Velperpoort

Café Meijers is een horecagelegenheid in de Beekstraat in het centrum van Arnhem. Het adres waar Meijers is gevestigd werd al in 1828 als locatie van een horecaonderneming. Het huidige pand, in een deels neorenaissance, en deels neogotische bouwstijl, dateert van ca. 1880 en is sinds 2000 een rijksmonument. In de jaren 1960 tot en met 1990 trok het café een meer alternatief publiek aan, dat politiek en cultureel geïnteresseerd en/of geëngageerd was. Tussen 1934 en 1970 heette het etablissement 'Claassen'. Rond 1960 werd het gekocht door Ad Meijers wiens naam aan het bedrijf zou blijven kleven. Hij verkocht het in 1971 aan Dick Zwarts, deze liet beeldende kunstenaars exposeren in het café. Uitbaters daarna waren onder andere Rietje Mackenbach (1989-1993), Bert Kokke (1997-2006) en Wolter de Bes (2006-2012). Café Meijers is een traditioneel café met eenvoudig houten meubilair, een leestafel, een monumentale tapkast en met regelmatig werken van lokale kunstenaars aan de muur.

Het Historisch Museum Arnhem was van 1996 tot 2012 een museum voor het historisch en cultureel erfgoed van de gemeente Arnhem.

Het Velperplein is een enigszins langgerekt plein in het centrum van Arnhem, waaraan onder meer het Musis Sacrum en het Rembrandt Theater zijn gelegen. Het plein is gelegen aan de noordoostelijke zijde van het winkelcentrum van Arnhem. Het Velperplein vervult een belangrijke rol in de roulatie van het auto- en (trolley)busverkeer in Arnhem. Tussen ca. 1995 en 2005 is het plein ingrijpend verbouwd met nieuwe rijwegen en fiets- en voetpaden en/of de verlegging ervan. Ook kwam er aan de zuidzijde een geheel nieuw busstation en een tunnelingang naar de parkeergarage aldaar. Het plein is bekend van de Nederlandse versie van het bordspel Monopoly, waar het samen met de Ketelstraat en de Steenstraat "Arnhem" vormt. Op 8 mei 2016 was het Velperplein de finishplaats voor de derde etappe van de Giro d'Italia in Gelderland.

Stadsbioscoop Rembrandt was een bioscoop in het gebouw Rembrandt Theater, gelegen aan het Velperplein in de Nederlandse stad Arnhem.

Musis Sacrum (Latijn voor 'gewijd aan de Muzen'), is een concertgebouw, gelegen aan het Velperplein en Park Lauwersgracht in Arnhem. Het gebouw, dat kortweg ook wel Musis genoemd wordt, stamt uit 1847 en is ontworpen door de architect Hendrik Willem Fromberg. Het is de thuisbasis van Phion, voorheen Het Gelders Orkest. Daarnaast worden er concerten, dansvoorstellingen en clubavonden gegeven.

Hotel Bosch was de naam van een voormalig kraakpand in Arnhem, dat jarenlang het oudste kraakpand van Nederland was. Tegenwoordig is het opgesplitst in twee panden. Nr. 4 behuist een woongroep. Nr. 4a is Bosch, café, restaurant en cultuurcentrum.

De Ketelstraat is een winkelstraat in Arnhem en loopt van noordoost naar zuidwest tussen de Velperbinnensingel en het Nieuwe Plein, en wordt begrensd door het Land van de Markt en de Vijzelstraat. De straat is bekend van de Nederlandse versie van het bordspel Monopoly, waar het samen met de Steenstraat en het Velperplein "Arnhem" vormt.

De Waalse Kerk Arnhem, of Agnietenkapel, is een kerk uit het begin van de 15e eeuw en het enige overblijfsel van het Agnietenklooster, het nonnenklooster van de franciscaanse zusterorde van de heilige Agnes. Het gebouw is in gotische stijl en is een Rijksmonument. In 1636 stierf het klooster uit en werden de gebouwen bij het St. Catharina Gasthuis gevoegd. Sinds 1751 is de kerk in gebruik van de Waals-Hervormde Gemeente. In 1860 kocht de Waals-Hervormde Gemeente het gebouw en vond er een verbouwing plaats onder leiding van architect Lucas Hermanus Eberson, waarbij onder meer de tussenverdieping verdween. De kerk raakte ernstig beschadigd in september 1944 tijdens een bombardement in de Slag om Arnhem. Het gebouw werd gerestaureerd in 1950-1952 en kreeg daarbij een nieuwe voorgevel in traditionalistische stijl.

Stadstheater Arnhem is een theater in Arnhem. Tot 2015 heette het gebouw 'Schouwburg Arnhem'.

