Deutscher Soldatenfriedhof Wambrechies

Het Deutscher Soldatenfriedhof Quesnoy-sur-Deûle is een militaire begraafplaats in de Franse gemeente Quesnoy-sur-Deûle. Er rusten 1.964 Duitse soldaten die sneuvelden in de Eerste Wereldoorlog. De begraafplaats ligt in het dorpscentrum, naast de gemeentelijke begraafplaats. De begraafplaats heeft een rechthoekig grondplan. Kruisjes in Belgische graniet duiden er de graven aan, met uitzondering van een joods graf. 1.656 soldaten rusten in een individueel graf, waarvan 28 naamloos; 308 gesneuvelden rusten in een gemeenschappelijk graf. Het is een begraafplaats van de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge. Quesnoy-sur-Deûle lag tijdens de oorlog nabij het Westfront. Veel Duitse soldaten sneuvelden vlakbij in België, ten zuiden van Ieper bij de Eerste Slag om Ieper in oktober en november 1914. De Duitsers begonnen al in november 1914 met de aanleg van de begraafplaats. Ook de loopgravenoorlog maakte in 1915 en 1916 verdere slachtoffers. Na de oorlog werd de begraafplaats verder ingericht.

De Begraafplaats van Quesnoy-sur-Deûle is een gemeentelijke begraafplaats in de Franse plaats Quesnoy-sur-Deûle in het Noorderdepartement. De begraafplaats heeft een driehoekige vorm en bevindt zich in het oosten van het dorpscentrum. Net ten oosten van de begraafplaats ligt het Deutscher Soldatenfriedhof Quesnoy-sur-Deûle, een Duitse militaire begraafplaats met 1.964 Duitse gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog. Tijdens de oorlog was het dorp in handen van de Duitsers, die op de gemeentelijke begraafplaats gesneuvelden begroeven. In de loop van de oorlog breidden ze de begraafplaats uit naar het oosten. Na de oorlog werden de Duitse graven uit de gemeentelijke begraafplaats overgebracht naar de uitbreiding, die als afzonderlijke Duitse begraafplaats werd ingericht. Uit de uitbreiding werden ook 41 Britse graven overgebracht naar Cabaret-Rouge British Cemetery in Souchez. Een aantal Britse graven bleven op de gemeentelijke begraafplaats.

De Sint-Michielskerk (Frans: Église Saint-Michel;) is de parochiekerk van de stad Quesnoy-sur-Deûle, gelegen aan de Rue du Général Koenig, in het Franse Noorderdepartement. De oorspronkelijke kerk werd in de 19e eeuw verbouwd naar ontwerp van Charles Leroy. Tijdens de Eerste Wereldoorlog, in 1917, werd deze kerk verwoest. In 1932 werd een nieuw kerk ingewijd. Het is een grote bakstenen driebeukige neogotische kruiskerk met voorgebouwde toren, voorzien van een naaldspits. De kerk bezit mooie glas-in-loodramen.

Quesnoy-sur-Deûle (Nederlands: Kiezenet-aan-de-Deule) is een gemeente in het Franse Noorderdepartement (Frans: département du Nord) (regio Hauts-de-France). De plaats maakt deel uit van het arrondissement Rijsel en ligt aan de rivier de Deule. Quesnoy-sur-Deûle telde op 1 januari 2021 6.920 inwoners.

Station Quesnoy-sur-Deûle Was een spoorwegstation in de Franse gemeente Quesnoy-sur-Deûle. Het wordt met een beperkte dienstregeling bediend door lijn 5 van de TER-Nord-Pas-de-Calais, met de sluiting van de spoorlijn in 2019 is het station gesloten de treinen werden vervangen door bussn.

Station Deulémont was een spoorwegstation op het grondgebied van de Franse gemeente Quesnoy-sur-Deûle, maar vlak bij Deûlémont. Het wordt met een beperkte dienstregeling bediend door lijn 5 van de TER-Nord-Pas-de-Calais. met de sluiting van de spoorlijn in 2019 is het station gesloten de treinen werden vervangen door bussen.

Sainte-Marguerite (Nederlands: Sint-Margareta) is een gehucht in de Franse gemeente Komen, in het Noorderdepartement. Het gehucht ligt landelijk iets ten zuiden van het stadscentrum van Komen en heeft een eigen kerk; de Sint-Margaretakerk. Het gehucht is genoemd naar een kapel die er vroeger stond. De kapel werd vernield tijdens de godsdienstoorlogen in de 16de eeuw. Ze werd later herbouwd, maar in 1792, nu door de Franse revolutionairen, opnieuw verwoest en in 1794 afgebroken. Tussen 1790 en 1794 was de plaats zelfstandig. De bouw van een eigen kerk begon in 1858 en in 1864 werd Sainte-Marguerite een zelfstandige parochie. Later werd ze met die van Komen en Wervicq-Sud in een parochie ondergebracht.

