La Lys

Gent (Frans: Gand) is de hoofdstad en grootste centrumstad van de Belgische provincie Oost-Vlaanderen en van het arrondissement Gent. Gent heeft een oppervlakte van 15.777 hectare en telt 269.597 inwoners, waarmee het naar inwonertal de op een na grootste gemeente van België is, na Antwerpen. De stad is tevens de hoofdplaats van het kieskanton Gent en telt vijf gerechtelijke kantons. Gent ontstond uit Keltische woonkernen in het gebied van de samenvloeiing van de Leie en de Schelde. In de middeleeuwen groeide Gent onder impuls van een bloeiende wolnijverheid uit tot een van de grootste steden van Europa. Ook de vlas- en linnennijverheid en het stapelrecht op graan dat Gent verwierf droegen aanzienlijk bij tot haar welvaart. Na een korte calvinistische periode kende de stad een zeker verval dat pas keerde tegen het einde van de 18e eeuw, toen de katoennijverheid Gent tot een van de eerste industriesteden van het Europese vasteland maakte. In het Hof ten Walle, het latere Prinsenhof, werd op 24 februari 1500 de latere keizer Karel V geboren. In de stad werden de Pacificatie van Gent (1576) en de Vrede van Gent (1814) ondertekend. Gent wordt ook wel de Fiere Stede of de Arteveldestad genoemd. Wegens zijn ligging in een uitgestrekt gebied van bloemen- en plantenkwekerijen wordt Gent ook de Bloemenstad genoemd (zie Gentse Floraliën). De inwoners van Gent heten Gentenaars en dragen de bijnaam Stroppen (Stroppendragers). In Gent spreekt men Gents, een dialect dat behoorlijk sterk van de andere Oost-Vlaamse dialecten afwijkt. De patroonheiligen van Gent zijn Sint-Lieven en Pharaïldis. Sint-Bavo is de patroonheilige van het bisdom Gent; naar hem zijn de voormalige Sint-Baafsabdij en de huidige Sint-Baafskathedraal vernoemd.

De Sint-Jan Baptistkerk is een neogotische parochiekerk in de Belgische stad Gent. De kerk staat aan het Emilius Seghersplein in de wijk Brugse Poort.

De Tweegatenbrug is een brug voor fietsers en voetgangers in Gent over de Westelijke Leiearm (van Ekkergem), ten westen van het stadscentrum. De huidige brug werd in 2021-2022 gebouwd als vervanging van een metalen wegbrug. De brug bevindt zich op een as die sinds 1995 als fietsas uitgebouwd is, op de zuidwestoever van de kanalen Coupure - Brugse Vaart, en die verderop naar het westen verder loopt als fietssnelweg F6 (Gent-Brugge). De fietsbrug bevindt zich pal tussen fietsonderdoorgangen onder twee bruggen, namelijk de Bargiebrug en sinds 2022 de fietsonderdoorgang onder de Contributiebrug. De Tweegatenbrug en de onderdoorgang zijn onderdeel van een groter project; ook de tussenliggende brede straat Jan Van Hembysebolwerk met bijhorende parkeerplaatsen wordt vervangen door park, als verlengde van het Groenevalleipark.

Vuile Mong en zijn Vieze Gasten was een Nederlandstalige kleinkunstgroep van Vlaamse oorsprong die vooral in de jaren 70 actief was. Hun bekendste nummer is Het apekot. De groep heet tegenwoordig (Bij) De Vieze Gasten en heeft een theaterlocatie in Gent.

Het Rasphuis in Gent was een correctiehuis voor bedelaars, werklozen en landlopers gelegen langs de Coupure. Deze modelinstelling werd in 1773 gebouwd op initiatief van Maria Theresia van Oostenrijk volgens ideeën van Jean Jacques Philippe Vilain XIIII en plannen van de Gentse bouwmeester Ignace Malfeson. Ze werd geïmiteerd in Engeland en Pruisen, had de vorm van een achthoek en kon circa 1500 gevangenen herbergen. Eerst werden er slechts vijf zijden afgewerkt. Willem I voltooide het gebouw. Het Rasphuis verving de galei in Antwerpen die door Willem I werd afgeschaft. Vanuit de centrale achthoek is het volledig complex te overzien en de opdeling in vleugels bood de mogelijkheid om de gevangenen per type afzonderlijk op te sluiten. Gevangenen moesten er eikenschors, Indisch en Braziliaans hout raspen voor de verfindustrie. Lieven Bauwens liet de tot dwangarbeid veroordeelde gevangenen voor hem werken. Ze moesten garens weven die afkomstig waren uit zijn fabrieken in de Chartreuse. In ruil zorgde hij voor kost en inwoon. Omdat Bauwens enkel maximale winst zocht en handelde volgens het principe geen werk, geen eten kreeg hij moeilijkheden na het vertrek van zijn beschermheer, prefect Faipoult. Bauwens kreeg te horen dat hij zijn rekeningen in orde moest brengen en hij mocht opkrassen. De twijnmolen van 1789 die nog door Lieven Bauwens werd gebruikt, werd in 1898 door de minister van Justitie aan het toenmalige Archeologiemuseum van de stad Gent geschonken; het is een topstuk in het huidige Industriemuseum. In 1935 werd de gevangenis gesloten. In 1937 werd het gebouw afgebroken om plaats te maken voor de Rijkslandbouwhogeschool, de latere faculteit Bio-ingenieurswetenschappen (UGent). De naam leeft verder in de Rasphuisstraat, gelegen aan de andere kant van de Coupure.

