Hilton The Hague

De Zeestraat in Den Haag is het verlengde van het Noordeinde richting Scheveningen. Aan de straat liggen tientallen rijksmonumentale gebouwen.

Het International Institute of Social Studies, ISS is een instituut voor hoger onderwijs (post-academisch) en wetenschappelijk onderzoek in Den Haag. Onderwijs en onderzoek zijn gericht op de ontwikkelingslanden en ontwikkelingssamenwerking. Het instituut is een onderdeel van de Erasmus Universiteit Rotterdam sinds 2009. Sinds 2015 is prof. dr. Inge Hutter de rector van het ISS. Het ISS heeft Engels als voertaal. Jaarlijks studeren 300 tot 400 studenten aan het ISS, het merendeel volgt een Masters of PhD-opleiding. Zij zijn afkomstig uit gemiddeld 60 landen. Meer dan 13.000 studenten zijn afgestudeerd aan het ISS en vormen een sterk globaal en professioneel netwerk. Velen van hen hebben een vooraanstaande positie bij de overheid, bij NGO's of bij een universiteit. Het ISS werkt nauw samen met vele partners in zowel binnen- als buitenland.

Scheveningsebrug is de naam van een brug in het noordwesten van de historische stadskern van Den Haag. Deze brug is de verbinding van het Noordeinde over de Noord Singelsgracht naar de Zeestraat. In het verleden werd de brug ook vaak de Noord-Valbrug en de Noordeinde Brug genoemd.

Panorama Mesdag is een cilindervormig panoramaschilderij van ongeveer 14 meter hoog en met een omtrek van 120 meter. Het schilderij, dat een van de oudste nog bestaande panorama's in de wereld is, is een vergezicht op de Noordzee, de duinen, Den Haag en Scheveningen. Het behoort tot de 'Top 100 van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg' uit 1990. Het is in 1881 geschilderd door Hendrik Willem Mesdag, een beroemde kunstschilder uit de Haagse School. Hij was gespecialiseerd in het schilderen van zeegezichten. Zijn vrouw Sientje Mesdag-van Houten en de kunstschilders Théophile de Bock, George Hendrik Breitner en Bernard Blommers hebben ook een aanzienlijke bijdrage geleverd.

De Sophialaan is een straat in Den Haag met monumentale panden in de wijk Willemspark, die loopt vanaf de Nassaulaan naar de Zeestraat met in het midden het Plein 1813 met het Nationaal Monument Plein 1813. De straat is aangelegd en vernoemd naar prinses Sophie der Nederlanden in 1859.

Plein 1813 is een plein in de wijk Willemspark in Den Haag. Het vormt een ovale rotonde op de kruising van de Alexanderstraat en de Sophialaan. Midden op het plein staat het in 1869 onthulde Nationaal Monument. Bij de eerstesteenlegging in 1863 kreeg het plein zijn huidige naam. Daarvoor heette het Willemsplein. Rond om het plein staan vier eclectische villa's, die uit dezelfde periode dateren. In samenhang met het gereedmaken van enkele gebouwen aan het plein voor gebruik als Israëlische ambassade in 2019 werd het plein heringericht.

Het Nationaal Monument op het Plein 1813 in Den Haag werd in 1869 onthuld ter nagedachtenis aan de overwinning op Napoleon, het einde van de Franse tijd in Nederland, de onafhankelijkheid en de stichting in 1813 van het Soeverein Vorstendom der Verenigde Nederlanden, de voorloper van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden en het huidige Koninkrijk der Nederlanden. De eerste steen werd op 17 november 1863, vijftig jaar na dato, gelegd door koning Willem III. De naam van het plein, dat tot dan toe Willemsplein had geheten, werd bij deze gelegenheid veranderd in Plein 1813. Het monument werd onthuld op 17 november 1869 door Prins Frederik der Nederlanden. Het geheel is een ontwerp van architect W.C. van der Waeyen Pieterszen en de Belgische beeldhouwer Jan Jozef Jaquet. Boven op het monument staat de triomferende Nederlandse Maagd. Op de sokkel staan vier beelden en een beeldengroep: aan de stadskant prijkt koning Willem I, die de eed aflegt op de Nederlandse Grondwet. Ertegenover, aan de Javastraatkant, is het driemanschap van 1813 afgebeeld dat de terugkeer van Oranje voorbereidde: Gijsbert Karel van Hogendorp, Frans Adam van der Duyn van Maasdam en Leopold van Limburg Stirum. Aan beide zijkanten zijn vrouwenfiguren geplaatst die de Godsdienst en de Geschiedenis personifiëren. Op de sokkel staat in grote zwarte letters de naam Eben-Haëzer, die verwijst naar de overwinning van de Israëlieten op de Filistijnen in het Bijbelboek 1 Samuel. In 1954 waren de beelden zozeer aangetast dat er replica's gemaakt moesten worden. Dit heeft Rijnlands Kunstgieterij J.E. Stoxen gedaan. In 2004 werd het monument opnieuw gerenoveerd en in 2007 zijn de bronzen beelden in de was gezet om ze tegen klimatologische invloeden te beschermen.

