Hasseltse kerk

Het Kasteel van Tilburg is een voormalige woontoren die de woonplaats was van de Heren van Tilburg en Goirle. Het werd rond 1450 gebouwd, in latere eeuwen uitgebouwd in de Hasselt in Tilburg en als "kasteeltje" afgebroken in 1859. In 1979 werden de fundamenten van het kasteel opgegraven. Deze zijn opnieuw geconsolideerd in het huidige 'Stenen Kamerpark'.

De Pont museum is een museum voor hedendaagse kunst in de Noord-Brabantse stad Tilburg. Het museum is gevestigd in een oude wolspinnerij, dat door Benthem Crouwel Architekten werd getransformeerd tot een expositieruimte. Het museum opende in 1992 en in 2016 werd het uitgebreid met een nieuwe vleugel voor foto- en videopresentaties. Het museum beschikt over een museumcafé, tuin en een auditorium. Stichter en naamgever van het museum is de jurist en ondernemer Jan de Pont (1915-1987). Hij bepaalde kort voor zijn overlijden dat een deel van zijn vermogen moest worden ingezet ter stimulering van de hedendaagse beeldende kunst. Sinds de opening in 1992 is de collectie gegroeid tot meer dan 1000 werken van ongeveer 100 (inter)nationaal gerenommeerde kunstenaars, waaronder Marlene Dumas, Bill Viola en Anish Kapoor.

Tilburg () is een gemeente in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De gemeente Tilburg omvat naast de gelijknamige stad Tilburg tevens de dorpen Berkel-Enschot, Udenhout en Biezenmortel. Per 1 januari 2024 had de gemeente 229.797 inwoners, waarmee het de zevende gemeente van Nederland is. Tilburg maakt deel uit van stedelijk netwerk BrabantStad. In het Tilburgs dialect spreekt men van Tilbörg.

Gezicht Wilhelminapark/Goirkestraat is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Tilburg in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 6 mei 2009 en op 7 maart 2014 werd de aanwijzing definitief. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 25,8 hectare. Het omvat: Wilhelminapark. Een gebied tussen de Kuiperstraat en de Goirkestraat, tot aan Museum De Pont, gevestigd in de voormalige textielfabriek Thomas de Beer. De Goirkestraat zelf, met de Goirkese kerk en het omliggende complex van klooster en andere religieuze gebouwen en ook het Mommerscomplex, een voormalige textielfabriek waar nu het TextielMuseum gevestigd is. Belangrijke elementen in de beschermwaardigheid zijn de gaaf bewaard gebleven delen van de Goirkestraat, met de Goirkese kerk en het Mommerscomplex, alsmede het Wilhelminapark met de omliggende bebouwing van veelal luxueuze woningen. Een aantal textielbaronnen en andere industriëlen woonden hier op wandelafstand van hun fabrieken. Kerk, fabrieken en woningen zijn sterk verbonden met de bloeitijd van de textielindustrie in Tilburg gedurende de negentiende en twintigste eeuw en met het Rijke Roomse Leven. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen, krijgen niet automatisch de status van rijksmonument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Concedo nulli is een sculptuur van Margot Homan in de Nederlandse stad Tilburg. Het werk herinnert aan Miet van Puijenbroek (1914-1999), textielarbeidster, vakbondsbestuurder en politicus.

Het standbeeld Petrus Donders is een gedenkteken in het Wilhelminapark in de Nederlandse stad Tilburg. Het herdenkt de gelijknamige missionaris als 'Apostel der Melaatsen'. De waardering voor het kunstwerk is in de loop der tijd sterk veranderd.

Het TextielMuseum is gevestigd in de stad Tilburg in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het TextielMuseum werd in 1958 geopend in een voormalige fabrikantenvilla en is sinds 1985 gehuisvest in de voormalige textielfabriek van de firma C. Mommers & Co., ooit een van de grootste werkgevers in Tilburg. In mei 2008 werd het museum na een grondige verbouwing heropend. In 2017 werd de Museumprijs aan dit museum toegekend.

