place

Marissen

Geografie van Echt-SusterenNatuurgebied in Limburg (Nederland)

Het Marissen is een natuurgebied ten oosten van Peij in de Nederlandse provincie Limburg. Het Limburgs Landschap bezit 21 ha in dit gebied. Het betreft een droog voormalig stuifduingebied waarvan de hoogte varieert van ongeveer 30 tot maximaal 35 meter. Het bestaat uit akkers en naaldbos. Hier komt de kleine parelmoervlinder voor, de rups hiervan leeft op het akkerviooltje. Het gehele gebied, dat 200 ha omvat, bestaat uit een afwisseling van bos en landbouwgrond op voormalig stuifzandgebied. Er ligt ook een ven: Het Kranenbroek. In het gebied zijn een aantal wandelingen uitgezet, waaronder de houtwallenroute.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Marissen (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs).

Marissen
Leenderstraat, Echt-Susteren

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: MarissenLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 51.099588888889 ° E 5.9176444444444 °
placeToon op kaart

Adres

Leenderstraat

Leenderstraat
6102 RS Echt-Susteren
Limburg, Nederland
mapOpenen op Google Maps

Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Pepinusbrug

Pepinusbrug is een buurtschap ten zuidoosten van Pey in de Nederlandse gemeente Echt-Susteren. De naam Pepinusbrug komt voort uit een legende rondom Pepijn van Herstal, die als hofmeier leiding gaf aan het Frankische Rijk. Volgens deze legende ging hij jaarlijks op bedevaart vanaf zijn woonplaats Herstal naar het klooster op de Petrusberg (tegenwoordig Sint Odiliënberg), dat zou zijn gesticht door de heiligen Wiro, Plechelmus en Otgerus. Op weg naar dit klooster bleef hij echter steken in de uitgestrekte moerassen ten zuiden van Echt, maar enkele buurtbewoners bevrijdden hem uit het moeras. Pepijn was de Echtenaren zo dankbaar dat hij hen het bosrijke Echterwald schonk. Tegenwoordig wordt getwijfeld aan de betrouwbaarheid van deze legende. Hij werd voor het eerst in 1477 vastgelegd in de ‘Cleernis van de gemeynte van Echt’ In dit document vragen de Echtenaren aan hun landsheer, de hertog van Gelre, om bescherming tegen invallen van bewoners uit het aangrenzende hertogdom Gulik, die hun rechten in het Echterwald uit de tijd van vóór de grensscheiding tussen Gelre en Gulik maar niet wilden opgeven. Als tegenprestatie voor de geboden bescherming bedingt de hertog van Gelre van de Echtenaren het derde deel van het Echterwald uit de schenking van Pepijn van Herstal, waarmee hij tevens de schenking van Pepijn van Herstal erkende. Later kwam er een brug over dit moeras met de naam Pepinusbrug. In november 1940 werd de legende ook verteld aan rijkscommissaris van bezet Nederland, Arthur Seyss-Inquart, tijdens zijn bezoek aan de provincie Limburg. Deze was zo geïnteresseerd in het verhaal dat hij architect Hendrik Willem Valk opdracht gaf een nieuwe Pepinusbrug te ontwerpen versierd met episodes uit de legende. Dit ontwerp is echter nooit uitgevoerd.