VV Linschoten

Kasteel Linschoten is een voormalig kasteel bij Linschoten, gemeente Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht, niet te verwarren met het nog bestaande Huis te Linschoten. De naam Linschoten komt waarschijnlijk van de boomnaam linde en Oergermaans *skauta, bebost landstuk dat puntig uitloopt in moerassig terrein. In 1131 wordt met Bertholt de Lindescot voor het eerst een lid van het geslacht Van Linschoten genoemd, in 1172 worden Gerardus de Lindescote en zijn broers Jacobus en Heinricus vermeld. Ridder Cristancius is de eerste Van Linschoten waarvan is overgeleverd dat hij voor 1270 het kasteel in bezit had. Het werd door hem in leen gehouden van Gijsbert van Zuylen. Buiten de 100m ten zuiden van de kasteelplaats gelegen kerk en onder de zuidgevel van de kerk werden in de jaren zeventig van de vorige eeuw drie tufstenen grafkisten aangetroffen die waarschijnlijk uit de 12e eeuw dateren, mogelijk de graven van deze vroege Van Linschotens. Onderzoek in 1970 en 1993 leverde sterke aanwijzingen op voor de aanwezigheid van een rondlopende buitenmuur. Booronderzoek leverde in het noordelijk deel van de door de buitenmuur gevormde cirkel resten op van wat vrijwel zeker een tegen de buitenmuur gesitueerd gebouw is geweest. De in het oosten aangetroffen, aan de buitenmuur parallel lopende binnenmuur, maakte waarschijnlijk onderdeel uit van een onder de huidige bebouwing gesitueerd gebouw. In 1438 gaf Filips de Goede, als graaf van Holland, toestemming om de stenen van het kasteel naar Montfoort te vervoeren.

Begraafplaats Nieuwe Zandweg is een Nederlands-hervormde begraafplaats in Linschoten dat tevens een gemeentelijk monument is. In 1873 is deze begraafplaats aangelegd op een rechthoekig stuk terrein omgeven met een haag en een sloot. Het hek bij de ingang van de begraafplaats heeft afbeeldingen die de tijd en de dood symboliseren: een gevleugelde zandloper, een zeis en een bijna gedoofde toorts. Direct achter het hek ligt het baarhuis dat is ontworpen door Gerrit de Goederen.

De Grote- of Sint-Janskerk in het Nederlandse Linschoten is een van oorsprong katholieke kerk uit de 13de eeuw die aan Johannes de Doper was gewijd. Na de reformatie kwam de kerk in protestantse handen. In 1482 ging de kerk voor een deel in vlammen op, omdat in de tijd van de Hoekse en Kabeljauwse twisten poorters van Montfoort zich in de kerk hadden verschanst. Zij werden letterlijk uitgerookt. Op het Maria-altaar was lange tijd de Gedachtenistafel van de heren van Montfoort te zien. Dit is nu ondergebracht in het Rijksmuseum Amsterdam. Ten zuiden van de kerk ligt een slingermuur die vermoedelijk rond 1770 is gebouwd. Tegenwoordig wordt de kerk gebruikt voor zondagse kerkdiensten van de PKN-gemeente. Er is een ochtenddienst die begint om 9.30 uur en een avonddienst die begint om 18.30 uur. De huidige predikant is Ds. B.M. van den Bosch.

Gezicht Linschoten is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in Linschoten in de Nederlandse provincie Utrecht. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 25 mei 1964. Het gebied werd op 8 augustus 1966 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 2,8 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Linschoten is een dorp dat onderdeel is van de gemeente Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Linschoten is gelegen aan de N204 tussen Woerden en Montfoort. In het dorp gaat het riviertje de Lange Linschoten over in de Korte Linschoten.

De Burgemeester is een restaurant in Linschoten. De eetgelegenheid heeft sinds 2010 een Michelinster.