Het Wilhelminapark is een van de oudste parken van Tilburg. Het stadspark in Engelse landschapsstijl is geopend in 1898, ter ere van de troonsbestijging van koningin Wilhelmina. Het is aangelegd op een eeuwenoude Kempische driehoek van vijf hectare en ligt aan een kruispunt van verbindingswegen, destijds aan de noordrand van de stadsbebouwing, maar nu vrij centraal. In het ontwerp is de befaamde dendrologische kennis van Leonard Springer terug te zien in de vele soorten en variëteiten aan bomen. Het park wordt omzoomd door monumentale bebouwing uit de bloeitijd van de Tilburgse textielindustrie, van de tweede helft van de 19e eeuw tot aan de Tweede Wereldoorlog. Het Wilhelminapark is in 1996 gerenoveerd en vormt het zuidelijkste deel van het Rijksbeschermd gezicht Wilhelminapark/Goirkestraat.

De Goirkese of H. Dionysiuskerk is een neogotisch kerkgebouw in de Goirkestraat in Tilburg Oud-Noord. Het is, na de Heikese kerk, de oudste kerk van Tilburg en Nederlands' eerste neogotische waterstaatskerk (Willem II-gotiek). Deze kerk, hoewel sober van uiterlijk, bezit een betrekkelijk weelderig interieur.

Wilhelminapark 63 en 63A vormen een pand in jugendstil aan het Wilhelminapark in de Nederlandse stad Tilburg. Het is in 1914 in opdracht van de Coöperatieve Tilburgsche Melkinrichting en Zuivelfabriek (C.T.M.) gebouwd als "melksalon met terras en directiewoning," naar ontwerp van de Tilburgse architect Jos Donders. Het gebouw kreeg in 2002 de status van rijksmonument en is opgenomen in het rijksbeschermd gezicht Wilhelminapark/Goirkestraat.

De O.L. Vrouw Koningin van de Vredekerk (ook Vredeskerk genoemd) is een voormalige parochiekerk aan de Ringbaan-West te Tilburg. Ze is ontworpen door architect Harrie Pontzen. Ze is in 1954 in gebruik genomen. Het is een kleine, gedrongen basiliek met stijlkenmerken van de Bossche School. Een echte toren ontbreekt. De enige klok hing in een klokkenstoel bij het koor. Het meest in het oog springende onderdeel is de achthoekige doopkapel noordelijk van de hoofdingang. Het gebouw is sinds 2010 niet meer in gebruik als parochiekerk. Het heeft nog even dienst gedaan tijdens de restauratie van de Goirkese kerk. De kerk is in 2015 definitief gesloten en nadien door Bedaux de Brouwer architecten verbouwd tot 39 kleine woningen.

Draaiend Huis is een kunstwerk in Tilburg op de Hasseltrotonde. Het wordt gezien als een van de meest opmerkelijke realisaties van rotondekunst in Nederland. Het kunstwerk van John Körmeling bestaat uit een draaiend huis in het midden van de rotonde. Het huis draait langzaam rond (in bijna één uur eenmaal rond de rotonde). Het huis is 5 meter breed, 8,5 meter diep en 10 meter hoog. De rotonde dateert uit 1959 en was vanaf de jaren tachtig aangewezen als kunstlocatie. In 2008 werd het Draaiend Huis in gebruik genomen als kunstobject, wat de gemeente Tilburg 500.000 euro kostte. Het onderhoud kost 10.000 euro per jaar. In februari 2015 brak een van de aandrijfassen wat resulteerde in een wekenlange stilstand. In 2009 werd het huis gekraakt door een aantal actievoerders. Een van de krakers genaamd "Keesje Kraak", pseudoniem van Kees Verhoeven, verwierf regionale en enigszins landelijke bekendheid. Verhoeven was het niet eens met het in zijn ogen geldverslindende beleid van de gemeente Tilburg. Met deze ludieke actie vroeg hij aandacht voor de minderbedeelden in Tilburg.