De Sint-Margaretakerk (Frans: Église Sainte-Marguerite) is een rooms-katholieke kerk in de tot het Franse Noorderdepartement behorende plaats Komen, en wel in het dorpje Sainte-Marguerite. De ingang ligt aan het Place Abbé Dervaux. Er stond in dit gehucht vanouds een kapel die aan Sint-Margareta was gewijd. Tijdens de godsdienstoorlogen (2e helft 16e eeuw) werd deze verwoest. De kapel werd herbouwd maar in 1792, nu door de Franse revolutionairen, opnieuw verwoest en in 1794 afgebroken. Een neogotische kerk werd gebouwd en in 1858 ingezegend. In 1864 werd Sainte-Marguerite een zelfstandige parochie. De kerk bedient de wijk Sainte-Marguerite die ten zuiden van Komen ligt. De kerk werd tijdens de Eerste Wereldoorlog zwaar beschadigd om in 1923 weer in gebruik te worden genomen. Het is een georiënteerde bakstenen kruiskerk met ingebouwde westtoren welke vier hoektorentjes heeft.

Station Sainte-Marguerite was een spoorwegstation in het dorp Sainte-Marguerite in de Franse gemeente Komen. Het werd met een beperkte dienstregeling bediend door lijn 5 van de TER-Nord-Pas-de-Calais. Met de sluiting van de spoorlijn in 2019 is het station gesloten; de treinen werden vervangen door bussen.

Het Deutscher Soldatenfriedhof Wervicq-Sud is een militaire begraafplaats in de Franse gemeente Wervicq-Sud. Er rusten 2.498 Duitse soldaten die sneuvelden in de Eerste Wereldoorlog. De begraafplaats ligt anderhalve kilometer ten zuidwesten van het dorpscentrum. De begraafplaats heeft een rechthoekig grondplan. Kruisjes duiden er de graven aan, met uitzondering van 13 joodse graven. Daarnaast worden 60 groepsgraven aangeduid met een platte grafsteen. Het is een begraafplaats van de Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge. Wervik lag tijdens de oorlog nabij het Westfront. Veel Duitse soldaten sneuvelden vlakbij in België aan de Ieperboog en in het Heuvelland. Fransen begonnen na de oorlog in 1921 met de aanleg van de begraafplaats. Men bracht er de gesneuvelden over die tijdens de oorlog waren bijgezet in het parkdomein Dalle-Dumont in het centrum van Wervicq-Sud, aangevuld met doden uit de omliggende gemeenten. Ook op het eind van de jaren 50 werden verschillende graven uit talrijke andere begraafplaatsen naar Wervik overgebracht.

De Begraafplaats van Komen is een gemeentelijke begraafplaats in de Franse gemeente Komen. De begraafplaats ligt langs de Rue du Bas Chemin in het noorden van de gemeente en is volledig ommuurd. De begraafplaats werd aangelegd in de periode 1856-1860 toen men stopte met het begraven rond de parochiekerk. Tijdens de Eerste Wereldoorlog vorderde de Duitse bezetter een stuk grond naast de begraafplaats op om er een militaire begraafplaats aan te leggen waar ongeveer 6.000 Duitse gesneuvelden werden begraven. Er werd een herdenkingsmonument voor de Duitse gesneuvelden opgetrokken. In de jaren 1950 werd de Duitse begraafplaats ontruimd en de graven werden overgebracht naar het Deutscher Soldatenfriedhof Saint-Laurent-Blangy. Het terrein werd opgenomen in de burgerlijke begraafplaats maar het Duits monument bleef bewaard. Het Duitse monument bestaat uit vier zuilen met bovenop een trappenpiramide. Daarop staan figuren in reliëf en het opschrift "Niemand hat grossere Liebe denn die dass er sein Leben lasset für seine Freunde". In het interbellum werd op het oude deel van de begraafplaats ook een gedenkzuil opgericht voor de gemeentenaren die sneuvelden in de beide wereldoorlogen en het conflict in Noord-Afrika.

Komen (Frans: Comines), ook wel Frans-Komen, is een gemeente in het Noorderdepartement in Noord-Frankrijk (Frans: département du Nord). Komen ligt langs de Leie, die er de grens met België vormt. Aan de andere oever ligt het Belgische stadje Komen. Op 1 januari 2021 telde de gemeente 12.671 inwoners.