Waardsebrug

De Waardsedijk is een straat die voor het grootste gedeelte in de gemeente Oudewater ligt, maar ook gedeeltelijk in de gemeente Montfoort. Vroeger vormde de straat samen met de Noord- en Zuid-Linschoterzandweg de zelfstandige gemeente Snelrewaard. De Waardsedijk verbindt het IJsselveld in Montfoort met de Kapellestraat in Oudewater. De Waardsedijk is de zuidgrens van de Polder Snelrewaard en Zuid-Linschoten en loopt parallel met de Hollandse IJssel. De boerderij Waardsedijk 44 is een rijksmonument. De Waardsedijk is zeer smal en daarom zijn er op diverse plaatsen passeerhavens aangelegd.

De Willeskopper stier is een kunstwerk van brons in de Nederlandse plaats Willeskop, dat onderdeel uitmaakt van zowel de gemeente Montfoort als Oudewater. Het beeld is een ontwerp van Toon Grassens en werd op 4 november 1989 onthuld. De stier staat met de horens richting Montfoort alsof het zo de voormalige gemeente Willeskop verdedigt. De stier staat op een bronzen plaat met daarop een plattegrond van Willeskop en het gemeentewapen. Ook is de plaat voorzien van een tekst: GEMEENTE WILLESKOP01-01-181831-12-1988 Op de plaat is het kunstwerk voorzien van de signatuur van Toon Grassens. De stier staat symbool voor de voormalige gemeente Willeskop. Toen deze bij Montfoort gevoegd dreigde te worden in verband met de gemeentelijke herindeling van 1989, was hiertegen veel verzet onder de bewoners. Zij hingen borden met de beeltenis van een stier op met daaronder de tekst Willeskoppig. Toen Willeskop uiteindelijk toch bij Montfoort werd gevoegd, plaatste de gemeente een bronzen stier op de voormalige gemeentegrens aan de N228.

Steenfabriek IJsseloord werd in 1865 opgericht door B.J.A. van Limbeek. Het was een van de steenfabrieken die destijds werden gebouwd aan de huidige N228 tussen Montfoort en Oudewater ter hoogte van Willeskop.

Algemene Begraafplaats Montfoort is een begraafplaats gelegen aan de Julianalaan in Montfoort.

Het transformatorhuisje aan de Julianalaan 3 in het Utrechtse Montfoort is een zakelijk-expressionistisch vormgegeven transformatorgebouw uit 1934. Het gebouw is aangemerkt als rijksmonument. Het is een ontwerp van H.E. Schulte sinds 1931 werkzaam als architect op de tekenkamer van de Provinciale Utrechtse Elektriciteits Maatschappij. Het is een vrijstaand transformatorgebouw aan de Julianalaan op een vierkante plattegrond die bestaat uit één bouwlaag, dat is samengesteld uit drie in elkaar geschoven, kubistisch vormgegeven bouwdelen van verschillende hoogte onder platte daken. Het huisje heeft twee metalen deuren, waarvoor een gemetselde trede is aangebracht. Het gebouw is van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde als karakteristiek voorbeeld van een gaaf en vrij zeldzaam transformatorgebouw in een zakelijk-expressionistische stijl.

IJsselveld is een straat in de Nederlandse plaats Montfoort. De straat verbindt de Lindeboomsweg met de M.A. Reinaldaweg. Oorspronkelijk maakte de weg deel uit van de verbindingsweg tussen Montfoort en Linschoten, maar tegenwoordig maakt deze deel uit van het wegenstelsel van industrieterrein IJsselveld. De naam is afgeleid van de gelijknamige polder ten noordoosten van de weg.

De Julianalaan is een straat even buiten de historische stadskern van de Nederlandse plaats Montfoort die is vernoemd naar koningin Juliana. De straat loopt langs de westelijke stadsgracht van Montfoort en loopt verder over de zuidelijke dijk van de Hollandse IJssel. De straat heette vroeger Buiten de Willeskopperpoort, vanwege de ligging direct buiten de voormalige stadspoort met deze naam. Het transformatorhuisje (Julianalaan 3), dat is vormgegeven in zakelijk-expressionistisch stijl, is een rijksmonument. Ook de Algemene Begraafplaats Montfoort uit 1829 is van cultuurhistorisch belang. Deze is door het Monumenten Inventarisatie Project beoordeeld met twee sterren, hetgeen betekent dat het van regionaal belang is.

De Willeskopperpoort is een voormalige stadspoort in de stadsmuur van Montfoort. Samen met de voormalige Heeswijkerpoort, de Waterpoort en de bewaard gebleven IJsselpoort gaf de poort toegang tot de stad. Direct achter de poort bevond zich een binnengracht, de Lieve Vrouwegracht. De poort verloor in de loop der jaren zijn functie en werd in 1831 afgebroken. Op de plaats waar de poort heeft gestaan, is nu een kleine ronde toren gebouwd. Ook herinnert de naam van de straat nog aan de voormalige stadspoort.

De Valk is een achtkantige bovenkruier korenmolen op de oude stadsmuur van Montfoort die als rijksmonument is aangemerkt.

De Geboorte van de Heilige Johannes de Doper is een rooms-katholieke kerk en rijksmonument aan de Hoogstraat 82 / Om 't Wedde 2 in de Nederlandse plaats Montfoort.

De Sint-Johannes de Doperkerk was een rooms-katholieke kerk aan de Hoogstraat 82 in Montfoort. De parochie H. Johannes de Doper werd in 1855 gesticht. De grond voor de kerk werd in 1857 aangekocht en de kerk werd tussen 1861 en 1863 gebouwd onder pastoor Westerveld. In 1863 werd de kerk plechtig ingewijd door bisschop Schaepman. De kerk was een ontwerp van Herman Jan van den Brink. Het was een driebeukige basiliek in neogotische stijl met aan de voorgevel twee traptorens. De kerk bleek begin jaren 1920 te klein geworden voor het toenemend aantal katholieken. Er waren plannen om de oude Grote of Sint-Janskerk te kopen van de hervormde gemeenschap, maar toen dat niet doorging werd in 1923 de kerk gesloopt om plaats te maken voor een nieuw kerkgebouw naar ontwerp van Wolter te Riele.

De Lieve Vrouwegracht is een straat in de historische stadskern van de Nederlandse plaats Montfoort die in zuidwestelijke richting loopt van de Oude Boomgaard naar de Willeskopperpoort.