Bezuidenhoutseweg 67

Het Literatuurmuseum, gevestigd in het Koninklijke Bibliotheek-complex in Den Haag, is gewijd aan auteurs uit het Nederlandstalige gebied vanaf 1750. Tot 1 november 2016 was de naam Nederlands Letterkundig Museum en Documentatiecentrum. Het Literatuurmuseum en het Kinderboekenmuseum vallen onder de Stichting Nederlands Literatuurmuseum en Literatuurarchief. Het Literatuurmuseum is een onderzoekcentrum voor de Nederlandse literatuur, inclusief de Indische letteren. Het is ook de plaats waar jaarlijks de P.C. Hooft-prijs wordt uitgereikt. Het Nederlandse Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap heeft het belang van het museum onderkend door het de status van “instelling met een langlopend subsidieperspectief” te verlenen. De literatuur van Nederlandstalig Vlaanderen behoort voornamelijk tot het terrein van het Letterenhuis te Antwerpen.

Het Kinderboekenmuseum is een museum over Nederlandse jeugdliteratuur dat deel uitmaakt van het Literatuurmuseum (voorheen: Nederlands Letterkundig Museum) in Den Haag. Het archief van het museum bevat onder meer het manuscript van Dik Trom, handschriften van Annie M.G. Schmidt, de Kikker-illustraties van Max Velthuijs en de typemachine waarop Thea Beckman haar bestseller Kruistocht in Spijkerbroek schreef. Van alles wat het museum bewaart, stelt het maar een heel klein gedeelte tentoon, de rest is beschikbaar voor bijvoorbeeld onderzoek.

De Malietoren is een gebouw in Den Haag aan de Bezuidenhoutseweg boven de Utrechtsebaan, het einde van de A12, de voornaamste toegang tot Den Haag. Het gebouw van 70 meter hoogte werd in 1996 opgeleverd. Het gebouw is een ontwerp van Mels Crouwel van architectenbureau Benthem Crouwel uit Amsterdam en biedt ruimte aan 18.000 m² kantoor.

Het Nationaal Archief, gevestigd te Den Haag, is de grootste openbare archiefinstelling in Nederland. Er ligt bijna duizend jaar geschiedenis van Nederland opgeslagen in 142 kilometer aan documenten en 800 terabyte aan digitale bestanden. Daarnaast heeft het Nationaal Archief 15 miljoen foto's en 300.000 kaarten en tekeningen in de collectie. Het Nationaal Archief fungeert in formele zin als Algemeen Rijksarchief voor Nederland en als Rijksarchief in Zuid-Holland.

De KB, nationale bibliotheek (voorheen de Koninklijke Bibliotheek) is de nationale bibliotheek van Nederland, gevestigd in Den Haag. Zij verzamelt alles wat in en over Nederland verschijnt, van middeleeuwse literatuur tot aan publicaties van vandaag. Zo’n 7 miljoen publicaties zijn in de magazijnen opgeslagen, boeken, kranten en tijdschriften. De KB biedt ook veel digitale diensten, zoals de landelijke Online Bibliotheek (met e-books en luisterboeken) en Delpher (miljoenen gedigitaliseerde pagina’s). Sinds 2015 heeft de KB een coördinerende rol voor het netwerk van de openbare bibliotheek. De bibliotheek is opgericht in 1798 en ontving de naam Koninklijke Bibliotheek in 1806 van Koning Lodewijk Napoleon. De instelling is sinds 1993 een zelfstandig bestuursorgaan, grotendeels gefinancierd door het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. In 2020 is de naam veranderd in KB, nationale bibliotheek.

De Bibliotheca Van der Linde-Niemeijeriana is een schaak- en damcollectie van de Nederlandse Koninklijke Bibliotheek te Den Haag. Met een verzameling van zo'n 35.000 titels is het een van de grootste en belangrijkste publieke schaakcollecties ter wereld. De naam verwijst naar de twee grootste leveranciers die aan de basis van de collectie hebben gestaan: Antonius van der Linde die een kleine 1000 titels aan de bibliotheek heeft verkocht; en Meindert Niemeyer, die een kleine driekwart eeuw later zo'n 7000 titels heeft gedoneerd.

De Verdieping van Nederland was de gezamenlijke tentoonstellingsruimte van de Koninklijke Bibliotheek (Nederland) (KB) en het Nationaal Archief te Den Haag. De permanente tentoonstelling liet topstukken zien uit de collecties van de twee instellingen. De inhoud veranderde iedere drie maanden. Het verdrag van de Vrede van Münster was het enige stuk dat permanent te zien was.

New Babylon is een gebouwencomplex aan de noordoostzijde van station Den Haag Centraal in Den Haag. Het is onderdeel van een groot bouwproject dat Den Haag Nieuw Centraal (DHNC) heet.

