place

De Beest

Kasteel in HoutenRidderhofstadRijksmonument in HoutenVerdwenen kasteel in NederlandVoormalig bouwwerk in Utrecht (provincie)

De Beest is een voormalig kasteel en ridderhofstad bij Tull en 't Waal, gemeente Houten in de Nederlandse provincie Utrecht. In het midden van de 15e eeuw werd de hofstede Beesde of Beest genoemd, met als eigenaar Jan van Beesde, afkomstig van De Beesde in Bunnik. In de lijst van ridderhofsteden uit 1609 wordt het huis omschreven als 'Landays nu genaempt de Beest, verwoest en was eigendom van Fredrik Voocht van Rijnevelt'. Op het terrein staan nu agrarische gebouwen. De grachten zijn nog deels zichtbaar. Het terrein is niet toegankelijk.

Fragment uit het Wikipedia-artikel De Beest (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs).

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.979619444444 ° E 5.1657638888889 °
placeToon op kaart

Adres

Achterdijk 3
3998 NE
Utrecht, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Lunet aan de Snel
Lunet aan de Snel

Het Lunet aan de Snel is een onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en werd in 1845 aangelegd. Tussen 1871 en 1879 kwamen er twee gebouwen. Het lunet ligt 300 meter ten noorden van Fort Honswijk en maakt deel uit van de Stelling van Honswijk. Het Lunet aan de Snel is een klein verdedigingswerk en is niet groter dan zo’n 2,5 hectare. Het heeft twee lange zijden, face, die in een punt toelopen. De punt wijst naar het oosten, de kant waar de vijand werd verwacht. Het geheel is omringd door een gracht en aan de achterzijde loopt een inundatiekanaal. Dit kanaal was speciaal gegraven om de inundatie ten zuiden en zuidoosten van Utrecht sneller laten verlopen. De belangrijkste taak van de lunet was de verdediging van Fort Honswijk, het inundatiekanaal en een stuk land ten noorden van de Lekdijk. Vanuit Fort Honswijk was dit terrein niet onder vuur te nemen. Het Lunet aan de Snel is genoemd naar een voormalig kronkelig waterloopje van die naam, dat aanvankelijk als inundatiekanaal fungeerde. Na het graven van het inundatiekanaal langs de westzijde van de lunet, omstreeks 1870, is de waterloop de Snel verdwenen. Het inundatiekanaal brengt water van de Lek naar de Schalkwijkse Wetering. Langs het kanaal ligt een gedekte gemeenschapsweg zodat soldaten veilig en ongezien zich konden verplaatsen. De lunet werd omstreeks 1845 aangelegd. Het was toen alleen een aarden verdedigingswerk en had dezelfde afmetingen als de huidige situatie. Tussen 1871 en 1879 werd de kazerne gebouwd, hierboven kwam een remise voor de opslag voor kanonnen. Beide gebouwen zijn aangeaard, er ligt een dikke laag zand aan de kant waar het vijandelijke vuur werd verwacht en dit diende als versterking, maar ook als camouflage. Alleen de voorgevels van de kazerne en remise, gericht op het veilige westen, zijn zichtbaar. De smalle toegang tot de lunet ligt tussen aarden wallen, zodat troepen en materieel ongezien in en uit konden. Er kwam ook een houten loods op het terrein, maar deze is niet langer aanwezig. De kazerne bestaat uit acht verblijven, de meeste met een eigen toegang en ramen, voor soldaten en officieren. Verder was er een waslokaal, een keuken, een ziekenzaal en privaten. Er was plaats voor 90 man. Achterin, in het midden, zit nog een ruimte die werd gebruikt voor de opslag van munitie en kruit. Hier is ook een lift om munitie van en naar de remise te transporteren. Er was opslagruimte voor 945 kilo buskruit. Tot 2012 was de lunet eigendom van Defensie en bood zij onderdak aan de Explosieven Opruimingsdienst. Een naoorlogse betonnen loods voor opslag van gevonden projectielen is afgebroken. Het wordt gebruikt als evenementenlocatie.

Werk aan de Korte Uitweg
Werk aan de Korte Uitweg

Het Werk aan de Korte Uitweg is een onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en werd gebouwd tussen 1873 en 1879. Het Werk aan de Korte Uitweg ligt 1000 meter ten noorden van Fort Honswijk (aan de Lange Uitweg direct ten westen van buurtschap Molenbuurt) en maakt deel uit van de Stelling van Honswijk. In 1871 is het Werk aan de Korte Uitweg aangelegd als aarden verdedigingswerk. Aan de oostkant, de kant waar de vijand werd verwacht, kwam een aarden wal voor opstelplaatsen voor kanonnen. Rondom het fort ligt een gracht en het is daarmee een eiland. In 1877 kwam in het midden van het fort een kleine, bomvrije kazerne, met ruimte voor ongeveer 160 man. Het gebouw heeft dikke gemetselde muren. Daarachter liggen meerdere aantal langwerpige boogvormige vertrekken, met ramen en deuren aan de keelzijde. De kazerne was bedoeld voor verblijf en logies van de manschappen, maar diende ook als opslag voor wapens en munitie. Verder kwam er een remise voor de opslag van kanonnen. De remise ligt in de frontwal en bij het naderen van de vijand konden de kanonnen snel worden opgesteld. Hier werd ook munitie voor de kanonnen opgeslagen. Buiten de gracht werd een fortwachterswoning gebouwd. Het geheel was in 1879 gereed. Tussen het werk en Fort Honswijk ligt een beschut liggende weg met parallel eraan een aarden wal over een lengte van 850 meter. Aan de andere zijde van de aarden wal loopt het kanaal voor de inundatie. In oorlogstijd konden de troepen zich veilig verplaatsen tussen Fort Honswijk, Lunet aan de Snel en het Werk aan de Korte Uitweg. Na de Tweede Wereldoorlog is het Werk aan de Korte Uitweg gebruikt voor opslag van brugmateriaal voor het leger. Het waren voornamelijk betrof houten planken die op de Lekbrug naar Culemborg konden worden gelegd. Met deze planken werd de spoorlijn bruikbaar voor autoverkeer. Voor het kazernegebouw ligt nog rails en hiermee oefenden de militairen met de planken. In 1985 werd Staatsbosbeheer eigenaar. In 1999 is het fort hersteld door vrijwilligers. Het Werk is in erfpacht gegeven aan de stichting 'Werk aan de Korte Uitweg'. De stichting zorgt voor zo veel mogelijk herstel en behoud van het fort en openstelling voor het publiek. Het fort wordt geëxploiteerd door Reinaerde. Er is een theehuis, vergaderruimte en een natuurkampeerterrein. Bij het fort werken professionals, vrijwilligers en mensen met een achterstand tot de arbeidsmarkt die een ontwikkeltraject volgen. Rondom het fort zijn diverse fiets- en wandelroutes te vinden.