Ketse

Sint-Maria-Horebeke is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van Horebeke, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. De andere deelgemeente is Sint-Kornelis-Horebeke, waarvan de dorpskern minder dan een kilometer oostwaarts ligt. In het noorden ligt het landelijk gehuchtje Korsele, een van de weinige protestantse kernen in België (Geuzenhoek), met eigen kerk. Sint-Maria-Horebeke staat in de lijst van de 50 mooiste dorpen van Vlaanderen

De Onze-Lieve-Vrouw-Hemelvaartkerk is de parochiekerk van de tot de Oost-Vlaamse gemeente Horebeke behorende plaats Sint-Maria-Horebeke, gelegen aan het Kerkplein 2.

Horebeke is een gemeente in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Zij maakt deel uit van de landschappelijke regio Vlaamse Ardennen. Met ongeveer 2000 inwoners is het een van de gemeenten met het kleinste aantal inwoners in België. De inwoners worden Horebekenaars genoemd. De streek is bekend vanwege zijn panoramische vergezichten, uitgestrekte weilanden, een aantal wind- en watermolens maar ook door de Geuzenhoek (Korsele) die zich op een paar kilometer van de Horebeekse dorpskom bevindt. In Horebeke is geen industrie aanwezig. De economische activiteit beperkt zich tot kleinhandel en zelfstandige ondernemingen.

Sint-Kornelis-Horebeke is een dorp in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en een deelgemeente van de gemeente Horebeke, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Het behoort tot Zandlemig Vlaanderen en heeft een sterk golvend landschap (Vlaamse Ardennen, van 37 tot 100 m) met enkele vochtige beekdalen.

Het Kerkhof van Sint-Kornelis-Horebeke is een gemeentelijke begraafplaats in het Belgische dorp Sint-Kornelis-Horebeke. Het kerkhof ligt in het dorpscentrum rond de Sint-Corneliuskerk en is door een bakstenen muur omringd. De toegang bestaat uit twee hardstenen zuilen. De muur en de toegang, evenals de kerk zijn sedert 1983 als monument beschermd.

De Sint-Corneliuskerk (ook: Sint-Korneliskerk) is de parochiekerk van de tot de Oost-Vlaamse gemeente Horebeke behorende plaats Sint-Kornelis-Horebeke, gelegen aan het Sint-Kornelisplein.

De Hoogkoutermolen (ook wel de reus van Horebeke genoemd) is een stenen windmolen met witgeschilderde romp in de Vlaamse Ardennen de Oost-Vlaamse gemeente Sint-Kornelis-Horebeke (Horebeke). Vroeger stond hier een staakmolen die in 1816-1818 werd herbouwd tot bakstenen grondzeiler als graanmolen en oliemolen. De molen is nu ingericht als vakantiewoning. Sinds 1983 is de Hoogkoutermolen beschermd als monument.

De Plankeveldmolen (ook wel Spijtmolen genoemd) is een voormalige stenen windmolen op het Plankeveld in de Vlaamse Ardennen in Sint-Maria-Horebeke in de Oost-Vlaamse gemeente Horebeke. De molen stond al op de Ferrariskaart en op een kaart uit 1789. De grondzeiler omvatte sinds 1925 een elektrische maalderij. In 1952 werden de kap en het gevlucht weggenomen; enkel de romp bleef over. In 1990 werd het metselwerk gerestaureerd en sinds 2016 is de molenromp een woning.

De Sint-Corneliuskapel is een kapel in de tot de Oost-Vlaamse gemeente Horebeke behorende plaats Sint-Kornelis-Horebeke, gelegen aan de Meersestraat. De kapel werd gebouwd in 1754. Hij stond nabij de Grootveldmolen die er heeft gestaan van 1785-1871. Het is een eenvoudig gebouwtje onder lessenaardak op vierkante plattegrond dat in 1958 nog werd verbouwd. In 1964 werd het originele Sint-Corneliusbeeld gestolen en in 1965 werd een nieuw beeld geplaatst.

De Samenwerkende Melkerij De Maagd was een coöperatie in de zuivelnijverheid in de Belgische gemeente Horebeke. Ze was gevestigd in deelgemeente Sint-Maria-Horebeke in de Dorpsstraat, op 2 verschillende locaties.

De Jagerij is een straat in Mater, een deelgemeente van Oudenaarde in de Vlaamse Ardennen. De straat ligt westelijk aan de grens met Horebeke en is deels bestraat met kasseien. De Jagerij begint als het verlengde van de Hauwaart in het zuiden, aan de Keirestraat in Mater. De kasseiweg eindigt anderhalve kilometer verderop, waar ze in het noorden uitkomt op Tissenhove in Mater. De weg is zoals de Haaghoek sterk hellend, vooral het geasfalteerde gedeelte. De Jagerij dwarst een landelijke weg die als straatnamen Zoetebeekweg (westen) en Horebekeweg (oosten) heeft. De Jagerij bevat ook twee bochten. De kasseistrook begint (noordwaarts) na de tweede bocht, die naar links gaat, aan de Hoek. De kasseien van de Jagerij werden in 2004 een Vlaams beschermd monument.

De Tissenhovemolen is een houten windmolen in Mater in de Oost-Vlaamse gemeente Oudenaarde. De staakmolen staat op een weids plateau in de Vlaamse Ardennen op 85 meter hoogte. Deze molen is een van de twee driezolders in Oost-Vlaanderen en daarom ook bijzonder. De molen heeft dus drie niveaus: een meel-, steen- en stapelzolder. De Tissenhovemolen heeft de oudste voorgeschiedenis van alle nog bestaande windmolens in Vlaanderen. Hij werd al in 1218 vermeld als molendinum de vento quod situm est juxta villam de Materne. Hij werd verder vermeld in 1571 en 1577. De molen in zijn huidige toestand dateert hoogstwaarschijnlijk van rond 1787. In 1928 werd een derde steenkoppel toegevoegd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikten de Duitsers de molen als uitkijkpost. De molen werkte tot ongeveer 1958. In 1976 werd de molen gerestaureerd en in 2006 opnieuw; toen kreeg de molen onder andere nieuwe wieken en leien op de kap en windweeg. In 1971 werd de molen aangekocht door de Einse kunstschilder Ernest Vandendriessche; in 2015 werd hij eigendom van de stad Oudenaarde. In 2020 brak een van de twee houten roeden van de wieken af; de molen werd hersteld en gerestaureerd. Sinds 1956 is de Tissenhovemolen beschermd als monument.