GSV '38

De windkorenmolen De Hoop staat aan de Meentsestraat 3 in Giesbeek. Het is een ronde stenen stellingmolen. De molen werd in 1888 als beltmolen gebouwd. In 1927 schoven de kap en het wiekenkruis van de molen af en was een ingrijpende restauratie noodzakelijk. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd De Hoop zwaar beschadigd. Pas in 1956 is de molen hersteld, waarbij onderdelen uit de molen De Dankbaarheid te Kreijel zijn gebruikt. In 1964 werd het gehele binnenwerk uitgebroken en werd de belt afgegraven. In 1979 kocht de gemeente Angerlo de molen om hem in 1981 te herstellen. Hierbij werd de voormalige beltmolen definitief een stellingmolen. Een deel van de stelling wordt gevormd door het dak van de naast de molen gebouwde supermarkt. Op zaterdagen is de molenwinkel geopend van 9:00 - 13:00 en is de molen te bezoeken. De Hoop heeft een maalkoppel met 16der (140 cm doorsnede) kunststenen, waarmee graan voor verschillende bakkers wordt gemalen. De wieken zijn voorzien van het Systeem van Bussel met neusremkleppen op beide roeden. De gelaste roeden zijn 20,50 m lang en in 1982 gemaakt door de molenmaker Groot Wesseldijk. De binnenroede heeft nummer 2 en de buitenroede nummer 3. De 4,40 m lange gietijzeren bovenas is door de ijzergieterij Prins van Oranje gegoten in 1876 en heeft nummer 1019. De molen heeft een Engels kruiwerk dat gekruid wordt met behulp van een kruiwiel. De molen wordt gevangen, stilgezet, met een Vlaamse vang, die wordt bediend met een vangtrommel. Het luiwerk is een sleepluiwerk.

Giesbeek is een dorp in de gemeente Zevenaar, in de Nederlandse provincie Gelderland.

Het Kasteel Baer of Bahr was een kasteel ten noorden van het Gelderse gehucht Bahr in de gemeente Zevenaar. Hertog Karel van Gelre liet het in 1495 met de grond gelijk maken.

Bahr is een gehucht en van oorsprong een bannerij, in de huidige gemeente Zevenaar, in de Nederlandse provincie Gelderland. Bahr is eeuwenlang de residentie geweest van de heren Van Baer, ook wel Baar, Bare of Bahr gespeld. Tot 1 januari 2005 hoorde Bahr bij de voormalige gemeente Angerlo.

Het natuurgebied de Vaalwaard is een restant van een grote kronkelwaard in een meanderbocht van de IJssel bij Giesbeek. Ongeveer twee derde van de oorspronkelijke Vaalwaard is sinds 1992 door zandwinning veranderd in water. Na het beëindigen van de zandwinning zal de hier ontstane Valeplas door Natuurmonumenten en de beheerder van de Rhederlaag heringericht worden. Het aan de oostzijde nog resterende deel van de Vaalwaard is een smalle strook langs de IJssel. Het is een relatief reliëfrijk terrein met stroomruggen en tussengelegen laagtes. De Vaalwaard is een vogelrustgebied en onder meer van belang voor ganzen en steltlopers. Bij een broedvogelinventarisatie in 2011 zijn territoria van 20 bijzondere soorten vastgesteld, waaronder veel soorten van ruigten en struwelen. Weidevogels zijn grotendeels verdwenen, terwijl watervogels nieuw zijn in het gebied. De Vaalwaard is een beschermd vogelgebied en voor het publiek niet toegankelijk. Vanaf de IJsseldijk bij De Steeg kan men vogels spotten.

Verzorgingsplaats Vale Waard is een verzorgingsplaats, gelegen aan de Nederlandse autosnelweg A348 Ommen-Arnhem bij Rheden. Het is de enige verzorgingsplaats aan de A348. De verzorgingsplaats ligt aan een zijarm van de rivier de IJssel. Op de verzorgingsplaats zijn, behalve (picknick)bankjes en prullenbakken, verder geen voorzieningen.

De Dorpskerk is een gotische pseudobasiliek met een romaanse toren in Rheden in de Nederlandse provincie Gelderland. De kerk was oorspronkelijk gewijd aan Sint-Mauritius, de patroon van het Mauritiusklooster in Maagdenburg, dat hier voor het jaar 1000 bezittingen had. In 1006 kwam de kerk van Rheden in het bezit van het klooster Hohorst bij Leusden, dat later naar Utrecht werd verplaatst en als Paulusabdij eeuwenlang over het collatierecht voor Rheden zou beschikken. Het oudste deel van de kerk is de 12de-eeuwse tufstenen toren, die uit vier geledingen bestaat en geen latere verhogingen heeft ondergaan. De bijbehorende kerk werd vanaf de 15de eeuw in gotische stijl herbouwd en bekleed met tufsteen. Het 15de-eeuwse koor en de sacristie hebben kruisribgewelven, terwijl het iets jongere schip een netgewelf heeft. Tussen 1901 en 1904 onderging de kerk een ingrijpende restauratie onder Joseph Cuypers. In 1972 werd het interieur gerestaureerd. De kerk is in gebruik bij de Protestantse Gemeente Rheden (PKN).

