Heilig Hartbeeld (Borgharen)

De Sint-Corneliuskerk, oorspronkelijk Sint-Martinuskerk, is een rooms-katholiek kerkgebouw aan de Kerkstraat 10 in Borgharen, in de gemeente Maastricht. De kerk is een gemeentelijk monument. Een aantal voorwerpen in de kerk heeft de status van rijksmonument.

Borgharen (Limburgs: Hare) is een kerkdorp dat deel uitmaakt van de gemeente Maastricht, in de Nederlandse provincie Limburg. De naam Borgharen komt van de woorden borg (kasteel) en haar (zandige heuvelrug). Tot 1970 was Borgharen een zelfstandige gemeente, waarna het door Maastricht werd geannexeerd. Sindsdien is Borgharen formeel een van de 44 officiële buurten van deze gemeente, hoewel het enkele kilometers buiten de stad ligt. Het dorp heeft circa 1700 inwoners.

Kasteel Borgharen is een van oorsprong middeleeuws kasteel gelegen aan de rivier de Maas in het dorp Borgharen in het noorden van de gemeente Maastricht. Het kasteel, de kasteelhoeve, de pachthoeve en de tuinen, inclusief diverse poorten, hekken, kademuren en bruggen, vormen een cluster van rijksmonumenten. Het kasteel maakt deel uit van het Buitengoed Geul & Maas.

De Romeinse villa Borgharen-Pasestraat is een terrein met de archeologische resten van een Romeinse villa nabij het dorp Borgharen ten noorden van de stad Maastricht in de Nederlandse provincie Limburg. De villa was waarschijnlijk van het type villa rustica en behoort tot de minimaal zestig Romeinse villacomplexen die op de Zuid-Limburgse lössgronden (deels) zijn opgegraven. De archeologische site is sinds 1983 een rijksmonument. Op het villaterrein is tevens een Merovingisch grafveld aangetroffen.

De Wiegershof is een historische hoeve, gelegen aan Wiegershof 1 te Borgharen in de Nederlandse gemeente Maastricht. Het betreft een gesloten hoeve die oorspronkelijk omgracht was en al in de zeventiende eeuw bestond. De huidige boerderij is uit 1793 en werd ontworpen door Mathias Soiron. Charles-Servais de Rosen, toenmalig bewoner van het nabije kasteel Borgharen, was de opdrachtgever. Op de interactieve HisGiS-kaart is te zien dat ook in 1842 het kasteel, de Wiegershof en vrijwel alle landerijen rondom eigendom waren van baron Charles Hyacinthe de Rosen. Het rechthoekig binnenplein wordt betreden door een poortgebouw met mansardetentdak, dat geflankeerd wordt door lage gebouwtjes. Links daarvan is het woonhuis en rechts een schuur uit de eerste helft van de achttiende eeuw. De schuur aan de noordzijde is 19e-eeuws. De poort toont de wapenschilden van de families De Rosen en Van Buel. De boerderij is geklasseerd als rijksmonument.

Smeermaas is een dorp in de gemeente Lanaken in de Belgische provincie Limburg tegen de Nederlandse grens nabij Maastricht.

De Sint-Jozefkerk is de parochiekerk van Smeermaas, gelegen aan het Bauduinplein.

Maastricht-Noordoost, ook wel Buitenwijk Noordoost of Wijk 05 (CBS-code:093505), is volgens de indeling van het Centraal Bureau voor de Statistiek een van de zeven wijken van de Nederlandse stad en gemeente Maastricht. Maastricht-Noordoost is de meest waterrijke wijk van Maastricht: het heeft een oppervlakte van circa 1052 hectare, waarvan bijna 14% uit water bestaat. De wijk telt ongeveer 2700 inwoners, verdeeld over vier buurten, waarmee het de op een na kleinste wijk qua inwonertal is. Met een dichtheid van 297 inwoners per km2 is het tevens de dunst bevolkte wijk van Maastricht. Noordoost kent weinig voorzieningen en bestaat deels uit agrarisch gebied, afgewisseld met enkele dorpskernen, kastelen, natuurgebieden en bedrijfsterreinen.

De N766 is een Belgische gewestweg tussen de plaatsen Lanaken en Smeermaas nabij de Nederlandse grens. De route van ongeveer 2 kilometer begint aan de noordkant van Lanaken bij de N78 en steekt vervolgens het Kanaal Briegden-Neerharen over. Na een kruising met de N77 gaat de route de Nederlandse grens over verder in de richting van Maastricht. De gehele route bestaat uit twee rijstroken voor beide rijrichtingen samen.

De Mariakapel is een kapel in Itteren in de Nederlands Zuid-Limburgse gemeente Maastricht. De kapel staat aan de Pasestraat ten zuidwesten van het dorp op minder dan honderd meter van rivier de Maas. Minder dan 500 meter naar het noordoosten staat de Sint-Martinuskerk. De kapel is gewijd aan Maria.

De Timmerfabriek is een industrieel monument in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. Het ensemble van fabrieksgebouwen aan het Bassin maakte ooit deel uit van de kristal- en aardewerkfabriek Koninklijke Sphinx en bestaat uit werkplaatsen, magazijnen, een showroom en een elektriciteitscentrale. Het gebouwencomplex kwam tussen 1905 en 1911 (met een kleine uitbreiding in 1933) tot stand. Delen ervan vormen sinds 1996 een rijksmonument; de tramremise, het Hennebiquegebouw en de ketelhuizen zijn gemeentelijke monumenten. Begin 21e eeuw is het ruim 5000 m² grote complex omgevormd tot een zogeheten cultuurfabriek als onderdeel van het Sphinxkwartier.

Het Sphinxkwartier, ook wel Belvédère Binnensingel, is een voormalig industrieterrein in het centrum van de Nederlandse stad Maastricht. In het gebied, dat het noordelijk deel van de buurten Statenkwartier en Boschstraatkwartier omvat, ligt de bakermat van de Maastrichtse industrie. Nabij de Boschstraat en de binnenhaven Bassin liggen ongeveer vijftien 19e- en 20e-eeuwse fabrieksgebouwen, die in het verleden deel uitmaakten van de glas- en aardewerkfabrieken van Petrus Regout en de opvolger daarvan, Koninklijke Sphinx. Na het vertrek van de sanitairfabrikant uit de binnenstad in 2006, is het gebied getransformeerd tot woon- en cultuurwijk. Vrijwel alle fabrieksgebouwen in het Sphinxkwartier behoren tot het industrieel erfgoed van Maastricht. Enkele hebben de status van rijksmonument. Sinds 2019 is het Sphinxkwartier een zogenaamd 'ankerpunt' van de Europese Route voor Industrieel Erfgoed.