Dinghuis (Maastricht)

Het Vleeshuis, ook wel de Vleeshal, was een openbare markthal in de Nederlandse stad Maastricht, waar vlees verwerkt en verkocht werd. Het uit de middeleeuwen daterende gebouw tussen de Grote Staat en Achter het Vleeshuis werd in de zeventiende eeuw vernieuwd en in de loop van de negentiende en twintigste eeuw gesloopt.

De Lanscroon en De Liebaert waren twee huizen in de Grote Staat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht, die van circa 1377 tot 1664 het stadhuis van die stad vormden. De uit de middeleeuwen daterende gebouwen kregen in de zeventiende eeuw een nieuwe functie en werden, na herhaaldelijk verbouwd te zijn, in 1931-1932 gesloopt.

Binnenstad is sinds 2007 de officiële aanduiding voor de meest centrale buurt in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Voor die tijd droeg dit deel van de stad de naam City. Het is een van de 44 officiële buurten binnen de gemeente Maastricht en tevens een van de zeven centrumbuurten.

Grote Staat 5, eigenlijk Grote Staat 5-15 en Vijfharingenstraat 7-11, lange tijd bekend als Vroom & Dreesmann Maastricht, is een gebouw in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het voormalige warenhuis van V&D (en kortstondig Hudson's Bay) aan de Grote Staat en de Vijfharingenstraat werd begin jaren 1930 gebouwd, diverse malen uitgebreid en wordt anno 2023 verbouwd tot woon-winkelgebouw. Een deel van het pand is een gemeentelijk monument.

De Kleine Staat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De aanduiding 'staat' wijst op het stedelijk gezag en de rechtspraak die hier (en in de Grote Staat) vroeger gevestigd waren; 'klein' houdt waarschijnlijk verband met de lengte van de straat. De Kleine Staat is onderdeel van de hoofdroute tussen Vrijthof en Sint Servaasbrug, ligt midden in het voetgangersgebied van Maastricht en is een belangrijke winkelstraat.

De Muntstraat (Maastrichts: De Mäönt) is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. In het verleden vormde de Muntstraat de verbinding tussen de twee belangrijkste gebouwen van de stedelijke overheid: het Dinghuis en het Stadhuis. Tegenwoordig ligt de straat midden in het voetgangersgebied van Maastricht en is het een belangrijke winkelstraat.

De Kersenmarkt (Maastrichts: Keersmerret) is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. De straat is onderdeel van de hoofdroute tussen Sint Servaasbrug en Onze-Lieve-Vrouweplein. De Kersenmarkt is een winkelstraat en ligt midden in het voetgangersgebied van Maastricht. Hoewel het een zeer korte straat is, liggen er diverse historische panden, waaronder drie rijksmonumenten.

Maastricht (uitspraak: ; Limburgs: Mestreech /məsˈtʁeːç/; Waals: Måstraik of Li Trai) is een stad en gemeente in het zuiden van Nederland. Het is de hoofdstad van de provincie Limburg en telt 125.203 inwoners (1 januari 2024, bron: CBS). Het is hiermee de grootste gemeente van de provincie Limburg. Maastricht is ontstaan bij een doorwaadbare plaats in de rivier de Maas, waaraan het zijn naam te danken heeft (Maastricht = Mosa Trajectum = doortocht door de Maas). Maastricht is al tweeduizend jaar lang ononderbroken bewoond. De stad heeft een lange en veelbewogen geschiedenis, waarvan de talrijke historische gebouwen en kunstschatten in kerken en musea getuigen. Internationaal kreeg de stad grote naamsbekendheid door het Verdrag van Maastricht (1992), dat de Europese Unie in haar huidige vorm creëerde en de weg vrijmaakte voor de invoering van de euro als Europese munt. De stad wordt in de rest van Nederland vaak gezien als "buitenlands", vooral door de perifere ligging vlak bij België en Duitsland, maar ook door het atypische landschap, de Maaslandse huizenbouw, de afwijkende geschiedenis, de ingewikkelde taalsituatie, de invloed van het katholicisme (vroeger meer dan nu), de sterke nadruk op gemeenschapsleven en folklore, en de vermeende Bourgondische leefwijze.

De Jodenstraat is een straat in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het is een van de oudste straten van Maastricht, vlak bij de historische hoofdroute van Vrijthof naar Sint Servaasbrug. Vermoedelijk woonden hier in de middeleeuwen Joden. De Jodenstraat ligt in het voetgangersgebied van Maastricht, hoewel het geen echte winkelstraat is.

Achter het Vleeshuis is een straat in het centrum van Maastricht. De straat is onderdeel van een secundaire looproute tussen de Sint Servaasbrug en het Vrijthof. Achter het Vleeshuis is een winkelstraat en ligt midden in het voetgangersgebied van Maastricht.

Gezicht Maastricht is een van rijkswege beschermd stadsgezicht in Maastricht in de Nederlandse provincie Limburg. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 20 november 1975. Het gebied werd op 27 oktober 1982 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 175,4 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.

Het Drukkunstmuseum (voorheen: Museum De Historische Drukkerij) is een museum, gelegen aan de Jodenstraat 22 in de Limburgse hoofdstad Maastricht. Het museum werd opgericht door grafisch kunstenaar René Glaser (1949). Het bevindt zich in het pand Jodenstraat 22 en in de naastgelegen voormalige kapel van de Vincentiusvereniging. Beide gebouwen werden in 2000-2002 gerestaureerd en heringericht als museum, naar een ontwerp van Jo Janssen Architecten. Het betreft een historische drukkerij van omstreeks 1900, die nog steeds in gebruik is, met de diverse gereedschappen die daarbij nodig zijn. Vooral wordt ingegaan op de ontwikkelingen van de druktechniek in de periode 1840-1940, toen de industrialisatie ook in deze bedrijfstak zijn intrede deed. Daarnaast wordt de verbinding tussen druktechniek en kunst gelegd en wordt getoond hoe prenten van onder meer Rembrandt en Toulouse Lautrec tot stand kwamen. De bijdrage van Maastricht aan de drukkunst wordt belicht. Van speciaal belang voor Maastricht is de techniek die omstreeks 1850 door de fabriek Koninklijke Sphinx werd aangewend om aardewerk te versieren. Een speciale werkplaats is nagebouwd die aan deze techniek is gewijd.