Polder Mastwijk en Achthoven

Heeswijk is een buurt in de gemeente Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Deze buurt ligt ten oosten van de oude binnenstad van Montfoort. Heeswijk ligt aan de zuidelijke dijk van de rivier de Hollandse IJssel, waarover de provinciale weg N228 naar De Meern loopt.

Grootwaterschap Bijleveld en De Meerndijk was een waterschap in de Nederlandse provincie Utrecht. De polders Reijerscop, Bijleveld, Achthoven en Mastwijk en Harmelerwaard behoorden tot het in 1413 opgerichte Grootwaterschap. Tot 1413 loosden de polders het water op de Rijn. Omdat dit niet aan de verwachtingen voldeed, kochten zij het recht om water te lozen op de Amstel. Hiervoor werd een watergang gegraven vanaf de Oude Rijn bij Harmelen door de Breudijk en via Gerverskop, Kockengen, Spengen, Oudhuizen, Wilnis en Waverveen tot de Amstel. De watergang kreeg de naam Bijleveld. De Hollandse Kade en de Haanwijkerdam was de vroegere scheiding tussen het Groot-Waterschap van Woerden en het Groot-Waterschap Bijleveld en Meerndijk. Het Grootwaterschap Bijleveld en de Meerndijk werd in het kader van een waterschapsreorganisatie door de provincie Utrecht opgeheven in 1966. De Harmelerwaard had zich al in 1959 afgescheiden. De overgebleven waterschappen Bijleveld en Reyerscop, en Mastwijk en Achthoven werden in 1966 eveneens opgeheven en ging verder als Waterschap Bijleveld. Na de samenvoeging met andere waterschappen in 1980 tot het Waterschap Leidse Rijn maakt het gebied sinds 1994 deel uit van Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden.

Schurenburg (ook: Schoerenborch of Scoerenborch) is een voormalig versterkt huis aan de Blindeweg in Mastwijk, nabij Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Het huis wordt voor het eerst vermeld in 1341. In dat jaar erfde Zweder II van Montfoort het huis met land van zijn vader Hendrik II van Montfoort. Schurenburg is in de achttiende eeuw afgebroken. In de zeventiende eeuw werd naast het versterkte huis een boerderij gebouwd, die het eigendom werd van het Utrechtse pestgasthuis Leeuwenberch. Deze boerderij draagt nu nog de naam van het voormalige huis. De gracht van Schurenburg werd aan de noordzijde gevormd door een brede voormalige rivierarm van de Hollandse IJssel, dat nu een moerasbosje is. Bij opgravingen in het weiland vóór het moerasbos werden in 1977 restanten van fundamenten aangetroffen.

De Polle is een voormalig kasteel dat heeft gestaan ter hoogte van de Blindeweg 5 in Montfoort. In 1307 werd een Willaem uten Polle genoemd en vervolgens In 1323 een halve hoeve land in Mastwijk, dat in 1360 ten westen van het goed van De Polle blijkt te liggen, als leen bij een lid van het geslacht Van de Polle. De belendende halve hoeve kwam in bezit van burggraaf Zweder van Montfoort. In 1412 blijkt het goed van De Polle een Montfoorts leen te zijn, waarbij de leenman de broer van de burggraaf was. Het huis werd niet vermeld, slechts 'het goed' van De Polle. In een vierkant door een sloot omgeven terrein bevinden zich nog funderingsresten.

De Mastwijkerdijk is een straat in de buurtschap Mastwijk in de Nederlandse gemeente Montfoort. De straat verbindt de Lindeboomsweg met Achthoven West en loopt over de dijk ten noorden van de Hollandse IJssel.

De Blindeweg is een straat tussen Montfoort en Harmelen die de Reijerscopse Overgang met de Mastwijkerdijk verbindt. De straat is al zeer oud en waarschijnlijk ontstaan in de periode van de cope-ontginningen.

