Fort aan de Liede

De Zoete Inval is een hotel en vroegere speeltuin met café nabij de Noord-Hollandse dorpen Haarlemmerliede en Halfweg die tot en met 2018 behoorden tot de gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude, maar sindsdien tot de gemeente Haarlemmermeer. Het is gelegen aan de Haarlemmerstraatweg ter hoogte van het Rotteweggetje ten oosten van het Rottepolderplein, ten westen van de Buiten Liede en ten noorden van de Ringvaart.

Verzorgingsplaats De Liede is een Nederlandse verzorgingsplaats, gelegen aan de A200 Zandvoort-Amsterdam tussen Haarlem en knooppunt Rottepolderplein, in de gemeente Haarlem. De verzorgingsplaats dankt haar naam aan het riviertje Liede dat naast de verzorgingsplaats stroomt en tevens onder de A200 door gaat. Bij de verzorgingsplaats ligt een tankstation van TotalEnergies.

Industrieterrein De Liede is een gebied in het noordwesten van de Haarlemmermeer, tussen Nieuwebrug en Zwanenburg, in de driehoek tussen de Spaarnwouderweg, de Ringvaart en Rijksweg 9 ten noorden van het Rottepolderplein. Het terrein is ooit in het leven geroepen om de wildgroei van autosloperijen aan banden te leggen. Het bij elkaar brengen van de diverse bedrijven heeft voordelen voor het milieu, maar ook de sector zelf is er bij gebaat. Een aantal hectares is in gebruik voor de tijdelijke opslag van al dan niet vervuilde grond. Het is genoemd naar het riviertje de Liede, dat vlakbij "ontspringt" uit de Ringvaart.

Can't see the Wood for the Trees is een 12 meter hoge roestvrij stalensculptuur uit 2002 van beeldend kunstenaar Richard Deacon bij Knooppunt Rottepolderplein ter hoogte van de aansluiting N205 op A9 bij industrieterrein De Liede in de Nederlandse gemeente Haarlemmermeer. De titel is een Engelse uitdrukking, met als Nederlands equivalent: door de bomen het bos niet meer zien. Deacon ontleent veel van zijn titels aan Engelse gezegden. Oorspronkelijk was het beeld bedoeld voor de binnenstad van Groningen. De sculptuur was geprojecteerd bij een passage bij het treinstation, waar mensen onder het beeld zouden kunnen doorlopen, maar Deacon kon het beeld niet binnen de begroting realiseren. De verticale elementen zijn geïnspireerd op een reclame over pizza waarbij kaasslierten ontstaan bij het opdienen. De contouren van de twee horizontale vlakken zijn geïnspireerd op een open plek in het bos.

Nieuwebrug, ook wel Nieuwe Brug, is een buurtschap in de gemeente Haarlemmermeer bij Vijfhuizen. Nieuwebrug ligt bij de Schipholweg aan de Vijfhuizerdijk langs de Ringvaart. Aan de andere kant van het water ligt Haarlem. Aan de zuidkant ligt het dorp Vijfhuizen, aan de oostkant het bedrijventerrein De Liede. Nieuwebrug, waar 64 woningen staan, telde per 1 januari 2005 een totaal van 325 inwoners.

Fort aan de Fuikvaart is een niet gerealiseerd fort van de Stelling van Amsterdam bij de Fuikvaart en Nieuwebrug in Haarlemmermeer aan de Ringvaart. Het fort zou gesitueerd zijn tussen het Fort aan de Liede en het Fort bij Vijfhuizen in de Sector Sloten en Groep Halfweg. De Stelling kent in dit gebied een grote dichtheid aan forten door de beperkte inundatiemogelijkheden, grillige structuur van dit gebied en verschillende toegangswegen tot Amsterdam. Hierdoor werd een verdediging met forten op korte afstand van elkaar vereist. Dit fort zou als doel gehad hebben het acces dat de Fuikvaart vormde te verdedigen.

