Plaats (Rekkem)

Rekkem is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Menen, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Rekkem ligt in het zuiden van de provincie, ingeklemd tussen Wallonië (Moeskroen) en Frankrijk (Halluin). Rekkem-centrum ligt in het noorden van het grondgebied, meer naar het zuiden ligt het gehucht Paradijs. In het oosten van de deelgemeente ligt een stuk van het industrieterrein LAR, genoemd naar de drie deelgemeenten waarin het gelegen is (Lauwe - Aalbeke - Rekkem).

Hoeve Kasteelhof is een kasteelhof in de West-Vlaamse dorp Rekkem in de gemeente Menen. Ze is sinds 2005 beschermd monument en vanaf 2009 erkend als bouwkundig erfgoed. De situering is aan de Kasteeldreef in de dorpskern, achter de kerk, aan de Palingbeek.

De Sint-Niklaaskerk is het kerkje van Rekkem, een deelgemeente van Menen in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De kerk werd gebouwd in de 12de eeuw. De romaanse toren en het transept zijn de oudste overblijvende gedeeltes. Het schip met drie beuken werd in 1658-1660 opnieuw opgebouwd na een brand. Het veelhoekige koor werd in 1679 toegevoegd. Sinds 31 maart 1939 is het kerkje een beschermd monument.

De Mariakapel is een veldkapel in de tot de West-Vlaamse gemeente Menen behorende plaats Rekkem, gelegen aan de Dronckaertstraat. De kapel, ook -vanwege het opschrift- bekend als Ave Maria, werd opgericht in 1862. De witgekalkte bakstenen kapel heeft een merkwaardige zeshoekige vorm en wordt gedekt door een tentdak. Dit wordt bekroond door een kruis en een verguld hart met zeven zwaarden, symboliserende de zeven smarten van Maria. In de kapel zijn enkele zeshoekige venstertjes aangebracht. Aan de buitenzijde zijn marmeren gedenkplaten bevestigd met Franstalige tekst. Links: Ste-Marie protegez le fondateur de cette Chapelle et son epouse M.L. Vandamme (Heilige Maria bescherm de stichter van deze kapel en zijn echtgenote M.L. Vandamme). Rechts: A la gloire de Marie-Chapelle fondée a perpetuite en 1862 par M.F. Declercq (Deze kapel werd gesticht ter eeuwige glorie van Maria in 1862 door M.F. Declercq). In het interieur is er een marmeren altaartje met neogotisch altaarstuk, dat Christus aan het kruis verbeeldt. De kapel is geklasseerd als bouwkundig monument.

Het Samijnsbos is een bos in de Belgische gemeente Menen, meer bepaald in de deelgemeente Lauwe. Het is een gemengd loofbos met een oppervlakte van 2,5 ha. Het bos wordt gevormd door eiken, esdoorns, essen, beuken, berken, kastanjes, linden, populieren en abelen. Het Samijnsbos is een zeldzaam stuk bos in de dichtbebouwde streek tussen Kortrijk, Menen, Roubaix en Moeskroen.

De Sint-Alfonsuskerk (Frans: Église Saint-Alphonse) is de parochiekerk van de tot de Franse stad Halluin behorende wijk Mont d'Halluin. Deze kerk werd gesticht door de Brugse priester Alphonse-Marie Coulon ten behoeve van het snel toenemende aantal inwoners van deze wijk. De zusters van de congregatie Filles de la Sagesse vestigden zich er in 1886 en Alphonse-Marie Coulon droeg missen op in een kapel, maar de antiklerikale overheid wees hem het land uit. In 1889 kon hij terugkeren, omdat hij bewees van Franse afstamming te zijn. Na diverse juridische moeilijkheden kon in 1895 met de bouw van een kerk worden begonnen en in 1897 werd deze ingewijd. Vanaf 1990 was er geen eigen pastoor meer maar ressorteert de kerk in een groter parochieverband.

De Sint-Theresiakerk is een rooms-katholiek kerkgebouw in de West-Vlaamse plaats Wevelgem, gelegen aan Menenstraat 460.

Paradijs is een gehucht in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Het ligt in het zuiden van Rekkem, een deelgemeente van de stad Menen. Paradijs ligt tegen de grens met Frankrijk en Wallonië en is van het dorpscentrum van Rekkem afgesneden door de snelweg A14/E17. Paradijs heeft een eigen parochie, genoemd naar de Heilige Maagd der Armen.

De Maagd der Armenkerk is de parochiekerk van het tot de plaats Rekkem behorende gehucht Paradijs, gelegen aan de Schelpenstraat 89. Deze kerk werd gebouwd in 1979 in de stijl van het naoorlogs modernisme. Hij is opgetrokken in grijze betonsteen en heeft een plat dak met vensters aan de zijkanten. De hoge losstaande klokkentoren is gebouwd uit vier kruiselings geplaatste betonnen kolommen.

Het Deutscher Soldatenfriedhof Menen is een Duitse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in de Belgische stad Menen. Ze ligt langs de Groenstraat op 2,6 km ten noordoosten van het stadscentrum en gedeeltelijk op het grondgebied van Wevelgem. Er rusten officieel 47.911 gesneuvelde Duitse soldaten , waarmee het de grootste Duitse begraafplaats van Vlaanderen is. De toegang bestaat uit een bakstenen gebouw waarin men de registers met de namen van de slachtoffers kan raadplegen. Het terrein is beplant met eiken en kastanjebomen waartussen platte grafstenen liggen waarop de namen van meerdere soldaten staan. Daartussen staan verspreid enkele kruisjes uit lavasteen. In het midden staat een achthoekige herdenkingskapel. De begraafplaats wordt beheerd en onderhouden door de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge.

De Molen Hollebeke (Frans: Moulin Hollebecque of Moulin d'Halluin) is een ronde stenen molen van het type stellingmolen die zich bevindt in de gemeente Halluin in het Franse Noorderdepartement.

Het Deutscher Soldatenfriedhof Halluin is een Duitse militaire begraafplaats in de Franse gemeente Halluin. Er rusten 1.397 Duitse soldaten die sneuvelden in de Eerste Wereldoorlog, waarvan 9 niet meer geïdentificeerd konden worden. De begraafplaats ligt in het stadscentrum, naast de gemeentelijke begraafplaats en heeft een rechthoekig grondplan. Alle doden liggen in individuele graven, aangeduid met metalen kruisjes, met uitzondering van enkele joodse graven die een natuurstenen zerk hebben waarop een davidster is afgebeeld. Centraal staat een herdenkingsgebouwtje. De begraafplaats wordt beheerd door de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge. Halewijn lag tijdens de oorlog nabij het Westfront. De aanleg van de begraafplaats begon al in de herfst van 1914. Op het eind van de oorlog telde de begraafplaats zo'n 2.000 graven. Na de oorlog brachten de Fransen zo'n 700 graven over naar de nabijgelegen Duitse begraafplaatsen van Bousbecque en Wambrechies. De meeste graven zijn nu van soldaten die vielen vanaf juni 1917, bij de Mijnenslag nabij Mesen, ruim 15 kilometer verder westwaarts, in België. Velen sneuvelden ook tijdens het Duitse lenteoffensief van 1918. Een eerste herinrichting van de begraafplaats gebeurde in 1927, toen ook een gedenkingsruimte werd opgericht.