Manneken Pis van Koksijde

Het Quartier Sénégalais of de village Sénégalais is een villawijk in de Belgische badplaats Koksijde die is gebouwd tijdens de Belle Epoque vanaf 1908. Het Quartier werd in 2001 als dorpsgezicht beschermd.

Koksijde-Bad (Frans: Coxyde-les-Bains) is een kern van de West-Vlaamse plaats Koksijde, en wel de badplaats aan de Noordzeekust.

Oostduinkerke-Bad is een tot de West-Vlaamse gemeente Koksijde behorende badplaats.

CasinoKoksijde is een cultureel centrum in de Belgische badgemeente Koksijde.

De Onze-Lieve-Vrouw-ter-Duinenkerk, ook wel bijgenaamd de "kathedraal van het licht", is een katholieke kerk in het Vlaamse Koksijde-Bad. Deze parochiekerk dateert uit 1956-1962 en werd ontworpen door architect Jozef Lantsoght (1912-1988).

Baaldjes Kruis, soms ook wel Baaltjes Kruis genaamd, is een kleine kapel in de Belgische badplaats Sint-Idesbald, West-Vlaanderen. Het is genoemd naar een oud kruis destijds hier opgericht en weggehaald onder de Franse Revolutie in 1798.

Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen, kort de Duinenabdij, was een abdij aan de Belgische kust te Koksijde. De abdij sloot zich in 1138 aan bij de Orde van Cîteaux (cisterciënzers) en werd in 1796 afgeschaft, intussen te Brugge. De leuze van de abdij was Fac necessitate virtutem; 'Maak van de nood een deugd'.

Abdijmuseum Ten Duinen is een museum in de Belgische badplaats Koksijde, bij de site van de Abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen van de Orde van Cîteaux (cisterciënzers). Het Abdijmuseum Ten Duinen is met het Navigo-nationaal visserijmuseum te Oostduinkerke een van de twee gemeentelijke musea van Koksijde. Het museum wordt in de volksmond ook de Duinenabdij genoemd. Die naam verwijst naar het vroegere museum uit de 1950’er jaren en de invloedrijke middeleeuwse cisterciënzerabdij aan de Vlaamse Kust.

De Noordduinen is een natuurgebied in de West-Vlaamse plaats Koksijde. Het gebied is 73 ha groot en wordt beheerd door het Agentschap voor Natuur en Bos. Vanaf 2002 werden grote delen van dit gebied opgekocht door het Agentschap en beheerd als Vlaams natuurreservaat. Het gebied is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied 'Duingebieden inclusief IJzermonding en Zwin'. Het duingebied is geheel omsloten door bebouwing, campings en een militaire basis. Toch is het een bijzonder natuurgebied. Er komen zeldzame planten voor, zoals rond wintergroen, kleine ruit, ruige scheefkelk en walstrobremraap. Van de vogels kunnen nachtegaal, grasmus, braamsluiper, graspieper en sprinkhaanzanger worden genoemd. Het gebied is cultuurhistorisch interessant met de Zuid-Abdijmolen, de restanten van de Abdij Onze-Lieve-Vrouw Ten Duinen en het Abdijmuseum Ten Duinen.

