VV Excellent

Het Heilig Hartbeeld is een standbeeld in de Nederlandse plaats Oploo, in de provincie Noord-Brabant.

D’n Olliemeulen is een onderslag watermolen, die in 1725 is gebouwd. De aanbouw stamt uit 1780. De molen staat in Oploo aan de beek de Vloet (ook Oploose Molenbeek genoemd) vlak bij de korenmolen De Korenbloem. De molen is een oliemolen en een pelmolen geweest. Thans wordt er graan gemalen. Er zijn twee koppels maalstenen aanwezig: een koppel met 17der (150 cm doorsnee) kunststenen en een koppel met 17der natuurstenen. Het ijzeren waterrad heeft een doorsnede van 5,04 m, is 74 cm breed en heeft 32 ijzeren schoepen.

Oploo (dialect: Plo of Ploë) is een kerkdorp en voormalige zelfstandige gemeente in de huidige gemeente Land van Cuijk, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het dorp telt 1.885 inwoners (1 januari 2023).

De Korenbloem is een standerdmolen, waarvan het bouwjaar onbekend is. Het bouwjaar van de molen in Oploo wordt geschat op 1800. Het zou de in 1750 in Den Dungen gebouwde molen kunnen zijn, die in 1800 naar Oploo verplaatst zou zijn, maar dat wordt betwijfeld. De windmolen staat aan de Vloetweg 1 in Oploo. De molen heeft 1 koppel kunststenen. Oorspronkelijk waren in de molen twee koppel maalstenen aanwezig wat aan het bovenwiel nog te zien is, omdat zowel aan de voorzijde als achterzijde kammen zitten. De molen heeft een 5,35 m lange, houten bovenas met gietijzeren insteekaskop. Het gevlucht is Oudhollands en heeft ijzeren, geklonken potroeden. Het luien (ophijsen) gebeurt met behulp van een varkenswiel dat aangedreven wordt door het bovenwiel. De vang (rem) is een Vlaamse vang met binnenvangstok.

Driehoek is een buurtschap in de gemeente Land van Cuijk in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt in het zuiden van de gemeente, een kilometer ten zuidoosten van het dorpje Oploo.

Blauwenhoek is een buurtschap in de gemeente Land van Cuijk in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt in het zuiden van de gemeente, een kilometer ten zuiden van het dorpje Oploo.

Den Hoek is een buurtschap in de gemeente Land van Cuijk in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De buurtschap behoort tot het grondgebied van de plaats Sint Anthonis en ligt zuidelijk van de kern van Sint Anthonis en noordoostelijk van Oploo en omvat de straten Den Hoek, Rondveld, Brugstraat en Korte Striep. Tot 1942 behoorde de buurtschap tot het grondgebied van de gemeente Sambeek. De buurtschap werd destijds daarom 'de Sambeeksche Hoek' genoemd. Inwoners van de Sambeeksche Hoek gingen voornamelijk naar de kerk in Sint Anthonis. In doop-, trouw- en overlijdensboeken van Sint Anthonis werd 'de Sambeeksche Hoek' aangeduid met het Latijnse 'Angulo Sambecano' of 'ex Angulo'. In 1942 werd de Sambeeksche Hoek toegevoegd aan de gemeente Oploo, Sint Anthonis en Ledeacker. De buurtschap werd vroeger vooral bewoond door boeren. Verder was er een zuivelfabriek. De zuivelfabriek 'De Eendracht' werd gebouwd in 1907 en kwam tot grote bloei. De fabriek was jarenlang de grootste zuivelindustrie van Oost-Brabant. Na schaalvergrotingen en fusies in de zuivelsector hield de fabriek in 1975 op te bestaan. Het buurschap had bovendien een schooltje. Deze werd opgericht in het begin van de 19de eeuw, om de kinderen van Den Hoek en omstreken, dichtbij naar school te kunnen laten gaan. De gemeente Sambeek, was namelijk erg langgerekt en de afstand tot Sambeek bedroeg 6 kilometer. De school sloot in 1928, omdat er te weinig kinderen waren. De jongens gingen naar katholieke scholen in Sint Anthonis en Oploo en de meisjes gingen naar de zusterschool in Sint Anthonis. Het schooltje veranderde in drie woningen en werd daarna gesloopt. De bekendste inwoner van Den Hoek was Marie van Hoenselaar, een geboren Westerbeekse die als driejarige naar de Sambeekshe Hoek verhuisde als enige dochter van een schaapsherder. Zij mocht gaan studeren en richtte in 1922 in Sint Anthonis de eerste Huishoudschool van Brabant op. Ze zette zich voornamelijk in om de positie van de vrouw te verbeteren.

Heikant is een buurtschap in de gemeente Land van Cuijk in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt in het zuiden van de gemeente, twee kilometer ten zuiden van het dorpje Oploo. In de gemeente ligt bij Overloon en bij Sambeek nog een buurtschap met dezelfde naam, zie hiervoor Heikant (Overloon) en Heikant (Sambeek).

't Zandseveld is de grootste woonwijk van de Nederlandse plaats Sint Anthonis in de provincie Noord-Brabant. Meer dan een derde van de inwoners van het kerkdorp woont in deze wijk. Belangrijke straten in 't Zandseveld zijn de Zandseveldweg, de Randweg en de Harrie van de Bergstraat. De wijk staat bekend om zijn vele groen en de vele speelgelegenheden voor kinderen. De bekendste activiteit van de bewonersvereniging van 't Zandseveld is de jaarlijkse Zandsevelddag, die tot in de wijde regio vooral bekendstaat om haar drukbezochte rommelmarkt.

Sint Anthonis (; Kleverlands: Sintunnis) is een voormalige gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De gemeente telde 11.801 inwoners (1 juli 2021, bron: CBS) en had een oppervlakte van 98,90 km² (waarvan 0,21 km² water). Op 1 januari 2022 fuseerde de gemeente Sint Anthonis met de gemeenten Boxmeer, Cuijk, Grave en Mill en Sint Hubert tot de nieuwe gemeente Land van Cuijk.

Sint Anthonis () is een woonplaats in de gemeente Land van Cuijk, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het wordt in het lokale dialect Sint Tunnis () genoemd.Het dorp telt 4.260 inwoners (per 1 januari 2023), verdeeld over 1.609 woonadressen.

De Molen van Sint Anthonis was een gesloten standerdmolen die van 1800 tot 1935 gestaan heeft aan de Molenstraat in Sint Anthonis in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De molen verving een voorganger die in 1799 werd verwoest tijdens een storm en waarbij een molenaarsknecht om het leven kwam. In 1813 werd de molen verkocht aan de familie Van Sambeek. Deze leverde molenaars tot 1919, toen de molen werd verkocht aan Chris Martens, die hem in 1920 verpachtte aan de Coöperatieve Handelsvereniging (CHV), een toeleveringsbedrijf voor de boeren. Deze betaalde ervoor om de molen stil te leggen. In 1932 liep het pachtcontract af en stond de molen, die al die tijd werkloos was, te koop voor sloop. Dit werd ook toen al door velen betreurd. In 1935 werd de molen, die voordien al in zeer slechte staat verkeerde, definitief gesloopt. Een monument, bestaande uit een originele molensteen en een informatiepaneel, herinnert nog aan deze molen. Het nog bestaande pand Molenstraat 3 uit het begin van de 19e eeuw was het voormalig molenaarshuis.