De villa Boschlust was een van de markantste villa's in Den Haag. Boschlust werd in 1838 gebouwd aan de Bezuidenhoutseweg in de Bezuidenhoutse polder. Het gebied was in de middeleeuwen gebruikt voor veenontginning en werd nadien gebruikt voor de landbouw. Het gebied werd in mei 1836 gekocht door generaal Johannes van den Bosch. Voor de aanleg van het huis en de tuin koos hij de architect Jan David Zocher uit Haarlem. Zocher ontwierp een royaal landhuis met twee vleugels. De vloeren binnen waren van marmer en aan de wand werden Parijse spiegels bevestigd. Het huis werd gebouwd door aannemer Harm Wind uit Smilde. Tegelijk met het huis werd het omringende park in landschapsstijl aangelegd. De villa werd gebouwd voor ƒ 70.000 en werd op 1 mei 1838 opgeleverd. De koloniale achtergrond van Van den Bosch was zichtbaar in de hoge, ruime kamers en de open voorgalerijen. Na het overlijden van generaal Van den Bosch kocht prins Alexander de villa. De prins woonde tot dan toe, samen met broer prins Hendrik, op paleis Noordeinde. In 1845 verhuisde prins Alexander naar Boschlust. Na het overlijden van de jonge prins op Madeira werd de villa geërfd door zijn ouders, koning Willem II en koningin Anna (Paulowna). Na het overlijden van koning Willem II trok Anna Paulowna zich terug uit het openbare leven. Haar verslagenheid was zo groot dat ze niet meer wilde wonen in het paleis aan de Kneuterdijk. Ze nam eerst haar intrek op Boschlust, om later te vertrekken naar kasteel Biljoen bij Velp. Boschlust werd in maart 1851 verkocht aan Cornelis Suermondt (1815-1883), afkomstig uit een Rotterdamse wijnkopersfamilie. Suermondt zou tot zijn overlijden in 1883 in Boschlust blijven wonen, dat ook Villa Suermondt werd genoemd. De familie Suermondt wenste na enkele jaren de villa te verkopen en af te breken voor een woonwijk, waarvoor de Haagse architect W.B. van Liefland werd aangetrokken. Het hele complex werd afgebroken rond 1890. Op de plek van de buitenplaats staat nu het winkelcentrum New Babylon.

Witte Anna is een ronde woontoren uit 1987 aan de Jan van Riebeekstraat in de wijk Bezuidenhout in Den Haag, ca. 200 m ten zuidoosten van het Centraal Station. De Witte Anna is 77 meter hoog en heeft 26 verdiepingen waarvan de eerste 24 verdiepingen bestaan uit 102 sociale huur appartementen. De 25e verdieping is een bedrijfsruimte voor horeca; de 26e verdieping is een vide bij deze bedrijfsruimte. Deze horeca-ruimtes werden aangelegd op kosten van de Gemeente Den Haag. Dwars door de flat loopt een 8 verdiepingen hoge opening met daarin een voetpad naar het Prins Bernhardviaduct en naar het tweede niveau van station Den Haag Centraal. Jarenlang was dit wooncomplex de hoogste woontoren van Nederland, en tot 2007 de hoogste in Den Haag. Aan die status kwam een einde toen in 2007 Het Strijkijzer aan het Rijswijkseplein werd opgeleverd, die met 132 meter aanzienlijk hoger is. Op de ranglijst van hoogste gebouwen van Den Haag staat de Witte Anna op de 16e plaats.Het gebouw heeft beneden een expositieruimte.

Station Den Haag Centraal is het centraal station van Den Haag. Den Haag Centraal is met twaalf sporen het grootste kopstation van Nederland. Het werd geopend in 1973 net naast het oude station Den Haag Staatsspoor. Daarvan is het de opvolger, maar het biedt verbindingen in meer richtingen dan het oude station. Ondanks de naam was en is het niet het enige belangrijke station van de stad, station Den Haag Hollands Spoor (HS) biedt namelijk meer verbindingen aan in de richting Rotterdam en Leiden. Bovendien vertrokken alleen vanaf het station HS de internationale treinen naar Brussel. Tot 1996 had Den Haag Centraal (in tegenstelling tot Den Haag HS) geen rechtstreekse intercityverbinding met station Amsterdam Centraal. Den Haag Centraal is het begin- en eindpunt van alle treinen die er komen. Doorgaande treinen komen er niet, behalve bij hoge uitzondering tijdens werkzaamheden. Treinen tussen Amsterdam en Rotterdam via Den Haag, waaronder die van het nachtnet, stoppen op station Den Haag HS. De infrastructuur laat nauwelijks toe dat treinen van Leiden naar Rotterdam via Den Haag Centraal rijden en bovendien is het noodzakelijke kopmaken tijdrovend. Alleen 's nachts met het nachtnet had Den Haag Centraal sinds 1986 een doorgaande treindienst, die er moest kopmaken. Sinds de dienstregeling voor 2009 stoppen de nachtnettreinen echter in Den Haag HS en rijden ze niet meer via Den Haag Centraal. Sinds 29 mei 2000 wordt het station door NS niet meer aangeduid als Den Haag CS, maar als Den Haag Centraal.

Zandvliet was een 18e-eeuwse buitenplaats aan de Bezuidenhoutseweg in Den Haag. In de achttiende eeuw werd deze bewoond door professor Martinus Wilhelmus Schwenke, stadsdokter en botanicus, die er les gaf vanuit zijn beroemde hortus medicus. De buitenplaats werd in 1781 door de koopster vernoemd naar huize Santvliet te Lisse, dat zij tot het overlijden in 1780 van haar echtgenoot, Jacob Adriaan baron du Tour, bewoond had. In 1964 werd de villa in Den Haag gesloopt.