Kerk Protestanten Bond

Station Dieren is het spoorwegstation in Dieren, gelegen aan de IJssellijn Arnhem - Zutphen - Zwolle en de spoorlijn Dieren - Apeldoorn.

Het Carolinapark is een stadspark in de Nederlandse plaats Dieren. Oorspronkelijk was het Carolinapark de tuin van het naastgelegen herenhuis c.q. buitenplaats. De laatste bewoonster van het huis - mevrouw Jeantine Haitzema Viëtor - bepaalde dat na haar overlijden de gemeente Rheden het totale complex (huis, tuin, oranjerie en alle bijbehorende zaken) tegen gunstige voorwaarden kon verkrijgen. De tuin had al in de 19e eeuw een parkachtig karakter gekregen. De vermoedelijke ontwerper van het park is de tuinarchitect Jan Copijn, een broer van Henri. De gemeente besloot na het overlijden van mevrouw Haitzema Viëtor in februari 1941 om het huis om te bouwen tot een politiebureau. De tuin kreeg een bestemming als stadspark en werd opengesteld voor het publiek. De voormalige oranjerie kreeg een horecafunctie. Ook worden er diverse culturele activiteiten georganiseerd. In het park staat het oorlogsmonument van Dieren. In 2012 werd het borstbeeld van mevrouw Haitzema Viëtor bij de voormalige oranjerie in het park geplaatst.

Het oorlogsmonument in het Carolinepark in de plaats Dieren in de Nederlandse gemeente Rheden is een monument voor de herdenking van de Tweede Wereldoorlog in Nederland. De groepen die herdacht worden zijn de vervolgden, het verzet, de burgerslachtoffers en de militairen in dienst van het Koninkrijk der Nederlanden. Dit monument staat centraal tijdens de jaarlijkse dodenherdenking in Dieren.

De Synagoge van Dieren, beter bekend als de Dierense Sjoel, is een in 1884 gerealiseerde synagoge aan de Spoorstraat in Dieren in de Nederlandse provincie Gelderland. In 1942 werd het gebouw als gevolg van de Jodenvervolging gesloten. Sinds 2010 wordt het gebouw opnieuw voor de joodse eredienst gebruikt en is het ook een plek voor andere kleinschalige activiteiten.

De Dierense toren is het restant van de voormalige Onze Lieve Vrouwe ten hemelopnemingkerk in de Gelderse plaats Dieren. De toren is een ontwerp van de architect W. te Riele. De toren werd omstreeks 1924/1925 gebouwd bij de al bestaande Onze Lieve Vrouwe ten hemelopnemingkerk uit 1894. In 1978 werd de kerk afgebroken. Hoewel er sprake van was dat ook de toren zou worden afgebroken, bleef deze - na verzet van de Dierense bevolking - gespaard. In 1981 werd de toren gerestaureerd. De exploitatie is sinds 1986 in handen van de stichting "Dierense Toren". In 1985 werd de inspanningen tot behoud van de toren beloond met de Conservation Award. Aan de oostzijde van de toren is het gebied gemarkeerd waar de afgebroken kerk heeft gestaan.

De dorpskerk van Dieren is een neoclassicistisch bouwwerk in de Gelderse plaats Dieren. De kerk werd in de jaren 1846 tot 1848 gebouwd in opdracht van Sophia Wilhelmina van Heeckeren van Kell, weduwe van Jacob Unico Wilhelm van Wassenaer Obdam, bewoonster van het Hof te Dieren. De kerk werd in een neoclassicistische stijl ontworpen door de Ellecomse architect J. Brink Evers. De eerste steen werd op 24 november 1846 gelegd door de opdrachtgeefster, enkele weken voor haar overlijden op 13 januari 1847. De tekst onder het fronton boven de entree herinnert aan deze eerstesteenlegging. De kerk had oorspronkelijk een rechthoekige vorm, een zogenaamde zaalkerk. Dertig jaar later, in 1876, vond er een uitbreiding met een beuk in noordelijke richting plaats. De kerktoren bestaat uit drie geledingen, die zijn opgetrokken in baksteen. De toren wordt bekroond door een vierkante verdieping waarin aan elke zijde een uurwerk is aangebracht. Op het koepeldak van de toren staat een weerhaan. De kerk is erkend als rijksmonument en werd in 1978 ingeschreven in het monumentenregister.

