Kasteel Culemborg

Het Drostenhuis (ook wel Stadhoudershuis genoemd) is een laatmiddeleeuws gebouw in de Nederlandse stad Culemborg. Het huidige Drostenhuis heeft Slotstraat 10 als adres, maar oorspronkelijk behoorde ook het naastliggende pand op Slotstraat 12 tot het Drostenhuis. Beide panden hebben eeuwenlang als één woonhuis gefungeerd.

Gezicht Culemborg is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Culemborg in de Nederlandse provincie Gelderland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 12 februari 1975. Het gebied werd op 8 november 1977 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 135,5 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Het stadhuis van Culemborg is gesitueerd aan de Oude Vismarkt te Culemborg en wordt gebruikt als vergaderruimte van de gemeenteraad en als trouwlocatie. Het stadhuis is een Brabants laatgotisch, rechthoekig bouwwerk en is gebouwd tussen 1534 en 1539 naar een ontwerp van Rombout Keldermans. De opdracht tot de bouw werd gegeven door Elisabeth van Culemborg en haar echtgenoot Antoon I van Lalaing. De bordesstoep is geplaatst in 1755 met gebruikmaking van bestaande beelden van schildhoudende leeuwen. Het pand is tussen 1939 en 1949 gerenoveerd en gerestaureerd door Albert van Essen 1890-1967 (Voorburgse architect). Tijdens deze werkzaamheden zijn gebrandschilderde ramen met daarop de geschiedenis van Culemborg afgebeeld geplaatst. Deze zijn vervaardigd door de glazenier Hans Basart. Verder heeft het stadhuis naast zetel voor het stadsbestuur in de loop van der tijden dienstgedaan als wijnkelder, gerechtshof, zetel van het polderbestuur en vleeshuis. Een vleeshaak in de raadskelder herinnert nog aan dit laatste. Tegen de westgevel van het stadhuis stond de waag waarop het levend vee werd gewogen. Het gebouw heeft de status van rijksmonument. Het gemeentehuis (of stadskantoor) is elders gevestigd, namelijk aan de Ridderstraat.

De Grote of Sint-Barbarakerk is een protestantse gotische kruisbasiliek aan de Grote Kerkstraat in de Nederlandse stad Culemborg. De kerk dient niet verward te worden met de naburig gelegen rooms-katholieke Barbarakerk of de Oud-Katholieke Parochie van de H.H. Barbara en Antonius.

Theater de Fransche School in de Gelderse stad Culemborg is een voormalige armenschool. Het rijksmonument stamt uit 1847 en kende in de loop der jaren verschillende functies. Sinds 1981 is het het gebouw een theater.

De vishal of vismarkt is een 18e-eeuws monument aan de Havendijk in de Nederlandse stad Culemborg, provincie Gelderland. Van 1787 tot 1940 was in deze vishal de Culemborgse visafslag gevestigd.

De Lutherse kerk (ook wel Evangelisch-lutherse kerk) is een 19e-eeuws kerkgebouw in de Nederlandse plaats Culemborg, provincie Gelderland. De kerk staat op de hoek van de Achterstraat en de Goilberdingerstraat en wordt gebruikt door de Evangelisch-Lutherse gemeente Culemborg.

De refugie van de abdij van Marienweerd is een historisch gebouw in het centrum van de Nederlandse stad Culemborg, provincie Gelderland. Het refugiehuis heeft in de loop der eeuwen diverse bestemmingen gehad, waaronder een bioscoop.

De Sint-Barbarakerk is een neogotische katholieke kruiskerk aan de Markt in Culemborg in de Nederlandse provincie Gelderland. De toren heet de Barbaratoren. Deze kerk dient niet verward te worden met de protestantse Grote of Sint-Barbarakerk of de oudkatholieke H.H. Barbara en Antoniuskerk. De kerk is gewijd aan Sint-Barbara, de patroonheilige van Culemborg.

Het Elisabeth Weeshuis Museum is een cultuurhistorisch museum in de Nederlandse plaats Culemborg. Het is gevestigd in het Elisabeth Weeshuis. De meisjesvleugel van het Weeshuis werd na 1968, na een grondige renovatie het Elisabeth Weeshuis Museum. Diverse delen van de collectie bevinden zich al eeuwen in het huis, zoals het laat-16e-eeuwse drieluik van de Culemborgse schilder Jan Deys. Ook veel van de portretten van de Culemborgse graven en gravinnen, waaronder dat van vrouwe Elisabeth zelf, geflankeerd door haar beide echtgenoten, bevinden zich al sinds de 17e eeuw in het gebouw. Na een renovatie en herinrichting in 2013 richt het museum zich in de vaste opstelling op de geschiedenis van het Weeshuis, gecombineerd met de geschiedenis van de stad Culemborg. Er worden regelmatig tijdelijke tentoonstellingen georganiseerd.

Het Elisabeth Weeshuis in de Gelderse stad Culemborg, aan de Herenstraat 29, is een voormalig weeshuis in 1560 gesticht uit de erfenis van de rijke en kinderloze vrouwe Elisabeth, gravin van Culemborg.

Het Caffaigne of Caffagne is een 16e-eeuws huis in de Nederlandse stad Culemborg, provincie Gelderland. Het gebouw staat aan de Everwijnstraat en is een rijksmonument. De naam is afkomstig van het Latijnse woord ‘caffagium’, dat zoveel betekent als ‘hoofdgebouw van een domein’. Eind 16e eeuw kwam de naam voor het eerst voor in de bronnen en werd toen gespeld als Caffaignen.