Casinoplein (Gent)

Het Casino van Gent was een gebouw en bijbehorend park in de Belgische stad Gent. Het Casino was gelegen tussen de Coupure en het Casinoplein. Het gebouw werd opgericht van 1835 tot 1836 naar een ontwerp van Louis Roelandt om de Gentse Floraliën te huisvesten. Deze bloemententoonstelling ging in 1908 voor de laatste keer door in dit gebouw, waarna ze verhuisde naar het nieuwe Feest- en Floraliënpaleis. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het Casino gebruikt als militair hospitaal. Na jarenlange verwaarlozing werd het in 1945 gesloopt. Het maakte plaats voor de Faculteit Diergeneeskunde van de Universiteit Gent.

Het klooster van de ongeschoeide karmelietessen is een voormalig klooster in de Belgische stad Gent. Het kloostergebouw staat ten zuiden van de Theresianenstraat, ten westen van de Holstraat achter de gebouwen.

Het Hoger Technisch Instituut Sint Antonius, afgekort HTISA is een katholieke school voor technisch secundair onderwijs in Gent. Ze is gelegen in de Holstraat (Gent), en wordt daarom soms ook "de Holstraat" genoemd. Het Hoger Technisch Instituut Sint Antonius maakt samen met de andere katholieke scholen uit de driehoek Gent, Mariakerke, Sint-Amandsberg deel uit van de scholengemeenschap Edith Stein. Op termijn zal HTISA opgaan in een groter geheel onder de naam Jan Van Eyckschool en verhuizen naar de Bomastraat.

De Holstraat is een straat in Gent gelegen in het gebied tussen de Oude Houtlei en de Coupure (tussen Leie en de Coupure) en verbindt de Hoogstraat met het Casinoplein en de Galgenberg. In de Holstraat speelde zich een belangrijk deel van de Gentse geschiedenis af.

Anciens Ateliers Van den Kerchove was een Gents metaalconstructiebedrijf dat onder meer gespecialiseerd was in stoommachines. E. Van den Kerchove baatte in 1835 een "mecaniekmakerij" uit in Twaalfkameren in Gent. Tegen 1839 werd het bedrijf overgebracht naar de Coupure, waar het stelselmatig groeide in het blok tussen Coupure Links, Raas van Gavere-, Heilig-Bloed- en Ekkergemstraat. In het laatste kwart van de 19de eeuw werd het één van de topbedrijven in de stoommachine bouw. Het gebruik (onder licentie) van de Corliss-stoomverdeling was daar niet vreemd aan. In 1875-76 bouwden ze de krachtigste Corliss-stoommachine ter wereld (2000 pk) voor de Gentse N.V. La Lys. Vanaf de 20ste eeuw was het bedrijf vooral bekend voor zijn kleinere Compoundmachines (de zogenaamde Semi-tandem stoommachines). In 1934 gebeurde een fusie met de firma Carels-S.E.M. en zou later opgaan in ACEC.

Het Hoger Instituut voor Grafisch Onderwijs of HIGRO of de oude benaming Kunstdrukschool Onze Lieve Vrouw (KOLV) was een katholieke school gelegen te Mariakerke, een deelgemeente van Gent. Deze onderwijsinstelling was ontstaan in de schoot van het Sint-Lucas en viel onder de afdeling Sierkunsten. De Broeders van de Christelijke Scholen kochten er in 1925 de toneelzaal Parnassus - die in 1718 was gebouwd door de rederijkerskamer Die Fonteyne - en gaven de instelling de naam Sint Lucas Kunstdrukschool. Pas in 1937 kreeg de school - gelegen aan de Gentse Oude Houtlei - haar eigen autonomie. De school bood er vervolgens sinds 1926 kunstonderwijs aan in de studierichtingen grafische vormgeving, drukkunst en druktechnieken, handzetten, machinezetten, fotografie en communicatie. Ondanks een nieuwe vleugel (1954), in de aanpalende Schouwvegersstraat, werd dit gebouw te klein en diende men in 1981 naar Mariakerke te verhuizen. De verlaten klaslokalen en atelier werden nadien door Sint-Lucas gebruikt, nadat er ook aan Oude Houtlei decennia later een nieuwbouw werd opgericht. Het Higro zelf is in 2001 opgesplitst in het kader van een eenheidstructuur binnen het onderwijs (zie ook Sint-Lucas) naar een secundaire VISO-afdeling (Vrij instituut voor secundair onderwijs) en de hogere afdeling EGON (een onderdeel van Arteveldehogeschool). Daarboven heeft men het KISP dat zich veelal richt naar volwassenen en gespecialiseerde opleidingen bevat. Het ontwikkelen van websites en het aanleren van nieuwe grafische programma's behoren tot het pakket.

De Faculteit Bio-ingenieurswetenschappen te Gent (onder de studenten "Boerekot" genoemd) is een faculteit van de Universiteit Gent (UGent). De faculteit ontstond als resultaat van de integratie op 25 september 1969 van de toenmalige Rijkslandbouwhogeschool in de Rijksuniversiteit van Gent. De faculteit is gevestigd te Gent op de Coupure Links 653 ter hoogte van de Ekkergemstraat. Er zijn tevens onderzoeksinstellingen aan verbonden in Melle en Gontrode (de proefhoeve en het Aelmoeseneie proefbos). Sinds de integratie van de opleidingen industrieel ingenieur in de biowetenschappen is de faculteit ook aanwezig op de Campus Schoonmeersen en op de UGent Campus in Kortrijk. De faculteit neemt actief deel bij het opzetten van een branchecampus van UGent in Zuid-Korea. De faculteit speelt een belangrijke rol in het wetenschappelijk onderzoek over primaire productie (landbouw), voedseltechnologie en -veiligheid, bioproceschemie, biotechnologie, microbiologie, beheer van natuurlijke hulpbronnen en andere vakgebieden in de life sciences. In internationale rankings fungeert ze stelselmatig in de wereldtop 50 en de top 10 in Europa.