Dieren-Zuid/Oud Dieren is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in Dieren in de Nederlandse provincie Gelderland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 6 december 2005. Het gebied werd op 28 december 2011 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 54 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Het TV Toys Museum was het enige Nederlandse museum dat in het teken stond van kindertelevisie. Het museum was gelegen in Dieren. Het museum bezat een grote collectie speelgoed en alle rekwisieten en originele foto's van Nederlandse en Belgische kinder- en jeugdtelevisieseries, waaronder Samson en Gert, Piet Piraat, Swiebertje, Bassie en Adriaan, De Bereboot en Sesamstraat. Daarnaast had het veel speelgoed en verwante merchandise van buitenlandse films en series als Star Wars, Batman en Thunderbirds. Op 1 juli 2004 kwam er massaal veel volk naar Dieren voor de Bassie en Adriaan-dag. In het museum opende die dag een tentoonstelling van Bassie en Adriaan, voorafgegaan door een kort optreden van het duo. Bij het museum was er ook een speciale winkel, waar merchandising verkrijgbaar was van alle exposities die er ooit in het museum zijn geweest en niet meer in de gewone winkels te koop waren. Er was tevens een filmhuis naast het museum-complex, waar oude jeugdfilms worden vertoond. In de zomer van 2005 maakte het TV Toys Museum bekend dat het in financiële moeilijkheden zat, mede door de extreem warme zomer van 2003, waardoor geen volk meer naar het museum ging. Om het museum draaiende te houden hield men een geldinzamelingsactie. In 2008 sloot het museum alsnog de deuren. Er waren plannen om het museum in Zutphen voort te gaan zetten. Het winkelgedeelte was in Zutphen voortgezet, onder de naam Spoenk. Inmiddels bestaat dat ook niet meer. Tegenwoordig is het museum gelegen in Nijmegen onder een nieuwe naam, "Mediadrome", en heeft het een nieuwe cadeauwinkel met de naam "Tante Hannie".

Dieren is een dorp in de Nederlandse gemeente Rheden in de provincie Gelderland. Van 1812 tot 1818 was het een zelfstandige gemeente. Dieren ligt ingeklemd tussen de heuvelachtige bossen van de Veluwezoom en de rivier de IJssel. Het dorp wordt doorsneden door de spoorlijn Arnhem - Zutphen en de drukke provinciale weg N348. Ook komt het zuidelijke stuk van het Apeldoorns Kanaal er op de IJssel uit; aan de overkant ervan ligt het kleinere dorpje Spankeren. Dieren had 13.665 inwoners per 1 januari 2023. De naam Dieren wordt soms ook gebruikt voor het hele oostelijke deel van de gemeente Rheden en omvat dan ook Spankeren, Ellecom en Laag-Soeren, met in totaal rond de 17 duizend inwoners.

De Dierense Sluis is een schutsluis tussen de IJssel bij kilometerraai 911,6 en het Apeldoorns Kanaal. De sluis ligt in Dieren in de Nederlandse gemeente Rheden. De sluis, met puntdeuren en een hefbrug over het benedenhoofd, stond anno 2009 niet voor de scheepvaart open. In 2013 werd de openstelling van de sluis op de lange baan geschoven. De vaarweg heeft derhalve geen CEMT-klasse.

De Joodse begraafplaats van Dieren in de gemeente Rheden in Gelderland werd in 1892 gesticht door het plaatselijke Israëlietisch kerkbestuur. Een stuk land groot 1250 m2 gelegen ter hoogte van de 'Goudakkers' werd gekocht van de Buurtschap van Dieren. In 1925 werd een stenen metaheerhuis gebouwd. De begraafplaats is anno 2010 gelegen aan de rand van een woonwijk tussen de Alphons Diepenbrocklaan en de Bernhard Zweerslaan. De dodenakker wordt sinds 1950 door de gemeente Rheden onderhouden.

Spankeren is een Nederlands dorp in de gemeente Rheden in de provincie Gelderland. Het heeft 955 inwoners (per 1 januari 2023) en ligt aan het Apeldoorns Kanaal tegenover de plaats Dieren. Een inwoner van dit dorp heet een Spankenees. Hoewel Spankeren een klein dorp is, zijn er twee industrieterreinen aanwezig waar veel bedrijven gevestigd zijn. Een van deze industrieterreinen is gelegen op de plek waar van 1916 tot 1975 het witgoedbedrijf Emailleerfabriek De Ysel (EDY) stond. Ook ligt daar boerderijwinkel De Nieuwenburgt In Spankeren ligt kasteel de Gelderse Toren. De scheve tufstenen toren van de Petruskerk dateert uit de twaalfde eeuw en behoort daarmee tot de oudste kerktorens van de Veluwe (de Vale Ouwe). In de zijmuur van de kerk is een gedenksteen aangebracht waarop de tekst "1803 is den eersten steen gelegd door Alexander Rhemen" (die ooit ook De Gelderse Toren bezat).