Senaat (Frankrijk)

Het Palais du Luxembourg (Luxemburg-paleis) is een paleis in het 6e arrondissement van Parijs. Ten zuiden ervan ligt het stadspark Jardin du Luxembourg. In het paleis zetelt de Franse Senaat.

De Jardin du Luxembourg ('Luxemburgse tuin') is een stadspark in het 6e arrondissement van Parijs. Het werd in 1612 op verzoek van Maria de' Medici aangelegd als park rond het Palais du Luxembourg. Tijdens het Premier Empire restaureerde Jean-François-Thérèse Chalgrin het park. Sindsdien is het eigendom van de Franse Senaat. Parijzenaars spreken van le Luco of le jardin des sénateurs.Het park beslaat 23 hectare langs de Boulevard Saint-Michel waarvan er 21 opengesteld zijn voor het publiek. Een grote achthoekige vijver domineert de tuinen. Naast terrassen, brede lanen en standbeelden heeft het park ook een openluchtcafé, poppentheater, tennisbanen, muziektent en een imkerschool. De rust van het park trekt doordeweeks veel studenten die rond de vijver studeren of lezen. In het weekeinde en vooral op zondag is het park het domein van gezinnen met kinderen. Aan de vijver kunnen zij gebruik maken van kleine zeilbootjes om mee te spelen.

Het Musée du Luxembourg is een kunstmuseum in Parijs en is gelegen aan de rue de Vaugirard 19 naast het Palais du Luxembourg en in het noorden van de Jardin de Luxembourg. De kunstcollectie van het museum werd tot het eind van de negentiende eeuw tentoongesteld in de oostvleugel van het Palais de Luxembourg. In 1884 werd begonnen met de bouw van het huidige museumgebouw. De collectie van het museum werd al in 1750 tentoongesteld in het paleis; het 'Musée du Luxembourg' was op dat moment het eerste Europese museum waar voor het eerst in het openbaar kunst werd tentoongesteld en het eerste museum voor eigentijdse kunst.

Luxembourg is een station gelegen op de grens tussen het vijfde en het zesde arrondissement in de Franse hoofdstad Parijs.

De École nationale supérieure des mines de Paris, ook wel Mines ParisTech, is een in 1783 opgerichte grande école (technische universiteit) in Parijs. De instelling is sinds 1991 een onderdeel van de ParisTech associatie.

De kerk Saint-Sulpice is een 17e-eeuwse kerk in de gelijknamige wijk van Parijs. De kerk is gewijd aan de heilige Sulpicius de Vrome. De kerk is 118 meter lang en 57 meter breed. Dit is niet veel korter dan de Notre-Dame van Parijs en hiermee is het de op een na grootste kerk van Parijs. Heinrich Heine trouwde in de Saint-Sulpice. Aan het priesterseminarie Saint-Sulpice studeerden diverse bekende personen zoals Charles-Maurice de Talleyrand.

Odéon is een station van de metro in Parijs langs de metrolijnen 4 en 10 in het 6e arrondissement. De halte is genoemd naar het nabijgelegen theater Odéon.

Mabillon is een station voor lijn 10 van de metro in Parijs. Het station is naar de geleerde benedictijnermonnik Jean Mabillon (1672-1707) genoemd, grondlegger van de paleografie en de oorkondeleer. Het station is in dezelfde stijl als de meeste metrostations in Parijs gebouwd, met dezelfde muurtegels in het hele gewelf. Er liggen twee perrons.

Het Quartier Latin is een wijk in het 5e en 6e arrondissement van Parijs. Het staat bekend als een studentenwijk waar al in de 14e eeuw studenten uit alle delen van de wereld naartoe trokken.

Het 6e arrondissement is een van de 20 arrondissementen van Parijs. Oppervlakte: 2,154 km²

De Sorbonne is een gebouw in het Quartier Latin in het 5e arrondissement van Parijs. Het gebouw was het hoofdgebouw van de voormalige Universiteit van Parijs, en huisvest vandaag de dag enkele instellingen voor hoger onderwijs en onderzoeksinstituten, zoals de Universiteit Parijs 1 Panthéon-Sorbonne, Sorbonne Nouvelle-universiteit, Paris Descartes-universiteit, het École Nationale des Chartes en de École pratique des hautes études. De naam is afgeleid van het Collège de Sorbonne, opgericht in 1257 door Robert de Sorbon. Dit was een van de eerste belangrijke colleges van de middeleeuwse Universiteit van Parijs. De naam Sorbonne werd dan ook als synoniem voor de Universiteit van Parijs gebruikt. In de 16e eeuw was de Sorbonne het toneel van een strijd tussen katholieken en protestanten, daar de universiteit grotendeels onder katholieke invloed stond. Het Collège de Sorbonne werd tijdens de Franse Revolutie gesloten maar nadien heropend door Napoleon Bonaparte. In 1882 sloot het college zijn deuren. De voormalige Sint-Ursulakapel is het meest karakteristieke gedeelte van het gebouwencomplex, en deze kapel waarvan de bouw in 1642 werd voltooid, geeft ook uit op de Place de Sorbonne. De ontwijding van de kapel vond plaats in 1905 volgend uit de Franse wetgeving over scheiding van kerk en staat, sindsdien is de kapel een ruimte voor recepties en tentoonstellingen. De kapel werd geklasseerd als monument historique op 10 februari 1887, het geheel van het uitzicht van de gebouwen van de Sorbonne (de externe gevels en daken) volgde op 30 september 1975.

De Universiteit van Parijs (Frans: Université de Paris), ook bekend onder de naam Sorbonne, was tot 1970 de universiteit van Parijs. Na de gebeurtenissen in mei 1968 werd de universiteit gesplitst en heropgericht als dertien afzonderlijke universiteiten. Anno 2019 zijn er twaalf opvolgers van de Sorbonne in Parijs, zoals Universiteit Parijs 1 Panthéon-Sorbonne en de nieuwe Sorbonne Université die veel voorzieningen nog delen en de wereldwijde reputatie hebben overgenomen.