place

Zuidersingel 57-59 (Assen)

Gemeentelijk monument in Assen
Zuidersingel 57 59 Assen
Zuidersingel 57 59 Assen

Het woonhuis aan de Zuidersingel 57-59 in de Nederlandse stad Assen is een monument.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Zuidersingel 57-59 (Assen) (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Zuidersingel 57-59 (Assen)
Zuidersingel, Assen

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Zuidersingel 57-59 (Assen)Lees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.991846 ° E 6.56318575 °
placeToon op kaart

Adres

Zuidersingel 57
9401 KC Assen
Drenthe, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Zuidersingel 57 59 Assen
Zuidersingel 57 59 Assen
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Kloosterkerk (Assen)
Kloosterkerk (Assen)

De kloosterkerk, ook wel abdijkerk genoemd, hoorde oorspronkelijk bij het cisterciënzer nonnenklooster Mariënkamp in Assen. In 1276 vermeldt een oorkonde de aanwezigheid van het klooster, maar waarschijnlijk was het al in 1260 in Assen gevestigd. In 1596 kreeg Willem Lodewijk van Nassau-Dillenburg, stadhouder van Friesland, opdracht van de Staten Generaal om in Drenthe “de reformatie ende Christelijke bestellinge van kerkcken ende schoelen" in te voeren, waarna er geen rooms-katholieke diensten meer mochten worden gehouden. Na de van hogerhand opgelegde Reformatie kon echter geen gebruik worden gemaakt van de kloosterkerk voor de hervormde kerkdiensten, want in 1601 stortte de toren in, waardoor de kerk zwaar beschadigde en voor gebruik ongeschikt was. Overigens werden de inwoners van Assen – niet meer dan een handjevol – ook geacht in Rolde ter kerke te gaan. Assen behoorde kerkelijk tot het gebied van Rolde. In 1615 werd Assen een aparte hervormde gemeente, die bij gebrek aan kerkgebouw de kerkdiensten moest houden in een van de andere ruimten van het klooster. Eerst in 1662 werd de kloosterkerk weer opgebouwd. Alleen de middeleeuwse zuidmuur bleef staan, de overige muren zijn opnieuw opgemetseld. De kerk werd met een lengte van 25 meter aanzienlijk kleiner dan de oorspronkelijke kloosterkerk, die zeker 40 meter lang was. Ruim twee eeuwen heeft de hervormde gemeente van Assen in de kloosterkerk haar diensten gehouden. In 1810 werd in de kerk een galerij gebouwd en in 1817 werd het gebouw aan de oostzijde uitgebreid met een koorsluiting die het gebouw ca. 12 meter langer maakte. Maar door de groei van het inwonertal van Assen werd de kerk definitief te klein. In 1848 werd de nieuwe Grote Kerk aan het kerkplein in gebruik genomen en werd de kloosterkerk voor f 10.000 (ruim € 4.500) aan de gemeente Assen verkocht. Vanaf 1851 heeft de gemeente Assen de kloosterkerk precies honderd jaar als gemeentehuis gebruikt. Tot 1904 was ook het politiebureau er in ondergebracht. Nadat in 1982 de kerk is gerestaureerd werd het een deel van het Drents Museum. De toren van de kloosterkerk stond centraal in de ruimtelijke ontwikkeling van Assen in 1780, zoals die door Wolter Hendrik Hofstede werd geïnitieerd. Zowel de Hoofdlaan door het Asserbos als de laatste 1,5 km van de Drentse Hoofdvaart zijn zo getraceerd, dat de assen daarvan precies op de toren van de kloosterkerk zijn gericht. Op de satellietfoto (klik op de coördinaten, rechts naast de titel van dit artikel) is dat nog steeds goed te zien. Bij de restauratie van de kloosterkerk is de toren opnieuw midden op de kerk geplaatst en voorzien van een luidklok. Hierin is als verwijzing naar de verschillende bestemmingen van het gebouw het volgende randschrift aangebracht: Ik ben zonder abdis, nu het boek gesloten is, en het bestuur is heengegaan, de muzen toegedaan.

Wilhelminaziekenhuis (Assen)
Wilhelminaziekenhuis (Assen)

Het Wilhelminaziekenhuis is een voormalig ziekenhuis in de Nederlandse stad Assen. In 1907 vierde Assen het honderdjarig bestaan als zelfstandige gemeente. Een aantal mensen wilde een blijvend aandenken en besloot een ziekenhuis op te richten. Er werd hiervoor een inzamelingsactie onder de bevolking gehouden. Op 5 juli 1907 kwam koningin Wilhelmina de eerste steen leggen voor het naar haar genoemde ziekenhuis. In 1910 was het gebouw aan de Oosterhoutstraat gereed. Het was van oorsprong een klein gebouw, maar langzaamaan werden er steeds meer delen aangebouwd. Begin jaren dertig werd het flink uitgebreid door de Zeister architecten Jan en Theo Stuivinga. Willem Coenraad Brouwer maakte voor de gevel vijf terracotta panelen, waarop een arts, een verpleegkundige en een aantal patiënten zijn afgebeeld. Vooral na de Tweede Wereldoorlog werd er flink uitgebreid. Achter het oude gebouw kwam onder meer een nieuw hoofdgebouw en een nieuwe verpleegvleugel. In de jaren tachtig, toen de verbouwingen waren afgerond, was het ziekenhuis een uitgestrekte aaneenschakeling van gebouwen tot aan de Zuidersingel. Omdat de ruimte te krap werd, besloot men uit te wijken naar een andere locatie. De psychiatrische inrichting Port Natal werd gekocht en er werd een nieuw ziekenhuis neergezet. Het nieuwe Wilhelmina Ziekenhuis Assen werd in 1990 in gebruik genomen. De uitbreidingen van het voormalige ziekenhuis aan de Oosterhoutstraat werden gesloopt, op het oude hoofdgebouw na. Het hoofdgebouw werd in 1994 ingeschreven in het monumentenregister als rijksmonument. Rond 2000 werd het gerenoveerd, sindsdien zijn er meerdere kantoren in het pand gevestigd.