Blandijnberg

De Blandijnberg of kortweg de Blandijn is een gebouwencomplex van de Universiteit Gent op de Blandijnberg, in de buurt van het Sint-Pietersplein in Gent. Sinds 1960 is de faculteit Letteren en Wijsbegeerte er gevestigd. De universiteitsbibliotheek met haar modernistische Boekentoren, het Hoger Instituut voor Kunstgeschiedenis en Oudheidkunde (HIKO), de Sint-Hubertusvleugel en de eigenlijke Blandijngebouwen worden samen gezien als de Site Blandijn. Als dusdanig beslaat de Blandijn het blok tussen de straten Rozier, Sint-Pietersnieuwstraat, Blandijnberg en Sint-Hubertusstraat, met uitzondering van een reeks panden langs de Sint-Pietersnieuwstraat. In de directe omgeving van de Blandijn liggen veel andere universiteitsgebouwen, zoals het Instituut der Wetenschappen (beter bekend als de Plateau en Rozier), de Hoveniersberg en Tweekerken, de Therminal, het Technicum, studentenresto De Brug, het rectoraat, en het UFO. Tot de voorzieningen voor studenten en personeel behoren een cafetaria, twee pc-knooppunten en verschillende vakgroepbibliotheken, die momenteel gecentraliseerd worden in de Rozier. In de Blandijn en het HIKO zijn acht auditoria met een gezamenlijk capaciteit van zo'n 1830 plaatsen. De faculteit Letteren en Wijsbegeerte maakt ook gebruik van enkele auditoria in het Rozier-gebouw. Het auditorium E, dat 600 zitplaatsen heeft, was bij de bouw van de Blandijn het grootste auditorium van de universiteit.

Het De Vreesebeluik was een beluik in de Belgische stad Gent. Het bevond zich ten noorden van het Sint-Pietersplein, tussen de straten Blandijnberg en Rozier en werd in de 20ste eeuw gesloopt om plaats te maken voor de universiteitsbibliotheek en de Boekentoren.

De Universiteitsbibliotheek Gent is de bibliotheek van de Universiteit Gent. Zij is ondergebracht in de Boekentoren, een markant gebouw naar een ontwerp van de Belgische architect Henry Van de Velde. Met een collectie van 3 miljoen werken behoort zij tot de grootste bibliotheken in België.

De Boekentoren is een 64 meter hoge toren in de Belgische stad Gent naar een ontwerp van de Belgische architect-kunstenaar Henry Van de Velde. Als de belangrijkste opslagplaats van de Gentse universiteitsbibliotheek is de toren ook een symbool voor de universiteit en de stad Gent. Deze toren rekent men tot de modernistische architectuur en vormt een beeldbepalend element in de stad.

De Sint-Kwintenskapel is een kapel in de Belgische stad Gent. Ze is toegewijd aan Quintinus, lokaal Kwinten genoemd. Het was een initiatief bij het begin van de werking van het Sint-Vincentius a Paulogenootschap te Gent.

Het Sint-Pietersplein is een plein in het zuiden van het centrum van de Belgische stad Gent. Het plein ligt bij de Sint-Pietersabdij, tegenwoordig in de studentenbuurt en de nabijheid de Gentse universiteitsbibliotheek, beter bekend als de Boekentoren. Het plein heeft een niveauverschil vanaf de Sint-Pietersnieuwstraat tot aan de Sint-Pietersabdij van 3,5 meter. Een monumentale trap, rechtover de Onze-Lieve-Vrouw-Sint-Pieterskerk, verbindt het Sint-Pietersplein met het aanpalende Sint-Amandplein. Onder het plein bevindt zich een ondergrondse parking. Op het grote plein (80 x 200 meter) worden verder regelmatig evenementen en concerten georganiseerd en ook de jaarlijkse Halfvastenfoor vindt plaats op het Sint-Pietersplein. Het plein en zijn omgeving, waaronder verschillende huizenblokken en het Sint-Amandsplein, zijn beschermd als stadsgezicht.

Muide is een arbeiderswijk in het havengebied in het noorden van de Belgische stad Gent. Het hele gebied ten noorden van Gent was van oorsprong zeer moerassig, zoals blijkt uit de toponymie; namen zoals Muide, Meerhem en Nieuwland verwijzen naar het moerassige karakter. In de 13e eeuw breidde Gent zich noordelijk uit dankzij de verkoop van het gebied tussen de huidige Sint-Baafsabdij en de Muidebrug met inbegrip van de Torfbriel en de Sleepstraat door Margaretha van Constantinopel en haar zoon Gwijde van Dampierre in maart 1269. Op 1 april 1299 verkocht Robert, oudste zoon van de graaf van Vlaanderen, aan de stad het gebied de Muide en Marialand aan de huidige Peperstraat. Oorspronkelijk begon de Muide aan het Muidebrugksen aan het einde van de Sleepstraat ter hoogte van de huidige Karel Mirystraat. In het verlengde van de Sleepstraat liep de Muidestraat, in het Frans Grande rue de Gand à Meulestede genoemd. Het tracé van deze "grote straete ter Muden" uit 1334 moet vermoedelijk reeds in de Romeinse tijd zijn uitgewerkt, mogelijk nog vroeger. Dit gebied dat aansloot bij het meer oostelijk gelegen Slotendries en zo verder naar Destelbergen zou vroeger vrij dichtbevolkt geweest zijn. Over de toenmalige bewoners is nauwelijks iets geweten, behalve dat het handwerklieden waren en vissers, die gebruik maakten van de vele kleine waterlopen. Ook in latere eeuwen zien we dat de Muide slechts bebouwing heeft langs de Muidestraat, met ten oosten en ten westen daarvan enkele molens. Uit plattegronden blijkt dat het overige gebied ingenomen werd door tuinen, hooiland en onbeploegde gronden.

