place

Hendrikahoeve

BergambachtBoerderij in Zuid-HollandBouwwerk in KrimpenerwaardRijksmonument in Krimpenerwaard
Benedenberg 42 Bergambacht
Benedenberg 42 Bergambacht

De Hendrikahoeve is een monumentale boerderij aan de Benedenberg 42 in de plaats Bergambacht, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Hendrikahoeve (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Hendrikahoeve
Benedenberg, Krimpenerwaard

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: HendrikahoeveLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.936333333333 ° E 4.7693388888889 °
placeToon op kaart

Adres

Benedenberg 42
2861 LG Krimpenerwaard
Zuid-Holland, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Benedenberg 42 Bergambacht
Benedenberg 42 Bergambacht
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

De Liefde (Streefkerk)
De Liefde (Streefkerk)

De Liefde (ook wel In Liefde Draaiende) is een achtkante stellingmolen met een houten onderbouw in Streefkerk, in de Nederlandse gemeente Molenlanden. De bovenbouw is bekleed met platen van zink (losanges) en de kap met dakleer. De molen is in 1893 gebouwd als vervanging van een afgebrande achtkante grondzeiler op dezelfde plaats. In de molen zijn twee maalstoelen met 16der kunststenen aanwezig. De molen is tot ca. 1970 in bedrijf geweest. In de molen is een museum aanwezig. In 1976 werd een dijkverzwaring aangekondigd en bestond er vrees dat de molen zou moeten wijken. Door een damwandconstructie te gebruiken in plaats van het geplande talud kon De Liefde op de oorspronkelijke plaats blijven staan. De naam van deze molen was gedurende lange tijd De Hoop, maar is na de restauratie gewijzigd in De Liefde, naar men dacht de oorspronkelijke naam. Historisch onderzoek heeft uitgewezen dat dat niet juist is. De juiste naam luidt In Liefde Draaiende. De Liefde is eigendom van de SIMAV, die sinds 2008 een kantoorruimte in de molen heeft. Het gevlucht is Oud-Hollands. De gelaste, ijzeren roeden zijn gemaakt door Derckx te Beegden in 1979. De binnenroede heeft het nummer 292 en de buitenroede nummer 291. De 4,02 m lange bovenas met nummer 512 is van de fabrikant Penn & Bauduin te Dordrecht en gegoten in 1893. De molen wordt op de wind gezet, verkruid, met een kruiwiel. Het kruiwerk bestaat uit houten rollenwagens met voornamelijk gietijzeren, maar ook nog enkele houten rollen. De molen wordt gevangen (geremd) met een vaste Vlaamse blokvang bestaande uit vijf vangblokken. De vang wordt bediend met een wipstok, die beschilderd is met prinsjeswerk. De vangbalk scharniert in de ezel met een schuif en heeft een kneppel. Om het bovenwiel zit een ijzeren hoep waar de vangblokken op aangrijpen. Vroeger werd met behulp van een lang luitouw en het tweede luiwerk de zakken graan uit het schip via een houten glijgoot de molen ingetrokken.

Polder Zuidbroek
Polder Zuidbroek

Polder Zuidbroek is een polder ten oosten van de plaats Berkenwoude in de Krimpenerwaard, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. In het westen grenst de polder aan de polder Berkenwoude. De polders Schuwagt, Den Hoek en Zuidbroek loosden oorspronkelijk hun water aanvankelijk op de Lek. In de 14e eeuw werd een watergang naar de Hollandse IJssel aangelegd. Dit kanaal liep van de zuidwesthoek van de polder Zuidbroek, via het veenriviertje de Loet, naar de noordwesthoek van de polder Schuwagt en vervolgens langs de grens Krimpen aan den IJssel – Ouderkerk aan den IJssel naar een wiel tegen de IJsseldijk. Deze afwatering voldeed echter niet vanwege de lange weg die het polderwater had af te leggen, en rond 1370 werd een nieuwe uitwatering gegraven, nu weer naar de Lek. In de 15e eeuw werd windbemaling gebruikt om weer op de IJssel te lozen. De lange watergang vanaf de Loet naar de IJssel werd ingericht als boezem. Aan het eind van de 15e eeuw sloegen de polders Den Hoek, Schuwagt en Zuidbroek uit op de Loet met in totaal 5 molens. Vanaf 1868 vindt de bemaling van de polders plaats met het stoomgemaal Reinier Blok, aan de IJsseldijk. Sinds de ingebruikname van het nieuwe gemaal Johan Veurink, is Reinier Blok niet meer in gebruik. De Zuidbroeksemolen werd in 1922 geplaatst om de polder Zuidbroek te bemalen. Tot dan werd de polder Zuidbroek bemalen door een wipmolen, waarvan de fundering nog gedeeltelijk zichtbaar is. De Zuidbroeksemolen is nog in gebruik, maar in windstille periodes wordt de bemaling automatisch overgenomen door een elektromotor.