Brabantpoort (Gent)

De Watermolenbrug, ook Brabantbrug of Braembrug genoemd, is een brug over de Nederschelde in de Belgische stad Gent. De brug ligt op de Brabantdam, een straat die het Sint-Annaplein met het centrum verbindt. Hij werd gebouwd in 1779 naar ontwerp van Louis 't Kindt naast de toen afgebroken Brabantpoort. In Gent worden de openingen in deze brug ook Braemgaten genoemd, naar een belangrijke familie die dichtbij woonde.

Het François Laurentplein is een plein in de Belgische stad Gent. Het is genoemd naar François Laurent (1810-1887), hoogleraar in het burgerlijk recht aan de Gentse universiteit. Het plein werd in 1884 aangelegd, in het kader van het Zollikofer-de Vigneplan toen men dit deel van de Nederschelde overwelfde om de vervuiling en geurhinder in de stad te beperken. Bootjes kunnen onder de brug door maar stuitten even verder op de Wijdenaardbrug. Het gedeelte tussen deze brug en de Nieuwbrug was rond 1960 gedempt, maar is in 2018 weer opengelegd. De watermolen bij de Watermolenbrug aan de zuidzijde brak men af. Bij de Brabantdam staat een monument voor de gesneuvelden van de Eerste Wereldoorlog. Prominent aanwezig is een standbeeld van François Laurent naar een ontwerp van Jules Pierre Van Biesbroeck, opgericht in 1908 door een oudstudentenvereniging en advocaat Willecquet.

Het Lieven Bauwensplein is een plein in de Belgische stad Gent. Het plein is genoemd naar Lieven Bauwens, een ondernemer en politicus wiens standbeeld op het plein staat. Het plein werd samen met het François Laurentplein in 1884 aangelegd. De pleinen overwelven de Nederschelde vanaf de Brabantdam tot aan het Geraard de Duivelsteen. Verderop werd de waterloop - waar de Schelde de Reep wordt genoemd - in september 2018 na demping in de jaren 1960 opnieuw opengelegd om de historische samenvloeiing van de Leie en de Schelde te herstellen. Lieven Bauwens is vooral gekend omdat hij de Mule Jenny, een weefgetouw, in 1798 vanuit Engeland naar België smokkelde en daarvoor in Engeland tot de doodstraf werd veroordeeld.

De François Laurentbrug is een brug over de Nederschelde in Gent waar de Limburgstraat overgaat in de Vlaanderenstraat, vlak aan het Geeraard de Duivelsteen. Het gedeelte van de Nederschelde tussen de oude Brabantbrug en de Limburgstraat werd hier van 1882 tot 1884 overwelfd om zo sindsdien het François Laurentplein te vormen. Plein en brug zijn een herdenking voor de Luxemburgse jurist en liberaal en Gents hoogleraar François Laurent. Tot de overwelving werd besloten als uitwerking van het Gentse Zolikofer-De Vigneplan wat in de periode van 1880 tot 1888 tot doel had ongezonde cités af te breken en vervuilende waterlopen uit het straatbeeld te onttrekken. De stadsvernieuwing maakte later ook mogelijk voor Gent de Wereldtentoonstelling van 1913 in de stad te kunnen organiseren.

Het Geeraard de Duivelsteen is een gebouw in de Belgische stad Gent. Het steen speelde een belangrijke rol bij de verdediging van de Portus aan de Reep, een handelsnederzetting die aan de wieg stond van het ontstaan van Gent. Het is een voormalig gotisch steen (stenen huis van een edelman) uit de 13e eeuw, genoemd naar ridder Geeraard van Gent, bijgenaamd de Geeraard de Duivel. Hij was de derde zoon van een burggraaf van Gent, Zeger III. Het gebouw werd in de 14e eeuw eigendom van de stad. Het vervulde in de loop van de eeuwen diverse functies: ridderverblijf, wapenarsenaal, klooster, school, bisschoppelijk seminarie, krankzinnigengesticht en gevangenis tot het Rasphuis aan de Coupure die taak in 1775 overnam. In 1830 werd er een brandweerkazerne ingericht. Op het einde van de 19e eeuw werd het Geraard de Duivelsteen aangekocht door het rijk om er het Rijksarchief van Gent in onder te brengen. Onder leiding van Arthur Verhaegen werd het gebouw tussen 1891 en 1908 gerestaureerd en uitgebreid met een nieuwe vleugel, waarin onder meer de leeszaal en de kantoren van het archiefpersoneel werden ondergebracht. Tot in 2015 bleef het gebouw in gebruik als archief. In 2016 werd het voor 2.205.000 euro gekocht door de Gentse holding NV Koiba. Het gebouw wordt omgebouwd tot een jongerencentrum. Daarnaast komen er nog enkele woonunits; de vroegere kaaimuur wordt hersteld. Het gebouw onderging sedert de middeleeuwen zoveel veranderingen dat het door de laatste restauratie in de 19e eeuw te veel verlaagd vierkanten donjon (links op de foto) nog nauwelijks te herkennen is. Toch kan deze donjon wijzen op een functie die verwijst naar een ouder verleden. De donjon, gelegen langs de gedeeltelijk gedempte Schelde en binnen de halfcirkelvormige gracht uit de 9e eeuw die het toenmalige Gent omsloot, kan toen een verdedigende functie hebben gehad.