De Koninklijke Stallen aan de Hogewal maakt deel uit van een gebouwencomplex in het centrum van Den Haag. Hiertoe behoren ook Paleis Noordeinde en de Paleistuin, waarin een pand staat met het Koninklijk Huisarchief. Het eclectisch-renaissancistische gebouw met stallen en koetshuizen rondom een rechthoekige binnenplaats werd ontworpen door H.P. Vogel en gerealiseerd in de periode 1876-1879. Voorontwerpen waren gemaakt door L.H. Eberson en J.P.C. Swijser. Het is een Rijksmonument dat in gebruik is door het Koninklijk Staldepartement.

Beeld & Geluid in Den Haag was een Nederlands interactief museum over het leven in de media. Het was gevestigd aan de Zeestraat 82 in Den Haag. Tot 2019 was het museum bekend onder de naam COMM, eerder ook als Museum voor Communicatie en als het PTT Museum. In 2019 werd het museum overgenomen door het Hilversumse Beeld en Geluid en kreeg het de naam Beeld en Geluid Den Haag. In 2022 zijn de Stichting Beeld en Geluid Den Haag en de Stichting Nederlands Instituut voor Beeld & Geluid gefuseerd tot 1 bedrijf, en ging het verder onder de naam Beeld & Geluid.

Gezicht 's-Gravenhage - Willemspark is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in de wijk Willemspark in Den Haag in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 30 september 1965. Het gebied werd op 5 juli 1971 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 26,5 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

De Koepel van Fagel, ook wel Fagelkoepel genoemd, is een tuinkoepel op het terrein van Paleis Noordeinde in Den Haag die omstreeks 1701 werd gebouwd naar ontwerp van Daniël Marot voor François Fagel. Het rijksmonument staat bekend om zijn rijk gedecoreerde interieur met uitbundig stucwerk en schilderingen van Mattheus Terwesten, die tot de beste voorbeelden behoren van de barok in Nederland. Oorspronkelijk stond de tuinkoepel in een tuin die behoorde bij het woonhuis van Fagel aan het Noordeinde, maar begin twintigste eeuw werd het deel van de tuin waarop de koepel staat afgescheiden en bij het terrein van Paleis Noordeinde gevoegd. Het is sinds 24 januari 1966 eigendom van de Staat der Nederlanden en vanaf 26 juli 1974 een rijksmonument.

De voormalige Koninklijke Nederlandse Meubelfabriek H.P. Mutters & Zn N.V. uit Den Haag werd opgericht in 1816 en bestond tot 1970. Na de bijdrage aan de herinrichting van paleis Noordeinde in 1863 verwierf men het predicaat Koninklijk. In 1866 werd een nieuw gebouwd fabrieksgebouw betrokken. Hier stond een van de eerste stoommachines in Nederland opgesteld. Het bedrijf heeft in de 19e en 20e eeuw veel huishoudens uit de Haagse hogere klassen voorzien van een moderne woninginrichting. Vanuit de fabriek aan de Piet Heinstraat werden ook interieurs en meubilair voor onder meer schepen van de Holland-Amerika Lijn, miljonairsjachten, de Titanic en het Vredespaleis verzorgd. Verder bouwde men interieurs voor de eerste vliegtuigen van de Koninklijke Luchtvaart Maatschappij. In 1916 waren direct of indirect enkele duizenden werknemers voor het bedrijf actief. Mutters, waar in 1966 nog 120 mensen werkzaam waren, werd in 1970 overgenomen door de interieurbouwfirma De Klerk Binnenbouw uit Rotterdam.