place

Stad van Gerwen

Buurtschap in Noord-BrabantGeografie van Nuenen, Gerwen en NederwettenSon en Breugel

Stad van Gerwen is een buurtschap op de grens van de gemeente Son en Breugel en Nuenen, Gerwen en Nederwetten in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. De buurtschap heeft haar landelijke ligging en idyllisch landschap zeer sterk weten te bewaren. Mede door de relatief grote afstand tot de groeikernen. Met name in de zomer is dit gebied dan ook populair bij fietsers en wandelaars. Bedreiging van de buurtschap is er in de vorm van de nieuw aan te leggen Ruit om Eindhoven. Die zal het gehucht gaan doorsnijden en staat al jaren op de planning, doch wegens verzet vanuit de bevolking van de betrokken dorpen zijn er nog geen definitieve besluiten genomen.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Stad van Gerwen (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs).

Stad van Gerwen
Raamdijk, Nuenen c.a.

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Stad van GerwenLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.507777777778 ° E 5.5394444444444 °
placeToon op kaart

Adres

Raamdijk

Raamdijk
5694 PB Nuenen c.a.
Noord-Brabant, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Heerendonk

Heerendonk is de naam van een buurtschap en een natuurgebied in Nederwetten, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. In 2007 kwam Heerendonken vrijwel volledig in eigendom van het Brabants Landschap. De buurtschap Heerendonk, bestaande uit enkele boerderijen, en ligt ten westen van het natuurgebied en vlak ten zuiden van het dal van de Hooidonkse Beek. Het natuurgebied is naar de buurtschap vernoemd. Voorheen sprak men van het Wettens Broek. Het natuurgebied ligt dus zelf niet op een donk maar is een broekgebied op ongeveer 13 meter hoogte, waar later populieren op rabatten zijn geplant. Het is aan de zuid- en westzijde omgeven door drie donken, die enkele meters hoger liggen. Op de rabatten kan men onder meer Grote keverorchis en Eenbes vinden. Het gebied Heerendonk heeft leem in de ondergrond waardoor het water wordt vastgehouden. Het is een productiebos voor populieren maar dan wel met een zeer rijke ondergroei. De Houtsnip broedt er. De Hooidonkse Beek verbindt Heerendonk met het Nuenens Broek. Sinds 2007 werkt men aan een ecologische verbindingszone tussen beide natuurgebieden. Ten oosten van Heerendonk vindt men natuurgebied Spekt, bestaande uit een aantal schraalgraslandjes, waar men onder meer nog Spaanse ruiter kan vinden. Verder naar het oosten liggen enkele kleine, maar oude, broekbosjes bij buurtschap Het Rullen. In het noorden vindt men de Breugelsche Beemden en in het zuiden het Nuenens Broek en enkele hieraan gerelateerde populierenbosjes. Omdat er geen doorgaande wegen door of naar het gebied lopen, ligt het erg afgelegen en wordt het weinig bezocht. Heerendonk heeft de status van natte natuurparel en maakt deel uit van een ecologische verbindingszone.

Mosbulten (natuurgebied)

De Mosbulten is een natuurgebied in de Nederlandse gemeentes Nuenen, Gerwen en Nederwetten, Laarbeek en Son en Breugel. Het gebied is op het einde van de 20e eeuw gecreëerd ter compensatie van de aantasting door de aanleg van de A50 bij Son. Hier lagen in 1830 nog twee vennen: het Haverven en ten noorden ervan het Heikantven. Omstreeks 1900 zijn deze vennen ontgonnen en is de bodem ontwaterd door een netwerk van sloten. Aangezien het gebied meer dan 1 meter lager ligt dan zijn omgeving (13,3 meter tegenover 14,6 à 15,5 meter) was het toch al niet erg geschikt voor de landbouw. Het gebied was in gebruik als nat grasland. Naast weidevogels als Wulp en Grutto, en planten als Pijptorkruid, zijn er weinig belangwekkende waarnemingen verricht. Ten behoeve van natuurontwikkeling werd binnen de contouren van het Haverven de bodem uitgegraven, en hetzelfde gebeurde met de zuidrand van het Heikantven. Binnen de nieuwe plassen werden eilandjes uitgespaard. Het oorspronkelijke slotenpatroon is deels nog zichtbaar. Op 3 september 2001 werd het gebied opgeleverd. Het reeds voorspelde Moerashertshooi en Duizendknoopfonteinkruid werd spoedig waargenomen, maar daarnaast bleken er binnen enkele jaren nog vele andere zeldzame plantensoorten te worden aangetroffen, die vermoedelijk nog in de zaadbank aanwezig waren. Dit waren, bijvoorbeeld, Gesteeld glaskroos, Pilvaren en Wijdbloeiende rus. Van de kranswieren werd onder meer het uiterst zeldzame Sierlijk glanswier (Nitella gracilis) aangetroffen. Het gebied is toegankelijk voor wandelaars. Er is een vogelkijkscherm en er is een wandeling uitgezet die ook door de bossen van de nabijgelegen buurtschap Olen komt.

Nuenens Broek

Het Nuenens Broek is een natuurgebied ten noordwesten van Nuenen van ongeveer 50 ha. Vroeger was dit een moerasgebied. De bodem bevatte namelijk Brabantse leem, die ondoordringbaar is voor water. In de sloten ziet men dan ook een kenmerkende oranjebruine kleur, die duidt op de aanwezigheid van ijzer. Hier vindt men ook de waterviolier. Het gebied wordt doorstroomd door de Hooidonkse Beek die, hoewel gekanaliseerd, toch bijzonder sfeervol is. Tussen 1932 en 1935 werden hier populieren op rabatten aangeplant. De waterlopen tussen de rabatten dienden om het gebied te ontwateren. De populieren werden onder meer gebruikt voor de klompen- en luciferindustrie. Er is zelfs een klein proefperceel te vinden, waarop men naaldhout heeft aangeplant, wat men doorgaans op de hogere zandgronden aantreft. Door verruiging zijn echter sommige wilde plantensoorten, zoals slanke sleutelbloem, tegen het einde van de 20e eeuw verloren gegaan. Op enkele plaatsen kan nog eenbes en grote keverorchis worden aangetroffen, evenals heksenkruid. Merkwaardig is het voorkomen van gevlekte aronskelk, een zeldzaamheid in de regio. In de vroege lente staan er heel veel sneeuwklokjes, die zich vanuit tuinafval spontaan over grote oppervlakten verspreid hebben. Tegenwoordig is het gebied in het bezit van Het Brabants Landschap en wordt het weer teruggebracht in een meer natuurlijke staat. Dit betekent dat op sommige plaatsen populieren worden gekapt, dood hout blijft liggen en elzen, eiken, gewone vogelkers en dergelijke worden aangeplant of spontaan opgroeien. Ten zuiden van het gebied werd in 2007 een amfibieënpoel gegraven.