Kruiskensmolen

Proosterbos is een woonwijk in Mechelen-aan-de-Maas (Maasmechelen), gelegen ten westen van de oude dorpskern. Oorspronkelijk was hier een bos- en heidegebied dat, tijdens het ancien régime, toebehoorde aan de proost van het kapittel van Sint-Servaas te Maastricht. Het werd door de proosten vaak verhuurd voor de jacht. Met name door de aanwezigheid van de steenkoolmijn van Eisden werd hier, na de Tweede Wereldoorlog, een woonwijk gebouwd, die vastgroeide aan soortgelijke wijken te Vucht en Eisden tot een groot woongebied. Er kwam een school (1957) en een hulpkerk (1963). Van 1964-1966 werd aan de Pastoriestraat een zaalkerk in modernistische stijl gebouwd, welke door architect Erens werd ontworpen. Dit is de Sint-Petrus en Andreaskerk. In 1968 werd Proosterbos verheven tot zelfstandige parochie. De kerk werd in 1978 en 2007 nog gerenoveerd.

Mechelen-aan-de-Maas is een plaats in de Belgische provincie Limburg en een deelgemeente van de gemeente Maasmechelen, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971. De Romeinse heirbaan loopt parallel aan de Maas en doorkruist Mechelen-aan-de-Maas van noord naar zuid, evenals de Zuid-Willemsvaart en de Rijksweg, ontworpen als onderdeel van de Napoleontische verbinding van Parijs naar Hamburg. In de deelgemeente bevindt zich het administratieve centrum van de gemeente Maasmechelen. De vroegere gemeente Mechelen-aan-de-Maas telde ook al andere overheidsfuncties, zoals een vredegerecht, een kadaster en een belastingkantoor. Tegenwoordig liggen er in Mechelen-aan-de-Maas ook enkele grotere middelbare scholen. Het hoge en imposante collegegebouw Heilig-Hartcollege, momenteel onderdeel van campus de helix, langs de Rijksweg, is een beschermd monument. De patroonheiligen van Mechelen-aan-de-Maas zijn Sint-Monulphus en Sint-Gondulphus. De Dokter Haubenlaan is genoemd naar arts-vroedmeester Theodore Hauben.

De Sint-Monulphus en Gondulphuskerk is de parochiekerk van Mechelen-aan-de-Maas, gelegen aan de Dokter Haubenlaan. Een oudere kerk stond aan de zuidzijde van de historische begraafplaats aan de Vaartstraat-Hemelrijkstraat. Die kerk was bouwvallig en werd rond 1850 afgebroken.

Het Heilig-Hartcollege is een voormalige katholieke school in Mechelen-aan-de-Maas, een deelgemeente van Maasmechelen in de Belgische provincie Limburg. De school, gebouwd tijdens het burgemeesterschap van Joseph Smeets, maakt thans deel uit van campus de Helix en is gehuisvest in een monumentaal gebouw in eclectische stijl aan Rijksweg 357 met als architect Victor Verlinden. De totaalopzet en de vormgeving weerspiegelen zich in de verwevenheid van didactiek en cultuur.

Daalgrimbie is een gehucht langs de oude heerweg die van Opgrimbie naar Mechelen-aan-de-Maas loopt. Oorspronkelijk tot hetzelfde domein als Opgrimbie behorend, werd het waarschijnlijk in de 9e of 10e eeuw daarvan afgesplitst en ging het min of meer deel uitmaken van Mechelen-aan-de-Maas, hoewel het daarbinnen een eigen zelfstandige wijk vormde met een jaarlijks verkozen burgemeester. Nadat het ancien régime werd opgeheven kwam het bij de gemeente Mechelen-aan-de-Maas, om in 1851 bij Opgrimbie gevoegd te worden. Op kerkelijk gebied vond Daalgrimbie reeds in 1842 aansluiting bij de Sint-Christoffelparochie van Opgrimbie.

