Sint-Bartholomeuskerk (Zevenbergen)

Luchtenburg is de naam van een huis aan Markt 23 te Zevenbergen. Het huis werd gebouwd vóór 1483. De schriftelijke vermelding in dat jaar spreekt van: dat huys van Luchtenborch, mit zijn erve ende toebehoren, staande binnen Zevenbergen, 't welc ic gecoft ende getimmert hebbe, ende den hoff ende boomgaert, die daer an die zuytside an leet, gaende totten graft van den castele toe, 't welc der luden erve plach te wesen. Deze "luden" waren de Heren van Zevenbergen, in 1483 was dat Arnold van Zevenbergen. Het huis werd als neerhof toegevoegd aan Kasteel Zevenbergen. Het huis werd door de Van Zevenbergens gewoonlijk verpacht. In de schuur van het huis bevond zich de stadswaag. In 1559 kwam het huis aan het Huis Arenberg, en in 1648 werd het eigendom van Amalia van Solms en daarmee aan het Huis van Oranje. De Oranjes verkochten het in de loop van de 18e eeuw, en in 1782 werd het gekocht door Ignatius Breda, die drossaard van Zevenbergen was. Deze vluchtte in 1794 naar Friesland en diens weduwe, Sophia Clara de Wit verkocht het huis aan het gemeentebestuur, die er een school inrichtte. In 1511 vond een verbouwing plaats, waarbij het dak met pannen werd gedekt. Ook in 1522 werd het huis verbouwd, terwijl in 1526 opnieuw herstel nodig was, nu vanwege stormschade. In 1573 werd Kasteel Zevenbergen ingenomen door een troep Geuzen die onder leiding stond van kolonel Van Dorp. Deze gaf opdracht om het huis Luchtenburg, inclusief de schuur en de waag, af te breken en het kasteel in brand te steken. Het huis werd echter in 1577 weer herbouwd. Ook in 1601 en 1704 volgden er restauraties. Van 1804-1956 werd het huis gebruikt als school. Tegenwoordig is het een makelaarskantoor. Het huis is geheel ingebouwd. Het bovenlicht van de voordeur wordt nog gesierd met een medaillon waarop de naam Sint-Josephschool prijkt, alsmede een portret van de heilige.

De St. Catharinakerk of Grote Kerk is een gotische kerk gelegen aan de Markt in Zevenbergen in Noord-Brabant. Ze was vóór de Reformatie gewijd aan de Heilige Catharina . De oudste delen zijn uit de 14e eeuw. De kerk bestaat uit een driebeukig schip, een dwarspand, een rechtgesloten koor en aan de westzijde van het noorderdwarspand de Joris-kapel. Het schip dateert van omstreeks 1400 toen ook het koor verhoogd werd. De kerk kreeg zijn huidige vorm na een ingrijpende verbouwing in de jaren 1541-1546. De toren kreeg in 1766 een nieuwe houten bekroning naar ontwerp van Philip Willem Schonck. Het Flentrop-orgel werd gebouwd in 1954-1955 door D.A. Flentrop te Zaandam en heeft 3 manualen en een vrij pedaal. De Grote Klok, ook wel Maria Klok genoemd, dateert uit 1450 en is ruim 700 kilo zwaar. In de kerk bevinden zich 19 grafstenen. Er is een praalgraf van Jan van Ligne, graaf van Arenberg, heer van Zevenbergen. Hij sneuvelde in de Slag bij Heiligerlee (1568) waar hij vocht voor Filips II van Spanje. Zijn stoffelijk overschot werd in 1614 herbegraven in het familiegraf in de kloosterkerk van Edingen in Henegouwen. De St. Catharinakerk is het enige monumentale gebouw dat, na de verwoestingen in Zevenbergen door oorlogshandelingen in 1940 en 1944, behouden is gebleven. Er was evenwel zware oorlogsschade aan de kerk, die tussen 1949 en 1953 is gerepareerd. De toren was vlak voor de bevrijding opgeblazen maar is in 1961 naar het oude uiterlijk geheel herbouwd.

Station Zevenbergen ligt in de gemeente Moerdijk aan de spoorlijn Rotterdam - Antwerpen en is geopend op 24 december 1854. Het station heeft een stationsgebouw dat eerder gebruikt werd als woonhuis. Het station zelf telt twee sporen en ook twee perrons. Het gebouw is een rijksmonument. Het NS-loket is in 1997 gesloten. Kaartverkoop vindt plaats via twee kaartautomaten.