De Kloosterkerk der franciscanen is een kerkgebouw aan de Oude Houtlei in de Belgische stad Gent. De kerk is onttrokken aan de eredienst en wordt sinds 2011 gebruikt als een cultuur- en ontmoetingsruimte.

De Oude Houtlei is een straat in de Belgische stad Gent. Oorspronkelijk was het een gracht die in 1898-1899 werd gedempt omwille van haar dichtslibbing en geurhinder. In Gent worden grachten vaak aangeduid met lei, naar de rivier de Leie. De Houtlei, zoals ze oorspronkelijk werd genoemd, was een kunstmatige gracht die in de tweede helft van de 12e eeuw werd gegraven als westelijke verdedigingsgrens van de stad. Ze was voorzien van vestingmuren, waarvan nog gedeeltes terug te vinden zijn in het Gent van anno 2009, en van vier versterkte stadspoorten en twee dienstpoorten. Vanaf 1540 en de Concessio Carolina begon men aan de sloop van de verdedigingsgordel, wat definitief werd beëindigd met de demping van deze gracht in 1898-1899. Langs deze gracht verschenen nieuwe kloostergebouwen van de Alexianen (later het Sint-Amandusinstituut), de kloosterkerk der franciscanen en het klooster van de cisterciënzerinnen van Oost-Eekloo (nu het Sint-Lucasinstituut).

Het Sint-Amandusinstituut was een bekende school, in de Oude Houtlei, in het centrum van Gent. De middelbare school, vroeger gekend als het Sint-Amanduscollege, werd opgericht in 1863. De school werd georganiseerd door de Broeders van de Christelijke Scholen en was vooral bekend door de wiskundige vorming van zijn leerlingen. In de jaren 50 en 60 werd een groot stuk van de gebouwen heropgebouwd in modernistische stijl. De school organiseerde ook het speciaal jaar wiskunde, als voorbereiding op de studies van burgerlijk ingenieur. Wegens de sterke daling van het aantal leerlingen werd het in 1999 bij de Visitatiehumaniora gevoegd, onder de nieuwe naam De La Sallecollege. Toen de leegloop bleef aanhouden, werd het in juli 2003 opgedoekt. Daarna werden de Sint-Lucasacademie, een deel van Kunsthumaniora Sint-Lucas en een deel van de Arteveldehogeschool er gehuisvest, wat ten minste de onderwijsfunctie van de gebouwen bewaarde. Een ander deel van het complex is inmiddels verkocht en verbouwd tot appartementen. Vlakbij ligt de Sint-Amanduskapel.

Het Rasphuis in Gent was een correctiehuis voor bedelaars, werklozen en landlopers gelegen langs de Coupure. Deze modelinstelling werd in 1773 gebouwd op initiatief van Maria Theresia van Oostenrijk volgens ideeën van Jean Jacques Philippe Vilain XIIII en plannen van de Gentse bouwmeester Ignace Malfeson. Ze werd geïmiteerd in Engeland en Pruisen, had de vorm van een achthoek en kon circa 1500 gevangenen herbergen. Eerst werden er slechts vijf zijden afgewerkt. Willem I voltooide het gebouw. Het Rasphuis verving de galei in Antwerpen die door Willem I werd afgeschaft. Vanuit de centrale achthoek is het volledig complex te overzien en de opdeling in vleugels bood de mogelijkheid om de gevangenen per type afzonderlijk op te sluiten. Gevangenen moesten er eikenschors, Indisch en Braziliaans hout raspen voor de verfindustrie. Lieven Bauwens liet de tot dwangarbeid veroordeelde gevangenen voor hem werken. Ze moesten garens weven die afkomstig waren uit zijn fabrieken in de Chartreuse. In ruil zorgde hij voor kost en inwoon. Omdat Bauwens enkel maximale winst zocht en handelde volgens het principe geen werk, geen eten kreeg hij moeilijkheden na het vertrek van zijn beschermheer, prefect Faipoult. Bauwens kreeg te horen dat hij zijn rekeningen in orde moest brengen en hij mocht opkrassen. De twijnmolen van 1789 die nog door Lieven Bauwens werd gebruikt, werd in 1898 door de minister van Justitie aan het toenmalige Archeologiemuseum van de stad Gent geschonken; het is een topstuk in het huidige Industriemuseum. In 1935 werd de gevangenis gesloten. In 1937 werd het gebouw afgebroken om plaats te maken voor de Rijkslandbouwhogeschool, de latere faculteit Bio-ingenieurswetenschappen (UGent). De naam leeft verder in de Rasphuisstraat, gelegen aan de andere kant van de Coupure.

De Sint-Amanduskapel is een kapel in de Belgische stad Gent. De kapel ligt tussen de Sint-Michielsstraat en de Oude Houtlei, vlak bij het Sint-Amandusinstituut.