1234567 is een artistiek kunstwerk in Haarlem Het beeld is 2002 in opdracht van ProRail gemaakt door de Haarlemse kunstenaar in diverse disciplines Hannes Kuiper (Johannes Willem Kuiper, 1945). Het beeld bestaat uit drie delen. Allereerst een fleurige sokkel waarop via plaatwerk een viertal kippen te zien zijn. Uit de sokkel steken drie wit-groen geblokte pilarenstaanders waarbij de kleuren zijn verdeeld over ongelijke vlakken. De pilaren dragen een “kop”. In die kop zijn een zon, een planeet, een groene ster, enkele gezichten te zien als ook de titel 1234567. De contouren van die kop zijn aangepast aan de weergaven. Ogen en pijlen zijn over het gehele beeld terug te zien. Kuiper verbeeldt met dit werk de binding tussen mens en kosmos.

Station Haarlem Spaarnwoude is een spoorwegstation in Haarlem, gelegen aan de Oude Lijn.

De Algemene Begraafplaats van Haarlemmerliede en Spaarnwoude, in de volksmond ook wel Verdronken Kerkhof, Verzopen Kerkhof of Dievenkerkhof genoemd, is een voormalige begraafplaats in de Zuiderpolder van de voormalige gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude. Het terrein kwam later binnen de gemeente Haarlem te liggen. Op de locatie van de begraafplaats bevindt zich sinds de jaren 90 van de 20e eeuw een waterpartij met de naam Verdronken Plas.

De Zuiderpolder is een polder en woonbuurt in de Haarlemse wijk Parkwijk in het stadsdeel Haarlem-Oost. De buurt grenst in het noorden aan de Veerpolder en in het zuiden aan de Poelpolder en Roomolenpolder, deze laatste twee liggen grotendeels in het stadsdeel Schalkwijk.

De Fuikvaart is een vaart in de Nederlandse gemeente Haarlem. De vaart is omstreeks het jaar 1250 aangelegd en verbond samen met de huidige Zomervaart het Spieringermeer, dat later onderdeel werd van de Haarlemmermeer, met het Spaarne. De vaart diende als afwatering en vervoersweg tussen de twee waterlichamen. In het Burgemeester Reinaldapark vormt de kunstmatig gegraven Fuikplas de verbinding tussen de Fuikvaart en de Zomervaart. In het begin van de twintigste eeuw bestonden er plannen om daar waar de Fuikvaart uitmondt in de Ringvaart het Fort aan de Fuikvaart te bouwen als onderdeel van de Stelling van Amsterdam.

Bronsbeeldgieterij Binder B.V. in Haarlem is een Nederlandse onderneming, gespecialiseerd in bronsgieten. De in Duitsland geboren Albert N. Binder (1890-1955) richtte in 1923 gieterij De Plastiek op, later bekend als Bronsgieterij A. Binder of Binder & Schmidt. Binder gebruikt voor het bronsgieten de zeldzame methode van zandgieten met Brusselse aarde. Het was voor de Tweede Wereldoorlog het enige bedrijf in Nederland dat de beelden in elkaar laste, in plaats van de delen aan elkaar te schroeven waarbij naden overbleven. De bronsgieterij heeft in de loop der jaren werk gegoten voor onder anderen Mari Andriessen, Charles Eyck, Auke Hettema, Nic Jonk, Hildo Krop, Truus Menger-Oversteegen, Charlotte van Pallandt, Eja Siepman van den Berg, Joost van den Toorn, Kees Verkade en Wladimir de Vries. Dat kan gaan om klein werk als penningen of groter werk als standbeelden. Voor de wereldtentoonstelling van 1958 in Brussel goot het bedrijf het beeld Ros Beiaard en de Vier Heemskinderen van Olivier Strebelle, dat twaalfenhalve meter lang en vijf meter hoog is en waarin zevenenhalve ton brons is verwerkt. Het kreeg na de tentoonstelling een plek langs de Maas in Namen. Directeur van 1985 - 2023 was Bert Binder, kleinzoon van de oprichter. In 1997 werd een dochteronderneming opgericht die zich bezig houdt met instandhouding en beheer van kunstwerken in de openbare ruimte.