Het Provinciehuis van Oost-Vlaanderen bevindt zich in de Belgische provinciehoofdstad Gent. In het provinciehuis zetelen het bestuur en de medewerkers van de provincie Oost-Vlaanderen. In maart 2024 verhuisden de administratieve diensten van de provincie Oost-Vlaanderen naar het nieuwe Provinciehuis in de Leopoldskazerne, gelegen aan de Charles de Kerchovelaan 189 in Gent.

De Krook is een inspiratieplek voor kennis, cultuur en innovatie in de Belgische stad Gent. Het gebouw is een initiatief van de stad Gent, de Universiteit Gent en imec. Het huisvest naast de nieuwe stadsbibliotheek, bibliotheek De Krook, ook kantoren en labo's van de Universiteit Gent en imec. Haar naam verwijst naar de bocht ('krook') in de Schelde en de buurt, de Waalse Krook, waar het gebouw werd ingeplant.

De Waalse Krook is een buurt in het centrum van de Belgische stad Gent. De buurt ligt tussen de Walpoortstraat, de Ketelvaart, de Nederschelde, de Lammerstraat en het begin van de Sint-Pietersnieuwstraat. Aan de overkant van het water ligt in het oosten de Kuiperskaai en in het noorden het Sint-Jansvest. De benaming Waalse Krook dateert uit 1943. De 'krook', een oud woord voor kreuk of vouw, verwijst naar de bocht die de Schelde rond de Waalse Krook maakt en de plek waar schepen steenkool uit Wallonië losten. Nadat de buurt er lange tijd verloederd bij lag, is een stadsvernieuwingsproject in gang gezet; in 2011 is men gestart met de locatie vrij te maken. In 2017 opende een nieuwe stadsbibliotheek met de naam De Krook in het gebied.

Het Hof van Sint-Baafs is een woning die stond op de plaats van het huidige provinciehuis in de Oost-Vlaamse hoofdstad Gent, gelegen aan het huidige Laurentplein. Het heeft in de loop der eeuwen verschillende bestemmingen gekregen.

Het monument ter ere van de gebroeders Van Eyck is een 20e-eeuws gedenkteken in de Belgische stad Gent.

De Nederschelde is de historische loop van de Schelde doorheen de Gentse binnenstad. In modern spraakgebruik, ook de Reep genoemd, bedoelt men meestal enkel het gedeelte van de Schelde tussen de Ketelvaart aan de Waalse Krook en de plaats waar historisch de samenvloeiing van de Leie en de Schelde is, nu Portus Ganda. In historische betekenis is de Nederschelde (ook Neerschelde genoemd) langer, en loopt hij vanaf deze samenvloeiing verder naar het zuiden (ten westen van Heirnis en het toenmalige Spaans Kasteel, en ten oosten van het Klein Begijnhof Ter Hoye). Dit bochtig stuk Nederschelde werd in 1751 rechtgetrokken (en heet daar nu Achtervisserij). Net ten oosten hiervan werd in 1752 een kanaal (Visserij(vaart) of Rommelwater) gegraven, dat de functie voor de scheepvaart en de industrie overnam. Het stuk Schelde dat verderop richting oosten loopt, langs de Vlaamsekaai richting Gentbruggesluis, wordt eveneens Nederschelde genoemd. Het stuk rivier vanaf de bron tot in Gent is de Bovenschelde waarvan een gedeelte in Gent de Muinkschelde wordt genoemd. Vanaf de sluis in Gentbrugge en verder stroomafwaarts waar de getijdewerking zichtbaar is, noemt men de waterloop de Zeeschelde.

De Minardschouwburg, meestal kortweg "De Minard" genoemd, is een schouwburg in de Belgische stad Gent. De Minardschouwburg ligt aan de Walpoortstraat in de Waalse Krook. Ze werd gebouwd in 1847 door de Belgische architect Louis Minard, als reactie op de Franstalige schouwburg en opera in Gent. De voorgevel is in neoclassicistische stijl. Op de trappen voor de Minard zit een standbeeld van Vlaams acteur en conferencier Romain Deconinck, die de Minard als thuisbasis had voor zijn gezelschap Romain Deconinck en zijn beren en naast de schouwburg met de Marimain een theatercafé had.