Reijerscop is een buurtschap en van oorsprong middeleeuwse ontginning, liggend in de Nederlandse gemeenten Woerden en Utrecht, in de provincie Utrecht. De boerderijen en andere gebouwen in deze buurtschap liggen aan een ruim 5 km lange weg met de naam Reijerscop, die even ten zuiden van de A12 ligt en daarmee ongeveer evenwijdig loopt. Ongeveer 3 km van deze weg ligt in Harmelen, gemeente Woerden, en het resterende oostelijke deel ervan ligt in De Meern, gemeente Utrecht. De naam is een verbastering van Reigerskop. Het begrip kop in de naam slaat niet op de kop van een reiger, maar op het feit dat de Polder Reijerscop een zogenaamde cope-ontginning is. Voor 1795 was Reijerscop verdeeld over vier gerechten, waarvan er twee in de loop der tijden opgegaan waren in een naburig gerecht. Bestuurlijk was het een chaos, want de percelen die tot een bepaald gerecht hoorden, lagen niet aaneengesloten, maar verspreid door de polder. Reijerscop Kreuiningen komt eerder voor onder de namen Willem Taetsens Gerecht, Hubrecht van Vianens Gerecht en Floris van Montfoorts Gerecht. Het was het grootste gerecht met een omvang van ongeveer 11 hoeven. Reijerscop Meerlo, ook wel genoemd Reijerscop Sint Pieter was het kleinste gerecht met een omvang van ongeveer 2 hoeven. Het was in bezit van de proosdij van Sint Pieter te Utrecht Reijerscop Lichtenberg werd al snel bestuurd door de bezitter van Veldhuizen. In de loop der tijd smolten de gerechten samen en was er sprake van Reijerscop Veldhuizen. Het zelfde gebeurde met het gerecht Rosweide, zodat er uiteindelijk een combinatie van drie gerechten ontstond. Reijerscop Indijk maakte geen deel uit van het Sticht Utrecht, maar van het Hollandse Land van Woerden. Het bestond uit ongeveer 7 hoeven. Door de vereniging met het gerecht Indijk ging het Reijerscop Indijk heten. Per 1-1-1812 werd het hele gebied van Reijerscop, samen met Veldhuizen en Rosweide, ingedeeld bij de gemeente Harmelen. Oer 1 april 1817 werden de gemeentes Veldhuizen en Indijk gevormd door afsplitsing van Harmelen. Reijerscop werd verdeeld over deze twee gemeentes. De gemeente Indijk kwam bij de provincie Holland, terwijl de gemeente Veldhuizen bij Utrecht bleef. Uiteraard kon er geen rekening gehouden worden met de grillige historische indeling. De grens werd gevormd door de Achtermolenvliet ten zuiden van het dorp Harmelen. Alles ten westen van deze vliet kwam aan de gemeente Indijk en alles ten oosten van de vliet aan de gemeente Veldhuizen. De gemeente Indijk ging per 1 januari 1821 over naar de provincie Utrecht en werd daarna op 13 januari opgeheven en weer bij Harmelen gevoegd. Op 1 januari 1954 vond een gemeentelijke herindeling plaats in verband met de stadsuitbreiding van Utrecht en de vorming van de gemeente Vleuten-De Meern. De gemeente Veldhuizen werd per die datum opgeheven. Het grootste deel ervan ging op in de nieuwe gemeente Vleuten-De Meern. Daartoe behoorde ook het vroegere Reijerscop-Lichtenberg, met inbegrip van de enclaves van Reijerscop-Kreuningen en Reijerscop-Meerlo binnen dit gebied. Het gebied ten westen hiervan tot aan de Achtermolenvliet werd bij de gemeente Harmelen gevoegd. Het deel van Reijerscop ten westen van de Achtermolenvliet was reeds en bleef een deel van de gemeente Harmelen. Op 1 januari 2001 werden de gemeenten Vleuten-De Meern en Harmelen opgeheven. Vleuten-De Meern werd toen bestuurlijk ingedeeld bij de gemeente Utrecht en Harmelen bij de gemeente Woerden. De splitsing van Reijerscop in twee delen daterend van 1954 bleef ongewijzigd. Het grootste, westelijke deel van Reijerscop ligt thans in Harmelen, gemeente Woerden, en het kleinere oostelijke deel in De Meern, gemeente Utrecht. Het wapen van Reijerscop bevatte een 'sprekende' reiger.

