Synagoge (Delft)

De Breestraat is een winkelstraat in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De straat loopt vanaf de Oude Delft naar de Achterom. Zijstraten van de Breestraat zijn de Lange Geer (deze kruist de Breestraat), Korte Geer en de Koornmarkt. De Breestraat is ca. 210 meter lang. Aan deze eeuwenoude straat bevinden zich een tal van rijksmonumenten.

De Koornmarkt is een straat en gracht in het centrum van de stad Delft in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De gracht maakt deel uit van de tweede noord-zuidhoofdgracht, de Nieuwe Delft en is ongeveer honderd meter ten oosten van de eerste noord-zuidhoofdgracht, de Oude Delft, gelegen. Beide grachten lopen parallel aan elkaar in noord-zuidelijke richting. Er zijn tientallen rijksmonumenten gesitueerd aan de Koornmarkt.

De Indische Instelling was een opleidingsinstituut in Delft waar onderwezen werd in taal-, land- en volkenkunde van het toenmalig Nederlands-Indië. De onderwijsinstelling, waar studenten werden opgeleid tot bestuursambtenaar in Nederlands-Indië, heeft bestaan van 1864 tot 1901.

De Sint Jansbrug is een gerestaureerde trappetjesbrug met metselboog aan de Oude Delft, bij de Nickersteeg in de Nederlandse stad Delft. Blijkens het sluitsteen is deze brug uit 1773. Deze brug is een rijksmonument en een discreet oriëntatiepunt waar met name De Delftse Studenten Vereniging Sint Jansbrug naar vernoemd is. Deze zat oorspronkelijk in het pand langs de brug dat heden onder de naam Studentenheerenhuisch de Engelenbak doorgaat.

Museum Paul Tétar van Elven is een Nederlands museum gelegen aan de Koornmarkt 67 in Delft. Het is een 16e-eeuws woonhuis dat in de loop van de tijd is verbouwd. Van 1864 tot 1894 werd het huis bewoond door kunstschilder en verzamelaar Paul Tétar van Elven, en sinds 1927 dient het als museum voor diens collectie. Tetar van Elven kon het pand kopen omdat hij goed verdiend had met aandelen in de spoorwegen. In het museum is het grootste deel van zijn werk terug te vinden: historiestukken, portretten en kopieën van oude meesters. Zijn schetsboeken met stadsgezichten en portretten worden ook interessant gevonden. In het museum liggen ook vele van zijn medailles die hij won bij wedstrijden of exposities. Maar ook schilderijen van tijdgenoten en een verzameling antiquiteiten en curiosa uit vroeger eeuwen, waaronder een grote collectie oosters porselein en Delfts aardewerk. Het museum bevat een van de honderd best bewaarde interieurs van Nederland. Hierdoor kan men in het museum een goede indruk krijgen van de smaak en manier van wonen van de bourgeoisie in de 19e eeuw. Zo is het plafond in de voorkamer in 1886 beschilderd met versieringen en de namen van bekende kunstenaars - zoals Hals, Michelangelo, Rembrandt, Rubens, Raphaël - in cartouches door Abraham Gips (1861-1943), de opvolger van Tetar van Elven als leraar handtekenen aan de Polytechnische School. Het een beschildering op papier, vervolgens aangebracht op het plafond. Museum Paul Tétar van Elven trekt jaarlijks tussen 2001 en 2006 ongeveer 6800 bezoekers. In 2022 waren er meer dan 9000 bezoekers, o.a. ter gelegenheid van een expositie van Thérèse Schwartze. De organisatie bestaat in 2024 uit een parttime directeur in ca. 50 vrijwilligers. Daarnaast is er een onbezoldigd bestuur.

De Brabantse Turfmarkt is een gracht en straatnaam in de binnenstad van Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. In het zuiden gaat de straat en gracht over in het Achterom die uitkomt bij de Oude Delft en de Kolk. De gracht was onderdeel van de oostelijk stadsbegrenzing in de 13e eeuw die werd gevormd door de min of meer noord-zuid lopende hoofdgracht (Achterom, Brabantse Turfmarkt, Burgwal, Verwersdijk). In de 15e eeuw werd (Brabantse) turf de stad binnengebracht in zogenaamde 'ponten', platte vaartuigen die met een boom werden voortbewogen. Eerst vond het afmeren plaats aan het Achterom, later dichter bij de stad aan de huidige Brabantse Turfmarkt. Het noordelijke deel van de Brabantse Turfmarkt en de Burgwalgracht werden in 1860 gedempt om het beschikbare marktoppervlak van de Beestenmarkt te vergroten.

Het Sint-Barbaraklooster is een voormalig klooster in de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het gebouw doet tegenwoordig dienst als sociëteit van studentenvereniging Virgiel.

Den vliegenden hert is een rijksmonument aan de Koornmarkt in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is een grachtenpand uit circa 1800. Het pand heet een eenvoudige lijstgevel en is als gebruik als woonhuis. Voor dit pand gebouwd werd, heeft hier een brouwerij gezeten met dezelfde naam.

De Delftse Studenten Vereniging Sint Jansbrug is een studentenvereniging uit Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De vereniging is gevestigd in drie monumentale panden aan de Oude Delft. Sint Jansbrug is opgericht in 1947 en heeft anno 2024 ruim 650 leden.

Het Truweel is een rijksmonument aan de Koornmarkt in het centrum van de plaats Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is een laat-gotisch grachtenpand onder hoog schilddak uit 1545.

De Handboog is een rijksmonument aan de Koornmarkt in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. Het is een grachtenpand uit circa 1550.

De Gasthuisbrug is een boogbrug in het centrum van de stad Delft, in de Nederlandse provincie Zuid-Holland. De brug is een rijksmonument en stamt uit het jaar 1575 en hij overbrugt de Brabantse Turfmarkt. In 1252 werd vanuit het klooster Koningsveld het Gasthuis gesticht ten noordoosten van de huidige brug. De brug, die zijn naam aan dit gasthuis ontleent, werd al in 1268 genoemd in een charter waarin Floris V de stadsrechten bevestigde en uitbreidde. De boogbrug werd in 1575 vernieuwd (volgens de sluitsteen met dat jaartal) en in 1929 vernieuwd en verbreed in beton met een bedekking van metselwerk.