Station De Steeg, ook bekend als De Steeg - Rheden is een voormalig station, gelegen in De Steeg, aan de spoorlijn Staatslijn A, Arnhem - Leeuwarden dat tegelijk met de lijn geopend werd op 2 februari 1865. J.P.J.Th. Brantsen, eigenaar van Huis Rhederoord en burgemeester van Rheden, had een eigen station geëist op zijn landgoed, omdat zijn landgoed werd doorsneden door de spoorlijn. Op 4 mei 1947 stopte hier de laatste trein. Het station werd formeel gesloten op 19 mei 1952 (er reed vervangend busvervoer in de tussentijd), toen het meer westelijk gelegen station Rheden werd geopend. Het stationsgebouw is gesloopt in 1962.

Stopplaats Hotel de Engel is een voormalige halte aan de Staatslijn A. De stopplaats lag tussen de huidige stations Dieren en Rheden. De stopplaats werd geopend in 1882 en gesloten in 1907.

Rheden () is een gemeente in de Nederlandse provincie Gelderland. De gemeente telt 43.656 inwoners (1 januari 2024, bron: CBS) en heeft een oppervlakte van 84,29 km² (waarvan 2,6 km² water). De gemeente is genoemd naar de plaats Rheden, een van haar kernen, en ligt ten oosten van Arnhem. De Veluwe fungeert als noordelijke grens en de IJssel als zuidelijke grens. De dorpen liggen als een gordel in deze strook tussen bos en rivier. Het grondgebied van de gemeente omvat enerzijds de stuwwal, heuvels, bossen, heidevelden en beken van de Veluwezoom en anderzijds de IJsselvallei met de als Natura 2000-gebied aangewezen uiterwaarden. Omdat de twee grootste plaatsen, Velp en Dieren, aan de west- respectievelijk oostrand van de gemeente liggen, is het gemeentehuis in het centraal gelegen dorp De Steeg gevestigd.

De Steeg is een van de zeven dorpen in de gemeente Rheden in de Nederlandse provincie Gelderland. Het heeft 1.090 inwoners (per 1 januari 2023). Het dorp ligt in het IJsseldal aan de rand van het Nationaal Park Veluwezoom. In De Steeg bevindt zich het Kasteel Middachten. Veel woningen in en rond De Steeg hebben elementen die verwijzen naar Middachten, zoals de kleuren rood en wit. Een treffend voorbeeld hiervan is het monumentale postkantoor van De Steeg. Bij De Steeg ligt verder de buitenplaats Huis Rhederoord. In De Steeg stond de herberg De Engel, die in de loop der jaren uitgroeide tot het hotel De Engel. Daar verbleven bekende mensen als Louis Couperus (woonde er drie maanden tot zijn overlijden), Wim Kan en Simon Carmiggelt met enige regelmaat. De historicus Johan Huizinga overleed op 1 februari 1945 in De Steeg. Recenter woonden onder meer Miss Universe Nederland Paulien Huizinga, voetballer Johan de Kock, radio-dj Vincent de Lijser en Joop Boer in De Steeg. Recht tegenover het gemeentehuis van Rheden, dat staat in De Steeg, is in 1990 een monument voor Carmiggelt opgericht van de hand van kunstenaar Wim Kuijl. Dit beeld werd in januari 2012 ontvreemd, in stukken gezaagd teruggevonden en een jaar na de verdwijning teruggeplaatst na te zijn gerestaureerd door de maker. Ook Couperus wordt in het dorp herdacht met een bankje.

Het postkantoor in De Steeg werd in 1905 gebouwd in opdracht van graaf Bentinck (de eigenaar van Kasteel Middachten) op basis van een ontwerp van de Dierense architect G.J. Uiterwijk. Gezien de opvallende, aan de Duitse vakwerkarchitectuur verwante bouwstijl is het sinds 15 juni 2001 een Rijksmonument (inclusief een achterliggend schuurtje). Het pand was oorspronkelijk het postkantoor van Middachten en diende naar verluidt tevens als gastenverblijf voor gasten van de graaf en zijn familie. Directe aanleiding voor de bouw was volgens de overlevering het bezoek van de Duitse Keizer Wilhelm II in 1909 aan Middachten. Na de bouw werd het gebouw te huur aangeboden aan de posterijen. Het bleef door de gebruikte rood-witte kleurstellingen herkenbaar als eigendom van de familie Bentinck. Het verspreidingsgebied van het postkantoor was vrij groot (om sluiting te voorkomen): ruwweg van de grens van Ellecom tot in Rheden ter hoogte van Strijland en van de Onzalige Bossen tot aan de IJssel bij Doesburg. Het postkantoor van de PTT werd per 1 juni 1992 gesloten. Het pand kwam daarna in particuliere handen en diende als combinatie van woning en kantoor. Nadat in het zakelijk gedeelte een delicatessenwinkel/ traiteur was gevestigd, is dat deel nu een restaurant.