Bataviabeluik of Bataviawijk is een voormalige buurt in de Belgische stad Gent.

Het Instituut der Wetenschappen of het Plateau-Roziergebouw is een universiteitsgebouw in de Belgische stad Gent. Het gebouw wordt door twee faculteiten van de Universiteit Gent gebruikt: de Faculteit Ingenieurswetenschappen en Architectuur heeft hoofdzakelijk lokalen in de noordelijke helft van het gebouw, die zij Plateau noemen, naar de Jozef Plateaustraat; de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte neemt vooral het zuidelijke deel in, dat zij Rozier noemen, naar de gelijknamige straat. Het gebouwencomplex huisvest verschillende leszalen, kabinetten en laboratoria. In het complex bevindt zich ook het observatorium van de volkssterrenwacht Armand Pien. Het gebouw is opgetrokken uit Franse kalkzandsteen en arduin in neoclassicistische stijl en beslaat een volledige blok tussen de Jozef Plateaustraat, waar zich de hoofdingang bevindt, de Gezusters Lovelingstraat, de Gustaaf Magnelstraat en de Rozier, waar een tweede ingang is. Het Instituut werd gebouwd van 1883 tot 1890. In 1994 werd het als monument beschermd. Aan de voorzijde (Plateaustraat) werden de vier toenmalige studierichtingen allegorisch voorgesteld: Bruggen en Wegen, Burgerlijke Bouwkunde, Kunsten en Fabriekswezen en Architectuur. Er is een grote renovatie gepland van het gebouw, deze zou duren van eind 2020 tot 2026.

De Onze-Lieve-Vrouwekerk was een kerk in de buurt van de Sint-Pietersabdij in de Belgische stad Gent. Zij werd gesloopt in 1799 tijdens de Franse bezetting en niet heropgebouwd, net als de kathedralen van Brugge en Luik en de Sint-Michielsabdij in Antwerpen. Oude afbeeldingen tonen een driebeukige gotische kerk met transept en een complexe koorpartij. Recent archeologisch onderzoek wees uit dat de hele benedenkerk met de drie beuken op het huidige Sint-Pietersplein te lokaliseren is. Dit Sint-Pietersplein werd in de 19de eeuw aangelegd op de ruimte die was vrijgekomen door de sloop van de kerk en de sloop van een aantal abdijgebouwen. Sindsdien heeft de Sint-Pieterskerk van de Sint-Pietersabdij, de benaming Onze-Lieve-Vrouwekerk van deze verwoeste kerk overgenomen en heet nu Onze-Lieve-Vrouw-Sint-Pieterskerk. Naast deze kerk ligt de Tweekerkenstraat (die verwijst naar zowel de kerk van de Sint-Pietersabdij als naar de Onze-Lieve-Vrouwekerk).

De Sint-Pietersabdij (Lat.: abbatia Sancti-Petri Blandiniensis) is een voormalige benedictijnenabdij in de Belgische stad Gent. Ze ligt op de 28 m hoge Blandijnberg (het hoogste punt van de stad), langs de oude loop van de Schelde, ook Muinkschelde (Monnikenschelde) genoemd. De abdij werd oorspronkelijk Blandinium genoemd. De gebouwen van de voormalige abdij worden momenteel gebruikt door de Kunsthal Sint-Pietersabdij en De Wereld van Kina en zijn in beheer van Historische Huizen Gent.

Kina is een museum voor kind en natuur, op twee locaties in Gent. Kinderen ontdekken er spelenderwijs meer over de wereld rond ons. Van 1924 tot 2003 was de naam van dit museum het Schoolmuseum Michel Thiery. 'Kina: Huis' is ondergebracht in een zijvleugel van de Sint-Pietersabdij op het Sint-Pietersplein. Via fossielen wordt getoond hoe het leven op aarde zich ontwikkeld heeft. In andere zalen komen de inheemse vogels aan bod. In 'Kina: Tuin' zijn een 1500 planten verspreid over talrijke thematische perken zoals geneeskrachtige planten, verfplanten, bos en duinen. In de plantenzaal wordt informatie gegeven over het plantenrijk en het leven van bijen. De bezoeker kan hen gadeslaan in een glazen observatiekast. Een twintigtal levende vogelspinnen zijn de blikvangers in de spinnenzaal.