Fleur is een stellingmolen aan de Lage Wipstraat in het Brabantse Zevenbergen (gemeente Moerdijk). De molen dateert uit 1841 en is gebouwd als korenmolen en oliemolen. In 1938 is vanwege windbelemmering het malen op de wind gestopt. De molen was tot 1950 in gebruik en is in 1969 door de toenmalige gemeente Zevenbergen gekocht. In 1989 kwam de molen, die inmiddels een monumentstatus had, in particuliere handen. Van 1996 tot 1999 is de molen draaivaardig hersteld, waarbij onder meer de molen is rechtgezet en van een nieuwe kap is voorzien. Ook is het metselwerk voor een deel vernieuwd. Dat de restauratie is bedoeld om de molen slechts draaivaardig te maken is te zien aan het bovenwiel, dat geen kamgaten heeft. De naam Fleur heeft de molen tijdens de restauratie gekregen: het is de naam van de jongste dochter van de toenmalige eigenaar. In 2007 is de molen gekocht door Stichting Woningbouw Zevenbergen. Ondanks dat de molen van binnen een woning is, wordt er toch nog regelmatig gedraaid. De molen is in principe niet te bezichtigen, maar af en toe wordt de molen met de Westbrabantse Molendag opengesteld voor het publiek.

Achterdijk is een buurtschap in de gemeente Moerdijk in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt in het zuiden van de gemeente; een kilometer ten noordoosten van Zevenbergen.

Verzorgingsplaats Bazius is een verzorgingsplaats in Nederland, gelegen aan de noordwestzijde van de A17 en de A59 in de richting Moerdijk-Roosendaal tussen afritten 26 en 25 in de gemeente Moerdijk.

De ramp met NLM Cityhopper-vlucht 431 (ook wel bekend als vliegtuigongeval Moerdijk) vond plaats op 6 oktober 1981 om ±17:15u nabij de chemische fabriek van Shell te Moerdijk, op een talud van de spoorlijn langs de weg Moerdijk–Klundert in de toenmalige gemeente Zevenbergen. Bij het ongeval was een Fokker F28 van de maatschappij NLM betrokken. Alle zeventien inzittenden (dertien passagiers en vier bemanningsleden) kwamen hierbij om het leven, evenals een brandweerman op de grond, die een hartaanval kreeg toen hij het vliegtuig zag verongelukken. De slachtoffers waren negen Duitse, twee Britse, een Amerikaanse en een Nederlandse passagier, en vier Nederlandse bemanningsleden. De stoffelijke resten van vier personen konden niet geïdentificeerd worden en rusten in een gezamenlijk graf op de Nieuwe Oosterbegraafplaats te Amsterdam.

Lochtenburg is een buurtschap in de gemeente Moerdijk in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het ligt in het noordoosten van de gemeente; twee kilometer ten zuiden van het dorp Moerdijk.

Roodevaart is een buurtschap ten zuiden van Moerdijk, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Het bevindt zich aan de uitmonding van de Roode Vaart in het Hollandsch Diep, waar tegenwoordig een insteekhaven is gegraven. Er is hier een schutsluis in de Roode Vaart.

Het haven- en industriegebied Moerdijk is een gebied met een drietal grote havens met een aanliggend industrieterrein, in de Nederlandse gemeente Moerdijk. Het ligt aan het Hollandsch Diep ten westen van de Moerdijkbrug. De zeehaven is de verst in het land gelegen zeehaven in Nederland, het industrieterrein beslaat ruim 2500 hectare. De haven en het omliggende industrieterrein zijn speciaal ontworpen om bedrijven in de chemische en zware industrie aan te trekken. Het belangrijkste bedrijf dat er zich vestigde is Shell Chemie.

De Centrale Moerdijk is een warmte-krachtcentrale van RWE gelegen op het haven- en industriegebied Moerdijk. Hij bevat twee warmtekrachteenheden, WKC Moerdijk I en CCGT Moerdijk II.

Energiecentrale BMC Moerdijk op haven- en industriegebied Moerdijk in de provincie Noord-Brabant, heeft een vermogen van ruim 36 megawatt, waarmee ongeveer zeventigduizend huishoudens van elektriciteit kunnen worden voorzien. De brandstof voor deze centrale is pluimveemest wat een drogestofgehalte van ongeveer 55% heeft. Met een capaciteit van 440.000 ton is dit de grootste centrale op het Europese vasteland die stapelbare mest omzet in elektriciteit. De as die na verbranding resteert en dat onder andere fosfaat en kalium bevat wordt ingezet als meststof. De centrale werd geopend op 3 september 2008. De bouw ervan begon in 2006. BMC Moerdijk heeft drie aandeelhouders: energiebedrijf PZEM, de vereniging van boeren en tuinders ZLTO en de Coöperatie DEP (Duurzame Energieproductie Pluimveehouderij). Hoewel er vanuit de milieubeweging in begin kritiek was op dit initiatief laten recente onderzoeken zien dat verbranding van pluimveemest milieuvoordeel oplevert ten opzichte van traditionele toepassingen van pluimveemest zoals direct uitrijden op het land, vergisting en het maken en exporteren van droge mestkorrels.