place

Hoge Landen

Wijk in Nieuwegein
Locatie Nieuwegein Hoge Landen
Locatie Nieuwegein Hoge Landen

De Hoge Landen is een wijk in Nieuwegein, in de Nederlandse provincie Utrecht. Het gebied ligt ten zuidwesten van het park Oudegein, waar het vaak mee in één adem wordt genoemd. Het wordt ingeklemd tussen de Hollandse IJssel, met aan de overkant de wijk Doorslag, de Kromme IJssel, met aan de overkant Oudegein en Hoog-Zandveld, en de A2, met aan de andere kant IJsselstein. Het gebied bestaat voornamelijk uit het IJsselbos en is een klein waterwinningsgebied waarvan het meest zichtbare gedeelte gevormd wordt door de monumentale Watertoren en omliggende gebouwen van het waterwinbedrijf aan het Hooglandse jaagpad. Tevens ligt in het gebied Verzorgingsplaats Jutphaas op de plaats waar de vroegere afrit Jutphaas van de A2 zich bevond. Tot 1989 was het gebied gelegen in de gemeente IJsselstein waarna het door een herindeling bij de gemeente Nieuwegein terechtkwam. Tegelijkertijd werd het gebied rond Het Klaphek van Nieuwegein naar IJsselstein ingedeeld. Door deze wijzigingen werd de A2 de logische grens tussen de gemeenten Nieuwegein en IJsselstein.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Hoge Landen (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Hoge Landen
Parallelweg,

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Hoge LandenLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 52.013151666667 ° E 5.0729369444444 °
placeToon op kaart

Adres

Parallelweg
3434 NT
Utrecht, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Locatie Nieuwegein Hoge Landen
Locatie Nieuwegein Hoge Landen
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Geyne
Geyne

Geyne (ook wel ('t) Gein) is een voormalige plaats met stadsrechten in de huidige Nederlandse gemeente Nieuwegein. De naam was afgeleid van het riviertje de Geine dat vanaf het huidige Oudegein naar de IJssel stroomde. Na het graven van de Vaartsche Rijn in 1127 werd het deel van een belangrijke waterverbinding met de stad Utrecht. Geyne kreeg stadsrechten in 1295 van de Utrechtse bisschop Jan van Sierck. Daarop werd om de plaats een gracht gegraven maar een doorontwikkeling naar een ommuurde stad bleef hoogstwaarschijnlijk uit. Na het graven van kanaal de Doorslag in 1295 verlandde de Geine; een restant bevindt zich nog in het huidige park Oudegein. In 1333 werd de plaats door de Hollanders verwoest toen de graaf van Holland het Sticht Utrecht wilde veroveren, nadat bisschop Jan van Diest het door zijn wanbeleid verzwakt had. De functie van voorhaven voor de stad Utrecht werd vervolgens overgenomen door de plaats Vreeswijk. Geyne kwam vervolgens niet meer tot bloei. Begin 15e eeuw kwam het hier nogmaals tot verwoestingen en de plaats werd grotendeels verlaten. In 1423 is er het klooster Nazareth gesticht. In 1572 werd het klooster verlaten en bleef er alleen een buurtschap over, genaamd Geinoord en een gelijknamige weg. De voormalige buurtschap en weg zijn sinds het ontstaan van Nieuwegein onderdeel van de wijk en het park Oudegein. Deze laatste is vernoemd naar Huis Oudegein, welk zijn oorsprong heeft in de tijd van Geyne. Toen in 1971 de gemeentes Jutphaas en Vreeswijk fuseerden kreeg de nieuwe gemeente de naam Nieuwegein ('Nieuw Gein'). De plaatselijke voetbalvereniging SV Geinoord is vernoemd naar de buurtschap.

