprijs bijna 4 miljoen euro inclusief het archeologisch onderzoek - met maximaal behoud van de bestaande elementen. Het gebouw zal als representatieruimte dienen voor de Gentse haven. Op het gelijkvloers komt een expositieruimte waar Gentenaars en toeristen kunnen binnenlopen.

De Korenlei is een straat in Gent, gelegen recht tegenover de Graslei, met daartussenin de rivier de Leie. Het geheel vormde van de 11e tot de 18e eeuw het middelpunt van de haven van Gent.

De Veldstraat is een straat in het centrum van de Vlaamse stad Gent. Het is de belangrijkste winkelstraat van deze stad. De Veldstraat wordt tegenwoordig ook als een van de belangrijkste winkelstraten in België gezien en meestal in één adem genoemd met de Brusselse Nieuwstraat, de Antwerpse Meir, de Kortrijkse Lange Steenstraat en de Brugse Steenstraat. De straat loopt over een licht kronkelend tracé over een 400-tal meter tussen de Korenmarkt in het noorden en het Koophandelsplein aan het Oud Gerechtsgebouw in het zuiden.

Hotel d'Hane-Steenhuyse is een 18e-eeuws stadspaleis in de Belgische stad Gent. Het bevindt zich in de Veldstraat. Het was een tijdlang bezit van de familie D'Hane de Steenhuyse en is in beheer van Historische Huizen Gent.

Het Korenstapelhuis of Spijker is een gildehuis in de Belgische stad Gent, aan de Graslei. Het is een romaans steen uit de late 12e eeuw, en daarmee een van de oudste voorbeelden van burgerlijke romaanse architectuur in de Lage Landen. Het is opgetrokken in Doornikse kalksteen. Het functioneerde tot 1734 als spijker (graanstapelplaats). Daarna deed het gebouw dienst als vergaderruimte voor de pijnders (graanlossers). In de 19e eeuw geraakte het gebouw in verval, tot het in 1901-1902 werd gerestaureerd. Tegenwoordig is er een hamburgerrestaurant in gevestigd. Rechts van het Korenstapelhuis is het Tolhuisje gelegen. De linkerzijmuur van het Tolhuisje is eigenlijk de buitenmuur van het Korenstapelhuis.

Het Tolhuisje is het kleinste huisje van de Belgische stad Gent en staat aan de Graslei. Het trapgeveltje dateert uit de 17de eeuw en had vroeger waarschijnlijk ook een middeleeuwse houten gevel. Vroeger was het tolhuisje een van de drukste plaatsen van de Gentse haven. Dit tolhuisje werd tot 1734 door de stapelheren gebruikt om de stapelrechten of taksen op goederen die in de haven verhandeld werden te innen. In 1912 restaureerde architect J. De Waele het tolhuisje, in de jaren 80 volgde nog een opfrissing en herinrichting. Het is nu een klein cafeetje. Binnen is te zien dat de zijmuren eigenlijk de buitenmuren van de aanliggende panden zijn, links het Korenstapelhuis en rechts het Tweede Korenmetershuis. Het pand is beschermd sinds 1952.