De Oude Bunders is een bedrijventerrein in Maasmechelen, Limburg. Het terrein is 167 hectare groot en is daarmee het grootste bedrijventerrein van Maasmechelen. Het bedrijventerrein bestaat uit de Slakweidestraat, de Leemkuilstraat, de Breitwaterstraat, de Lausbedstraat, de Scheepstraat, de Schipperstraat, de Veeweidestraat en de Boorsemstraat. Ten westen wordt het terrein begrensd door de gewestweg N78, die aansluit op oprit 33 van autosnelweg E314. Ten noorden van de Oude Bunders vormt de E314 de grens met het woongebied van het kleinstedelijk gebied Maasmechelen. In het oosten scheidt de Zuid-Willemsvaart het bedrijventerrein van de dorpskern van Boorsem. In vogelvlucht ligt het gebied op minder dan 5 km van de grens met Nederland. Het bedrijventerrein ligt op het grondgebied van de Maasmechelse deelgemeenten Opgrimbie, Boorsem en Mechelen-aan-de-Maas. In de toekomst wordt het industriegebied uitgebreid naar het Westen, met name naar de ander kant van de N78. Hier zal een nieuw bedrijventerrein genaamd Nieuwe Bunders ontwikkeld worden van 74 hectare groot. In 2013 werd het terrein van de Nieuwe Bunders herbestemd in het Provinciaal Ruimtelijk UitvoeringsPlan genaamd 'Afbakening kleinstedelijk gebied Maasmechelen'. In 2017 stemde de Maasmechelse gemeenteraad in met de ontwikkeling van het bedrijventerrein in samenspraak met de Provinciale Ontwikkelingsmaatschappij Limburg en de Limburgse Investeringsmaatschappij LRM. De gemeente Maasmechelen hoopt dat er op de Nieuwe Bunders minstens 500 nieuwe jobs zullen gecreëerd worden.

De Sint-Christoffelkerk is de parochiekerk van Opgrimbie, gelegen aan de Heirstraat.

De Sint-Christoffelkapel is een bouwwerk te Opgrimbie, gelegen aan de Kerkstraat. Het is een overblijfsel van de oorspronkelijke 16de-eeuwse Sint-Christoffelkerk, die - op het koor na - afgebroken werd in het begin van de 20ste eeuw nadat in 1906 een nieuwe Sint-Christoffelkerk gebouwd werd. Tot eind jaren 1960 werd het als kapel gebruikt. Het betreft een laatgotisch, in mergelsteen opgetrokken, bouwwerk uit de 16e eeuw, waarvan de westgevel werd dichtgemetseld en bepleisterd. Rond het gebouw staan nog acht grafstenen waarvan de oudste uit 1616 stamt. Het overblijvende koor, de kerkhofmuur, het hekwerk en de grafstenen zijn beschermd als monument en is samen met de achterliggende pastorie een beschermd dorpsgezicht.

Opgrimbie (Limburgs: Grömme en Grimmie) is een Maaslands kerkdorp, thans behorend tot de gemeente Maasmechelen, in de Belgische provincie Limburg, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971.

De Stormvogel is de naam van een windmolen te Boorsem. De molen fungeert als korenmolen.

Maaswinkel is de naam van een natuurgebied van 280 hectare in de Belgische gemeente Maasmechelen (provincie Limburg).

De Kikmolen is een watermolen op de Kikbeek, die zich bevindt aan de Kikmolenstraat in de Belgische plaats Opgrimbie. Het betrof een bovenslagmolen. De Kikmolen, vroeger ook Kiekens Molen of Kickemolen genoemd, werd voor het eerst vermeld in 1480. Nabij de molen lag een cijnshoeve, het Kleyn Hof genaamd. Het huidige molenhuis werd echter in 1838 herbouwd in baksteen. De molen brandde in 1860 af en werd daarna herbouwd, ook in de daaropvolgende jaren werden veel verbouwingen doorgevoerd. Het houten bovenslagrad werd gedurende lange tijd niet onderhouden en verging grotendeels. Een deel van het molenhuis is nog in de situatie van 1838, maar de bijgebouwen werden te vaak vernieuwd om nog originele resten te bevatten.