Kranenburg (molen)

Het Lodewijk Napoleonplantsoen is een buurt in de wijk Oost in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. De buurt is gelegen tussen de Kromme Rijn en de Koningsweg en wordt gekenmerkt door een witkleurige flatbouw, in enkele rijen opgesteld aan dit plantsoen. Het is een kleine wijk en maakt slechts een gering deel uit van de bevolking van Utrecht-Oost. De buurt valt demografisch op in Utrecht-Oost, met als een van de weinige buurten een mix van verschillende groepen uit de samenleving, allochtoon/autochtoon, studenten, samenwoners en ouderen. De woningcorporatie Mitros heeft in samenwerking met leerlingen en leerkrachten van de Kranenburgschool voor praktijkonderwijs aan het Lodewijk Napoleonplantsoen het meeting point "Graag Gedaan" ingericht. Van hieruit verrichten leerlingen kleine huishoudelijke en technische diensten, bewoners kunnen elkaar hier ontmoeten en verrichten buurtbeheerders samen met leerlingen werkzaamheden. Daarnaast is er een drukke buurtvereniging die van alles en nog wat organiseert, buurtbarbecues, werken aan de tuin etc. Een buurt waar dus veel voor en door elkaar gedaan wordt.

De Rubenslaan is een straat in de Nederlandse stad Utrecht, die loopt van de Venuslaan tot de Adriaen van Ostadelaan en Stadionlaan waar hij in overgaat. Zijstraten van de Rubenslaan zijn de Kranenburgerweg, Ina Boudier-Bakkerlaan, Mesdaglaan, Burgemeester Fockema Andreaelaan en Israëlslaan. De straat is vernoemd naar de Vlaamse schilder Peter Paul Rubens (1577-1640). Aan de Rubenslaan bevinden zich een aantal studentenflats. Zo had ook ooit het Academisch Ziekenhuis Utrecht (afgekort AZU) niet alleen een zusterhuis aan de Catharijnesingel in de jaren zeventig, maar ook had het A.Z.U. aan de Rubenslaan diverse flats voor het verplegend personeel alsook aan het Willem van Noortplein in het toen voormalige badhuis.

Het IBB is een studentencomplex aan de Ina Boudier-Bakkerlaan in de wijk 'Oost' in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. Er zijn zo'n 1300 kamers in huizen van acht tot vijftien bewoners, waar huiskamer, keuken en badkamer gedeeld worden. Daarnaast zijn er enkele zelfstandige woningen. Het IBB is eind jaren 60 gebouwd en is daarmee het oudste studentencomplex van de stad. Het complex bestaat uit een hoogbouwflat van 288 eenheden en 15 laagbouwflats van in totaal ca. 1000 eenheden. Eigenaar en verhuurder is de SSH Utrecht. Tussen 1995 en 2003 was ook het ROC Utrecht Unit Welzijn gevestigd aan de IBB laan nummer 2 met ongeveer 500 studenten een belangrijk onderdeel van de wijk. In 2003 is deze school verhuisd naar de Vondellaan en opgegaan in het ROC Midden Nederland. Het IBB ligt in Utrecht-Oost, met de Ina Boudier-Bakkerlaan in het oosten en de Oosterspoorweg in het westen. Achter de Oosterspoorweg ligt de volksbuurt Sterrenwijk. Hoewel de meeste kamers maar zo'n 12 m² groot zijn en het complex inmiddels op leeftijd is, is het nog steeds populair bij studenten. Als mogelijke reden hiervoor kan de ligging halverwege de binnenstad en universiteitscentrum De Uithof, of de lage huurprijs gezien worden. Het complex had een eigen buurtsupermarkt en van 1968 tot 2008 een eigen kroeg. De supermarkt is overbodig geworden na de opening van een reguliere supermarkt in de straat, nu is er een sportschool in gevestigd. Bekende (oud-)bewoners van het IBB: Vincent Bijlo (nummer 63 en 189) Denise Jannah (nummer 21-3) Elias Khodabaks (hoogbouw 16e verdieping) Quinsy Gario (hoogbouw 11e verdieping)

2e Algemene Begraafplaats Kovelswade is een begraafplaats in Utrecht, gelegen aan de Koningsweg. Omdat de Eerste Algemene Begraafplaats Soestbergen rond het jaar 1900 vol begon te raken, besloot men in 1901 Kovelswade aan te leggen. De naam Kovelswade is afkomstig van de naam die het gebied voordien had. Het ontwerp van de begraafplaats is afkomstig van gemeentearchitect F.J. Nieuwenhuis. Hij ontwierp onder meer het voorplein, het hekwerk, binnenplein en het lanenstelsel in de vorm van een kruis. Sinds 2001 is Kovelswade een rijksmonument.

De Rubenslaan en omgeving is een buurt in de wijk Oost in Utrecht, de hoofdstad van de Nederlandse provincie Utrecht. In Utrecht zijn vanaf de jaren dertig op voormalige hoveniersgronden enkele specifieke invullingen gerealiseerd. Zo is in de jaren dertig het Diakonnessenhuis hier gebouwd. In de jaren vijftig is een stuk grond aan de Burgemeester Fockema Andreaelaan ingericht ten behoeve van de PTT (nu KPN), een studentencomplex en enkele scholen. Aan de Ina Boudier Bakkerlaan staan ruim opgezette complexen binnen een vrije verkaveling waaronder studentenwoningen uit de jaren zestig, het zogeheten IBB-complex. Aan de zuidzijde van de Rubenslaan bevindt zich hoofdzakelijk woningbouw gerealiseerd in verschillende type bebouwing. De grote verkeerstructuren Rubenslaan en Stadionlaan ontsluiten deze grootschalige invullingen aan de zuidzijde, aansluitend is als invalsweg voor de binnenstad de Venuslaan gerealiseerd.