Ekkergem is een wijk in de Belgische stad Gent. In het westen van het stadscentrum, op de rand van de 16de-eeuwse stadskern. Ekkergem vormt met zijn Sint-Martinusparochie en zijn Sint-Martinuskerk een van de oudste parochies van de stad en bleef vele eeuwen een landelijk gehucht.

De Sint-Martinuskerk is een kerk in de Belgische stad Gent. De kerk staat in de wijk Ekkergem en is een van de oudste parochiekerken van Gent. Ze wordt het eerst vermeld in een oorkonde van Lotharius uit 966.

De Faculteit Bio-ingenieurswetenschappen te Gent (onder de studenten "Boerekot" genoemd) is een faculteit van de Universiteit Gent (UGent). De faculteit ontstond als resultaat van de integratie op 25 september 1969 van de toenmalige Rijkslandbouwhogeschool in de Rijksuniversiteit van Gent. De faculteit is gevestigd te Gent op de Coupure Links 653 ter hoogte van de Ekkergemstraat. Er zijn tevens onderzoeksinstellingen aan verbonden in Melle en Gontrode (de proefhoeve en het Aelmoeseneie proefbos). Sinds de integratie van de opleidingen industrieel ingenieur in de biowetenschappen is de faculteit ook aanwezig op de Campus Schoonmeersen en op de UGent Campus in Kortrijk. De faculteit neemt actief deel bij het opzetten van een branchecampus van UGent in Zuid-Korea. De faculteit speelt een belangrijke rol in het wetenschappelijk onderzoek over primaire productie (landbouw), voedseltechnologie en -veiligheid, bioproceschemie, biotechnologie, microbiologie, beheer van natuurlijke hulpbronnen en andere vakgebieden in de life sciences. In internationale rankings fungeert ze stelselmatig in de wereldtop 50 en de top 10 in Europa.

La Louisiana (ook: La Louisiane, de Smet, de Smet Frères et Soeurs, Loutex, UCO La Louisiana, La Louisiana nv, Louisiane SA, Louisiana-Texas, de Smet-de Naeyer) was een katoenfabriek actief tussen 1810 en 1978 te Gent, gelegen tussen het Griendeplein en de Guldenvliesstraat. De fabriek werd opgericht door Franciscus Livinus de Smet.

1000 Vuren, 1.000 Vuren, 1000-Vuren, Duizend Vuren of Duizendvuren is een kruising in de Belgische stad Gent. De kruising ligt in het westen van het stadscentrum in de wijk Brugse Poort en wordt gevormd door de straten Noordstraat, Contributiestraat, Begijnhoflaan en Brugsepoortstraat. Op ongeveer 100 meter naar het zuidwesten ligt de Contributiebrug over de Coupure. Aan het kruispunt bevindt zich de tramhalte Brugsepoort. De naam 1000 Vuren is geen officiële naam, maar een informele benaming die in Gent breed bekend is.

De El Fath-moskee is een Belgische Maghrebijnse moskee in Marokkaanse traditie te Gent. De in 1973 geopende moskee gelegen in de Brugse Poortwijk is de grootste van de stad en een van de oudste moskeeën in Oost-Vlaanderen.

Anciens Ateliers Van den Kerchove was een Gents metaalconstructiebedrijf dat onder meer gespecialiseerd was in stoommachines. E. Van den Kerchove baatte in 1835 een "mecaniekmakerij" uit in Twaalfkameren in Gent. Tegen 1839 werd het bedrijf overgebracht naar de Coupure, waar het stelselmatig groeide in het blok tussen Coupure Links, Raas van Gavere-, Heilig-Bloed- en Ekkergemstraat. In het laatste kwart van de 19de eeuw werd het één van de topbedrijven in de stoommachine bouw. Het gebruik (onder licentie) van de Corliss-stoomverdeling was daar niet vreemd aan. In 1875-76 bouwden ze de krachtigste Corliss-stoommachine ter wereld (2000 pk) voor de Gentse N.V. La Lys. Vanaf de 20ste eeuw was het bedrijf vooral bekend voor zijn kleinere Compoundmachines (de zogenaamde Semi-tandem stoommachines). In 1934 gebeurde een fusie met de firma Carels-S.E.M. en zou later opgaan in ACEC.