Academisch Historisch Museum

De gedenkramen in het Academiegebouw zijn een oorlogsmonument in de Nederlandse stad Leiden.

Het Academiegebouw, gelegen aan het Rapenburg in de Nederlandse stad Leiden, is het oudste gebouw en het hart van de Universiteit Leiden. Hoewel er in het Academiegebouw, een rijksmonument, nog steeds colleges worden gegeven, wordt het vandaag de dag vooral gebruikt voor gebeurtenissen met een zeker ceremonieel karakter, zoals afstudeerplechtigheden, oraties en promoties.

De Nonnenbrug is een vaste stenen brug uit 1978 in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De brug verbindt ter hoogte van het Academiegebouw de Nonnensteeg en de Kloksteeg en overbrugt het Rapenburg.

Het Rapenburg is de bekendste gracht van de Nederlandse stad Leiden.

Het Huis van Leyden, een rijksmonument, is een zeventiende-eeuws dubbelbreed grachtenpand en voormalig stadspaleis in de Pieterswijk in de Nederlandse stad Leiden, aan het Rapenburg nummer 48, schuin tegenover het Academiegebouw. Het complex met latere toevoegingen loopt door tot aan het Pieterskerkhof. Het werd bewoond en steeds verder verfraaid door voorname Leidse burgers met hun gezinnen. Het ontleent zijn naam aan de familie Van Leyden (van Leeuwen), die het van 1665 tot 1791 in bezit had. Een andere vooraanstaande familie, Hendrik Cock en zijn nageslacht, bezat het huis van 1830 tot 1908. In de twintigste eeuw was het een schoolgebouw nadat de historische inventaris was verkocht.

De Vereniging voor Studerenden te Leiden Catena (gebruikelijk afgekort tot VSL Catena of Catena) is een studentenvereniging in de Nederlandse stad Leiden.

De Academiewijk is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van district Binnenstad-Zuid.

De Doelenbrug is een gemetselde vaste boogbrug bestaande uit drie bogen in de van de Nederlandse stad Leiden. De brug verbindt de beide de Doelensteeg met de Houtstraat. Naast de doelenbrug ligt het Rijksmuseum van Oudheden, dat in 1818 werd opgericht.

Het Rijksmuseum van Oudheden (RMO) is het nationale archeologiemuseum van Nederland. Het is gevestigd in een oud herenhuis en begijnhof, een monumentaal gebouwencomplex in eigendom van de Staat (Rijksvastgoedbedrijf), aan het Rapenburg in de Zuid-Hollandse stad Leiden.

Bethaniënhof is een hofje dat sinds 2 november 1993 aangewezen is als beschermd gemeentelijk monument van het gemeentelijk monumentenregister van Leiden in Nederland. Het hofje werd gesticht in 1563. Het bestaat uit twaalf woningen gelegen aan de drie zijden van een binnenplaats en twee woningen aan de Zegersteeg. De woningen zijn in 1907 herbouwd. De ingang van het hofje bevindt zich tussen de panden Kaiserstraat 41 en 45. Een eenvoudig gietijzeren hek, met daarop een naambordje van het hofje, geplaatst op een bakstenen muurtje, verschaft de toegang.

De Hortus botanicus Leiden is de oudste botanische tuin van Nederland en is in 1590 opgericht aan het Rapenburg in de Zuid-Hollandse stad Leiden. De tuin is vanaf het begin toegankelijk geweest voor het publiek, wat vooral in de zestiende en zeventiende eeuw een uitzondering was. De tuin werkt samen met een groot aantal partijen, zoals met andere botanische tuinen, herbaria, (natuurhistorische) musea, universiteiten, overheidsinstanties en verenigingen van (planten)liefhebbers op nationaal en internationaal niveau.

Jan Pesijnhof (ook wel Jean Pesijnhof ) is een hofje in de Nederlandse stad Leiden. Het hofje ligt aan de Kloksteeg 21 en wordt beheerd door de stichting Jean Pesijnhof. Het hofje bestaat uit 12 proveniershuisjes (Jan Pesijnshof 1 t/m 12) en werd gesticht door Marie de Lannoy (weduwe van Jean Pesijn). Zij kwam uit Lille en regelde in haar testament dat de bejaarde leden van de Waalse Hervormde Kerk hier mochten wonen. In de 17e eeuw woonde hier een groep 'Pilgrim Fathers'. Deze geloofsvluchtelingen uit Engeland staken na hun 11-jarig verblijf in Leiden in 1620 met de Mayflower naar de Verenigde Staten over. De plaquette in de muur van de Pieterskerk herinnert hier nog aan. Het hofje heeft de status rijksmonument. Het hofje wordt afgesloten door een poortgebouw uit 1683 met een centrale schoorsteen en een hardstenen ingangspoort, waarboven de regentenkamer is. Tegen de achtermuur bevindt zich een zonnewijzer uit 1924.