Stopplaats Houtenschepad is een voormalige stopplaats op het traject tussen Utrecht en Arnhem van de Rhijnspoorweg. De stopplaats werd geopend in 1893 en gesloten op 15 mei 1926. Deze stopplaats lag ter hoogte van de Waterlinieweg te Utrecht.

Het Diakonessenhuis is een Nederlands ziekenhuis in de provincie Utrecht. Het ziekenhuis heeft drie vestigingen; in Utrecht, Zeist en Doorn.

Het Houtensepad is een straat in de Nederlandse stad Utrecht in de Bokkenbuurt. De circa 320 meter lange straat loopt vanaf de Laan van Kovelswade tot de Schaapstraat, Lamstraat en het spoor. Vroeger liep de straat over het spoor vanaf de Gansstraat in de Watervogelbuurt. Dit gedeelte heet nu het Oude Houtensepad waar het voormalige dierenasiel zat. Nadat de treinbeveiliging in Utrecht werd geautomatiseerd in de jaren 70 heeft men de spoorovergang uit veiligheidsoverwegingen gesloten. Voetgangers, brommers en fietsers kunnen gebruikmaken van een tunneltje dat ca. 300 meter verderop ligt. In vroegere tijden was hier volop weiland en bevonden zich hier ook diverse boerderijen. Voor het gebruik van het Houtensepad was indertijd tol verschuldigd, waaraan het nog bestaande (tol)huisje herinnert.

De Utrechtsche Asphaltfabriek v/h Stein en Takken was een bedrijf dat asfalt uit steenkoolteer produceerde. Het bedrijf had een fabriek aan de Gansstraat te Utrecht, nabij de Kromme Rijn. Het bedrijf heeft bestaan vanaf 1880. Het bedrijf startte in 1880 onder de naam Stein en Takken. Men won asfalt uit steenkoolteer, dat per schip onder meer vanuit de Gemeentelijke Gasfabriek werd aangevoerd. Bijproducten waren naftaline, paraffine en creoline. Het asfalt werd toegepast in asfaltpapier als dakbedekking. Er waren opslagtanks, distilleerketels, een zeer hoge schoorsteen en een metalen toren met waterreservoir. Ook kende het bedrijf een installatie om asfaltpapier te vervaardigen. In 1918 woedde er een grote brand die een deel van het bedrijf verwoestte. In 1933 draaide de Utrechtsche Asphaltfabriek NV tonnen verlies en werd gereorganiseerd. Een jaar later was de fabriek aan de Utrechtse Gansstraat gesloten, werd de inboedel geveild en kwamen de gebouwen voor de sloop. Aan de Gansstraat 132 is een uit omstreeks 1906 daterend depotgebouw van de fabriek overgebleven waarin asfaltpreparaten werden opgeslagen. Het bedrijf met zijn ongelukken veroorzaakte aan de Gansstraat een sterk vervuilde bodem. De vervuiling ging tot 13 meter diep en het grondwater was tot 50 meter diep vervuild. De vervuiling werd einde 20e eeuw aangepakt en lang heeft er aan het Tolsteegplantsoen een zuiveringsinstallatie gestaan. De Utrechtsche Asphaltfabriek bleef bestaan als naamloze vennootschap. In 1952 behoorde de N.V. Teer Unie uit Uithoorn ertoe. In 1955 fuseerde de Utrechtsche Asphaltfabriek NV met de Nederlandsche Teer- en Asphaltindustrie en ontstond de Chemische Industrie Uithoorn N.V (Cindu). 50% van de aandelen kwamen in bezit van de Utrechtsche Asphaltfabriek NV. In 1967 bestaat de Utrechtsche Asphaltfabriek NV nog. Gebruik van het zogeheten teer-asfalt is einde 20e eeuw verboden voor zowel dakbedekking als wegverharding. Het tegenwoordig gebruikte asfalt bevat bitumen, een aardolieproduct.

Het St. Bonifatiuscollege (ook wel Boni genoemd) is een Nederlandse rooms-katholieke middelbare scholengemeenschap voor gymnasium, atheneum en havo in de Utrechtse wijk Abstede. De school is genoemd naar de middeleeuwse heilige bisschop Bonifatius. Anno 2021 telt de school ongeveer 140 medewerkers en 1480 leerlingen. De leerlingen zijn afkomstig uit de stad Utrecht, een deel der leerlingen komt vanuit de regio. In januari 2018 is drs. J.A.S.M. Schreuder aangesteld als rector van het St. Bonifatiuscollege.

De Israëlslaan is een straat in de Nederlandse stad Utrecht, die loopt van de Rubenslaan tot de Tamboersdijk. Zijstraten van de Israëlslaan zijn de Marislaan en de Breitnerlaan. De straat is vernoemd naar de schilder Jozef Israëls (1824-1911). Aan de Israëlslaan zat vanaf 1973 de voormalige Opleidingsinstituut voor de verpleegkunde van het voormalige Academisch Ziekenhuis Utrecht (AZU) aan de Catharijnesingel 101 en het voormalige Wilhelmina Kinderziekenhuis (WKZ) aan de Nieuwegracht 137. Deze kwamen hier te zitten na fusie van het (S)AZU. Voordat men naar de Israëlslaan verhuisde werd er eerst lesgegeven op het oude AZU-terrein. Daarna, na de fusie van (S)AZU en later het samengaan met het WKZ kreeg het de naam "Opleidingscentrum UMC Utrecht" en heeft het nog een tijd op de Israëlslaan gezeten alvorens te verhuizen naar De Uithof, waar het nu nog zit.

Begraafplaats Soestbergen is een algemene begraafplaats in de Nederlandse stad Utrecht die is gelegen aan de Gansstraat 167.