Rooms-katholieke begraafplaats Montfoort is een begraafplaats aan de N228 in Montfoort. De ingang bevindt zich aan de Lodewijkstraat. De begraafplaats is in 1904 aangelegd en is omgeven door een bakstenen muur. Op het kruispunt van de hoofdpaden ligt een priestergraf waarin een aantal pastoors uit Montfoort zijn begraven. Aan de oostzijde staat een baarhuisje. Ook bevindt zich een urnenmuur op deze begraafplaats. Deze is enigszins afgescheiden van de rest van de begraafplaats.

Het Knopenbad is een openluchtzwembad in Montfoort dat gesitueerd is naast de Hollandse IJssel. Het zwembad heeft drie bassins, waarvan één 50 meter bassin met een duikplank van 2,50 meter en een duikplank van 1 meter hoog. Het eerste recreatiebassin heeft een grote glijbaan met drie banen, een zogenaamde multislide. Het tweede recreatiebassin heeft een kleuterglijbaan. Ook is er een ondiep peuterbad. Bij de ingang zijn twee metalen kunstwerken te zien die duikende mensen verbeelden. Deze beeltenis komt ook voor in het logo van het zwembad.

Verzorgingsplaats Bijleveld is een Nederlandse verzorgingsplaats, gelegen aan de A12 Den Haag-Beek ter hoogte van afrit 14a nabij Harmelen in de gemeente Woerden. Aan de andere kant van de snelweg ligt verzorgingsplaats Hellevliet.

Verzorgingsplaats Hellevliet is een Nederlandse verzorgingsplaats, gelegen aan de A12 Beek-Den Haag ter hoogte van afrit 14a nabij Harmelen in de gemeente Woerden. Even ten oosten van deze verzorgingsplaats is een water (brede sloot) die de Leidse Rijn en de Reijerscopsche Wetering verbindt. Dit water heet de Hellevliet en hier is de verzorgingsplaats naar genoemd. Aan de andere kant van de snelweg ligt verzorgingsplaats Bijleveld. Bij Hellevliet is een tankstation van Shell aanwezig. Bij dit tankstation zijn al verschillende keren overvallen gepleegd. Ook is er meerdere malen ingebroken in auto's, soms terwijl de bestuurders van deze auto's aan het afrekenen waren. Omdat het aantal parkeerplaatsen voor vrachtwagens te gering was, is in 2006 de capaciteit flink uitgebreid. Hierbij werden hoge eisen aan de kwaliteit van deze parkeerplaats gesteld. Er moest gebruikgemaakt worden van beton, omdat asfalt te snel achteruit zou gaan onder het gewicht van de vrachtwagens. En er is een speciale opvang van het regenwater dat eventuele lekkage uit vrachtwagens netjes filtert, voor het op het riool wordt geloosd. Dit systeem is vergelijkbaar met de eisen die hieraan gesteld worden bij tankstations. Deze verzorgingsplaats ligt precies op de NAP-nullijn. In 2005 heeft het Nederlands Bureau voor Toerisme & Congressen, samen met de ANWB en de ministeries van Verkeer en Waterstaat en Onderwijs, Cultuur en Wetenschap alle verzorgingsplaatsen die op deze nullijn liggen voorzien van een informatiebord om aldus deze lijn inzichtelijk te maken voor het publiek.

De Heeswijkerpoort is een voormalige stadspoort in de stadsmuur van Montfoort in de Nederlandse provincie Utrecht. Samen met de voormalige Willeskopperpoort, de Waterpoort en de bewaard gebleven IJsselpoort gaf de poort toegang tot de stad. De poort was gelegen aan de oostzijde van de stad en leidde naar het gebied Heeswijk, waaraan de poort haar naam dankt. De Heeswijkerpoort werd afgebroken in 1862. Tegenwoordig herinneren de naam van de straat en de bushalte nog aan het bestaan van de poort. Ook een gedeelte van de stadsgracht is bewaard gebleven en geeft zodoende een indruk van de plaats waar de poort gestaan heeft.