De Willemskazerne in de Nederlandse stad Arnhem was een militaire kazerne aan de noordzijde van het centrum. Nadat de gemeente Arnhem in 1829 met een Koninklijk Besluit toestemming had gekregen om de verdedigingswallen af te breken, kwam het gebied buiten de Janspoort in aanmerking om een militaire kazerne te bouwen. Hiernaar werd al een tijd gezocht. Anthony Aytinck van Falkenstein werd aangewezen om een ontwerp voor de kazerne te maken. Rond 1837 was de kazerne gereed en de Gele Rijders werden in de kazerne gehuisvest. De kazerne werd vernoemd naar de toenmalige koning Willem I. Voor het gebouw ontstond een plein, dat in 1855 de naam Willemsplein kreeg. In 1855 werd de kazerne aan de westzijde uitgebreid met een manege. Voor de paarden werd aan de oostzijde van de kazerne een renbaan aangelegd. Het einde van de Willemskazerne kwam in de Tweede Wereldoorlog. Vlak voor de Slag om Arnhem werden belangrijke posities van de Duitse troepen door de geallieerden gebombardeerd. De kazerne viel hieronder en na de bombardementen bleef er weinig over van de kazerne. De restanten van de kazerne werden na de Tweede Wereldoorlog weggehaald, waarna een parkeerplaats op de locatie kwam te liggen. Het gedeelte van het Willemsplein dat direct voor de kazerne lag, werd omgedoopt tot het Gele Rijders Plein.

De Apeldoornse Poort is een spoorbrug in Arnhem in de Spoorlijn Arnhem - Leeuwarden. De spoorbrug is in 1851 aangelegd, bij de oplevering van de spoordijk waarover de spoorlijn loopt. De spoordijk scheidt het centrum van Arnhem van de Veluwe en de bij Arnhem gelegen landgoederen. In de dijk waren nabij Arnhem vier doorgangen aangebracht, waaronder de Apeldoornse Poort. De andere poorten zijn de Zijpsche Poort, de poort in de Hommelseweg en de poort in de Velperweg. De Apeldoornse Poort vormt de scheiding tussen de Apeldoornsestraat (aan centrumzijde) en de Apeldoornseweg (aan Sonsbeekzijde). De Apeldoornse Poort is in de jaren 1910-1912 verbreed naar ontwerp van Haitsma Mulier. Dit gebeurde in art-nouveaustijl. De balkbrug werd opgebouwd uit stalen I-balken, waarbij de ruimte ertussen is opgevuld met gele verblendstenen in boogvorm. Deze stenen komen ook terug in de twee steunmuren en twee landhoofden, waarbij eveneens natuursteen in is aangebracht. Op de landhoofden is een gemetselde borstwering aangebracht, waartussen boven de brug een smeedijzeren hek is aangebracht. De brug is in 2000 aangewezen als rijksmonument.

Het Presickhaeffs Huys is een middeleeuws huis in het centrum van Arnhem aan de Kerkstraat, dat volgens onderzoek in het jaar 1354 gebouwd is. In 1555 vond er een T-vormige uitbreiding plaats aan de achterzijde met een fraai hofje ; vanaf 1606 betrok het Nassausch Weduwenhuis het pand. Daarna was het in 1795 een theehuis en van 1915-1944 een café met vergaderruimten. Mede door de vele verwoestingen die in het centrum van Arnhem zijn aangericht tijdens de Slag om Arnhem in de Tweede Wereldoorlog, is dit een van de weinige middeleeuwse huizen die Arnhem nog bezit. Het huis, nabij de Sint-Eusebiuskerk, had een eigen hofje. Voorheen liep het huis door tot aan de achterliggende Koningstraat. Het pand is een rijksmonument. Het huis werd in de eerste eeuwen bewoond door de burgemeesters van de stad, o.a. van het geslacht Van Prisickhave. Van 1956 tot en met 1959 wordt het pand gerenoveerd, maar raakt desondanks in de jaren erna in verval. De Algemene Bank Nederland, die het gebouw in 1982 in bezit had, verkocht het pand voor 1 gulden aan de gemeente Arnhem. Hiermee kwam het juridisch eigendom in handen van de gemeente, maar het economisch eigendom bij de Stichting Sint Peters Gasthuis. In 1995 werd het pand verkocht aan particulieren en heeft er nadien onder andere een modezaak in gezeten. Een ingenieursbureau kocht het pand in 2017 voor € 995.000. Het Presickhaeffs Huys is dus een T-vormig pand met aan drie zijden een trapgevel. Direct naast het huis staat een classicistisch poortje uit circa 1650 met daarachter de laatste stadspomp van Arnhem.