De Zuid-Abdijmolen is een staakmolen in Koksijde. De molen dateert uit 1773 en stond oorspronkelijk te Houtem, bij Veurne. Daar werd hij opgericht als de 'Westmolen', op een andere locatie dan een sinds lang verdwenen Westmolen, nabij de dorpskern. Dat zorgde voor heel wat problemen bij de omliggende eigenaars die de molen beschouwden als een belemmering (bv. voor bomen die geveld moesten worden wegens het windrecht). De Westmolen werd opgericht door Alexander Louis Blanckaert (een rechtstreekse voorvader van Will Tura). De familie baatte de molen uit tot in 1834, toen in het kader van een erfenisverdeling de molen openbaar verkocht werd aan Corneille Vedast Zoete uit Hondschoote (FR). Bij zijn overlijden in 1862 werd de molen opnieuw openbaar verkocht, nu aan Cesar Lootvoet. Hij slaagde er in 1891 in om de grond waarop de molen stond, te verwerven. De laatste molenaar te Houtem was zijn zoon Sylvain Lootvoet, die in 1942 bij een beschieting van de molen door een Engels vliegtuig om het leven kwam. Daarna draaide de molen te Houtem niet meer en takelde hij langzaam af. De gemeente Koksijde kocht de molen aan in 1951, restaureerde hem en plaatste hem op dezelfde plaats als de oorspronkelijke Zuid-Abdijmolen van de cisterciënzer Duinenabdij, waarvan de molenwal nog bewaard was. Die molen is te zien op een schilderij van Pieter Pourbus (ca. 1580), samen met de molen die aan de andere zijde stond. In 1954 werd de Zuid-Abdijmolen te Koksijde ingehuldigd. De decennia daarna werden regelmatig meer of minder zware restauraties en herstellingswerken doorgevoerd, zowel na blikseminslag, als doordat de molen niet of nauwelijks draait. In 1974 werd hij beschermd als monument, en in 1999 verwierf de gemeente de molenwal en omgeving van de Belgische Staat. Een nieuwe restauratie van de huidige molen werd in 1984-1985 gerealiseerd, maar al kort daarna waren er weer omvangrijke ingrepen nodig. In 1990 werd Patrick Geryl als molenaar in gemeentelijke loondienst aangesteld. Omdat hij instaat voor dagelijks onderhoud en kleine herstellingen, zijn grootschalige restauraties minder frequent nodig. Regelmatige inspecties van Monumentenwacht Vlaanderen en een beheersplan (2021) zijn daarbij van belang. Om de molen te doen draaien is er een windkracht van 4 Beaufort nodig. De molen maalt ongeveer 150 kg graan per uur. De bloem wordt verwerkt in enkele Koksijdse bakkerijen. De molen kan bezocht worden met als gids Patrick Geryl. Hij gaat op 1 december 2024 met pensioen, maar intussen wordt gezorgd voor de opvolging.

Coxyde Military Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste en Tweede Wereldoorlog, gelegen in de Belgische gemeente Koksijde. De begraafplaats ligt een kleine kilometer ten noordwesten van Koksijde-Dorp aan de rand van de duinen. Net ten westen is een militaire basis gevestigd. De begraafplaats werd ontworpen door Edwin Lutyens en wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Het terrein heeft een vierhoekig grondplan met een oppervlakte van 7.750 m². Het bevindt zich op 100 m van de straat en is bereikbaar via een graspad. Aan de ingang staan twee natuurstenen pijlers, met links en rechts een schuilhuisje met vier boogvormige doorgangen en onder een tentdak. Vlak achter de ingang staat de Stone of Remembrance. Achteraan bevindt zich het Cross of Sacrifice. Er worden 1.672 doden herdacht, waarvan 1.517 sneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog en 155 uit de Tweede Wereldoorlog.

Doornpanne en Schipgatduinen is een natuurgebied in de West-Vlaamse gemeente Koksijde, gelegen tussen de bebouwing van de badplaatsen Oostduinkerke-Bad en Koksijde-Bad. Het natuurgebied omvat de volgorde landinwaarts van strand, zeereepduinen, hier Schipgatduinen genoemd. De duinen vormen zich hier via natuurlijke processen. Verder landinwaarts zijn vastgelegde duinen, waarvan de Hoge Blekker een voorbeeld is. Het is een paraboolduin dat in de 14e - 16e eeuw gevormd is. Het noordelijk deel van het gebied wordt doorsneden door de autoweg N34. In deze buurt liggen nog twee opvallende hotels die als boten zijn gebouwd: La Péniche en Hotel De Normandie. De centrale laagte, de Doornpanne genaamd, was een gebied met akkertjes en weilandjes, maar werd in de jaren na 1945 een waterwingebied, waardoor het gebied verdroogde en zich struweel op de weilanden ontwikkelde. Een klein perceel aan de zuidrand toont nog de overgang van duingebied naar poldergebied.