Heulestein is een voormalig kasteel bij Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. In 1320 gaf graaf Willem III van Holland deze grond aan Roelof de Rover, broer van burggraaf Zweder I van Montfoort, op voorwaarde dat deze er een 'steenhuus' zou bouwen. In 1345 sneuvelde hij tijdens de Slag bij Warns, in het leger van graaf Willem IV. Roelofs zoon, Hendrik de Rover van Heulestein, raakte zwaargewond. In 1384 deed Hubrecht Heulestein over aan zijn broer burggraaf Hendrik III van Montfoort. De zoon van burggraaf Hendrik III, Jan II van Montfoort, bekleedde onder gravin Jacoba van Beieren belangrijke functies als thesaurier en stadhouder van Holland. Hij steunde Jacoba in haar strijd tegen haar oom Jan van Beieren. Eind oktober 1418 werd er een bestand gesloten en vroeg Jan van Montfoort haar toestemming om Heulestein af te breken. Die toestemming werd op 26 november 1418 verleend. Op het kasteelterrein staat nu een boerderij. De slotgracht is nog aan drie zijden aanwezig.

Het Huis Te Nesse is een voormalig kasteel bij Linschoten, gemeente Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Het huis werd omstreeks 1337 gebouwd door Willem van de Nes, broer van burggraaf Hendrik II de Rover van Montfoort. In 1614 was het kasteel in bezit van de familie Van de Nath. Hun katholieke gezindheid voorkwam in 1672 verwoesting door de Fransen, maar het huis werd wel geplunderd door soldaten. De laatste bewoner, Leonard van de Nath, verkocht het aan de Staten van Holland en West-Friesland. Een jaar na zijn dood in 1756 werd het huis gesloopt en het terrein afgegraven. Toen in 1948 door Monumentenzorg een onderzoek werd ingesteld, bleek dat de meeste funderingen verdwenen waren. Wel kon worden vastgesteld dat het kasteel oorspronkelijk een elfhoekige vorm had.

Cattenbroek is een (voormalige) heerlijkheid en plaats in de gemeenten Montfoort en Woerden in de Nederlandse provincie Utrecht. Cattenbroek was een heerlijkheid. Het gerecht werd per 1 januari 1812 definitief bij de gemeente Linschoten gevoegd.

De Montfoortse Vaart is een water dat tussen de Korte Linschoten en Hollandse IJssel loopt. Voor een groot gedeelte loopt deze langs de Doeldijk en de Cattenbroekerdijk. Ze is ontstaan toen in 1617 de Cattenbroeker Wetering werd uitgegraven, en in het dorp Linschoten op de Korte Linschoten werd aangesloten. Bij Montfoort komt de vaart middels de Schutsluis Montfoortse Vaart uit op de Hollandse IJssel.

Polanen was een heerlijkheid, dorpsgerecht en polder in de Nederlandse provincie Utrecht. Deze heerlijkheid moet niet worden verward met het historisch goed Polanen en het voormalig Kasteel Polanen, dat gelegen was tussen Monster en Loosduinen. Evenmin moet het verward worden met het Noord-Hollandse Houtrijk en Polanen, een van de zogenaamde Vrije Ambachten die deel uitmaakten van het schoutambt Sloten. Het Utrechtse Polanen werd aan de zuidwestzijde begrensd door de Korte Linschoten en was daarover via een brug verbonden met de heerlijkheid Wulverhorst. De noordwestzijde grensde aan de polder Snel, aan de noordoostzijde scheidde de Cattenbroekerdijk Polanen van Cattenbroek en aan de zuidoostzijde vormde de Lage Kade de scheiding met Rapijnen. In de Franse tijd werd Polanen een deel van de gemeente Linschoten, die sinds 1 januari 1989 deel uitmaakt van de gemeente Montfoort. Het overgrote deel van Polanen valt nu echter onder de gemeente Woerden, waar een woonwijk naar deze heerlijkheid is genoemd.

QBTEC is een Nederlandse producent van roestvaststalen frituur- en visbakovens voor professioneel gebruik. De fabriek is gevestigd in Woerden aan de Middellandse Zee op bedrijventerrein Polanen. Het bedrijf telt 160 medewerkers en is daarmee een van de grootste productiebedrijven in de gemeente Woerden. Het bedrijf en de naam bestaan sinds 1 oktober 2008 en is ontstaan uit een fusie tussen Kiremko Duurland B.V. en Perfecta Nederland B.V., welke beide gespecialiseerd zijn in het produceren van professionele frituurinstallaties. Deze bedrijven waren voormalige concurrenten van elkaar.