Molenstein
Molenstein

Molenstein is een buitenplaats in Driebergen-Rijsenburg in de Nederlandse gemeente Utrechtse Heuvelrug. Molenstein staat tegenover Leeuwenburg aan de Langbroekerdijk 34 aan de zuidkant van de Langbroekerwetering. In de 15e eeuw was de familie Van Zuylen van Nievelt eigenaar van de grond waarop Molenstein later zou worden gebouwd. Het huis staat waarschijnlijk op de funderingen van een ouder huis of een gedeelte daarvan. In de 17e eeuw kwam de douairièrewoning in bezit van de familie Van Reede. Nadien wordt het huis bij het bezit van Moersbergen gevoegd. Als de eigenaar van Moersbergen Johan Gerard van Oostrum overgaat tot het katholicisme wordt Molenstein tot 1672 als schuilkapel gebruikt. Na financiële problemen kwam het achtereenvolgens in bezit van de eigenaren van Hindersteyn en van Hardenbroek. In 1821 wordt de eigenaar van Leeuwenburg A.J. de Beaufort de nieuwe eigenaar. Het 16de-eeuwse huis werd toen beschreven als een huis genaamd Molenstein met drie daggelderswoningen onder één dak, benevens een hofstede. Op een afbeelding uit 1760 bestaat Molenstein uit twee kleine rechthoekige woonblokken met trapgevels en een achtkantig torentje. In 1854 laat P. de Beaufort als eigenaar van het tegenoverliggende landgoed Leeuwenburg het woonhuis ingrijpend verbouwen. Het huis kreeg aan de buitenzijde gotische ramen. Aan de binnenzijde werden nieuwe betimmeringen in neorenaissancestijl aangebracht. De gebouwde neogotische toren was bedoeld als verblijfplaats voor duiven.

Jan Blankenbrug (Vianen)
Jan Blankenbrug (Vianen)

De Jan Blankenbrug is een brug over de Lek bij Vianen opgenomen in de A2. De brug is vernoemd naar Jan Blanken (1755-1838), de eerste Inspecteur-Generaal van de Waterstaat. Zijn voorganger, de oude Lekbrug, werd in het kader van het Rijkswegenplan 1927 gebouwd als boogbrug in 1936. Gedurende de Tweede Wereldoorlog werd de brug zwaar beschadigd door Britse bommen. In 1949 was de brug weer hersteld en opengesteld. Door de groei van het auto- en vrachtverkeer met de jaren, werd de capaciteit van de bestaande stalen boogbrug waarmee de rijksweg de rivier de Lek bij Vianen kruist te beperkt om de verkeersstroom in de 21e eeuw nog afdoende te kunnen verwerken. Het was een berucht punt dat hoog stond in de filelijsten. Besloten werd een nieuwe brug te bouwen naast de bestaande Lekbrug. In 1995 werd Zwarts & Jansma door Rijkswaterstaat gevraagd om met verschillende ontwerpen te komen. Uit deze voorfase kwam een zogenaamde uitbouwbrug als beste optie uit de bus. In 1999 is de nieuwe brug opgeleverd. De nieuwe brug heeft door de keuze van de draagconstructie een grotere doorvaarthoogte dan de oude boogbrug, met voordelen voor het scheepvaartverkeer, waaronder veel duwvaart. De oude Lekbrug bleef voorlopig in gebruik. Vanwege hoge renovatiekosten werd besloten de oude brug alsnog te vervangen en door een extra brug volgens hetzelfde ontwerp, naast de nieuwe brug. Deze werd in 2004 opengesteld en aangesloten op de A2. De twee nieuwe bruggen hebben ieder drie rijstroken, een weefstrook, een vluchtstrook en een rijstrook voor langzaam verkeer. De totale oeververbinding is 532 meter lang. De oude Lekbrug is in 2021 gesloopt in verband met de hoge onderhoudskosten. De Stichting Boogbrug Vianen wenste de brug als industrieel erfgoed te behouden, maar de brug kreeg geen monumentale status. Volgens Rijkswaterstaat moest de oude Lekbrug weg om gevaarlijke situaties te voorkomen.