Grote Havenbrug

De Kleine Havenbrug is een voetgangers- en fietsersbrug over de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug bevindt zich op de plek waar de Oude Rijn de Herengracht kruist. Tegenover de draaibrug, aan de andere zijde van de Herengracht, ligt de Scheluwbrug, de enige andere draaibrug binnen de Leidse singels. De naam van de brug verwijst naar de Leidse Haven. Sinds 1981 staat de brug als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister. De huidige brug dateert van 1991. De eerste brug op deze locatie werd in 1593 gebouwd. De brug wordt alleen op telefonische afspraak bedient. De brug is aan de havenzijde voorzien van een fabrieksplaat "Kon.Ned.Grofsmederij 1870 Leiden". De brug heeft een houten wegdek en eenvoudig versierde brugleuningen.

De Scheluwbrug is een brug over de Oude Rijn in de Nederlandse stad Leiden. De brug bevindt zich waar de Oude Rijn en de Herengracht samenkomen. De huidige Scheluwbrug is een gietijzeren draaibrug uit 1988. De eerste brug op deze locatie werd in de 14e eeuw gebouwd. Sinds 1981 is de brug als rijksmonument ingeschreven in het monumentenregister.

De Oude Zijlpoort was een van de stadspoorten van Leiden, die van omstreeks 1355 tot 1646 stond waar nu de kruising is van de Haarlemmerstraat en de Koestraat, op de landpunt waar drie wateren samenkomen: Oude Vest, Oude Rijn en Oude Herengracht. De naam van de poort verwijst ook naar water: de oostelijk gelegen rivier de Zijl. De eerste poort was van hout, maar in 1390 werd deze alsnog in steen uitgevoerd. Rond 1500 werd een bastion in de vorm van een ronde toren toegevoegd, waardoor je voortaan twee bruggen moest passeren als je de stad in wilde: de eerste brug ging naar het bastion, en de tweede brug van het bastion naar de eigenlijke poort. Leiden groeide sterk aan het einde van de zestiende eeuw, mede doordat mensen na de Val van Antwerpen in 1585 vanuit de Zuidelijke Nederlanden naar de Hollandse steden trokken. Zij konden niet allemaal binnen de muren wonen en omstreeks 1600 ontstond er buiten de Zijlpoort woonbebouwing. Bij deze stadsuitleg van 1644 kwam de ommuring van Leiden driehonderd meter oostelijker te liggen en is de Oude Zijlpoort vervangen door een nieuwe poort, die in 1667 op zijn beurt werd vervangen door de nog bestaande Zijlpoort. In 1646 werd de oude Zijlpoort afgebroken.

Het Sint Janshof is een hofje in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. Het hofje is gelegen aan de Haarlemmerstraat. Het Sint Janshof werd gesticht in 1504 in opdracht van Jan Stoop Kerstiaanszoon en zijn vrouw Claertgen. Het hofje was bestemd voor nette mensen, die door tegenslag aan lagerwal waren geraakt. Het hofje bestond uit zeven huisjes voor alleenstaande vrouwen, zes voor echtparen, een regentenkamer en een huisje dat verhuurd kon worden ten bate van het hofje. In 1565 droegen de erven van de stichters het hofje over aan Mr. Geraert van der Laen, die in hetzelfde jaar opdracht gaf voor de nieuwbouw van de huizen, het poortgebouw en de regentenkamer. Na zijn plotselinge dood werd de naam van het hofje veranderd in het Sint Jans- of Van der Laenhofje. Het hofje werd in 1901 (de huizen aan de voorzijde langs de Haarlemmerstraat) en 1909 (de huizen aan de achterzijde) opnieuw volledig afgebroken en weer herbouwd. Dit gebeurde onder leiding van Jan Filippo Hzn. De laatste renovatie vond plaats in 1983/84 en het hofje bestaat nu uit 15 huurwoningen. Het hofje is een gemeentelijk monument.

De Wijnbrug is een vaste gemetselde boogbrug in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De brug loopt over de Zuidsingel en verbindt de Herengracht met de Kalvermarkt. De naam had waarschijnlijk verband met de stadsherberg aan de Kalvermarkt of de wijnkoperij.

De Haven is een kleine binnenhaven en straat in de oostelijke binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De haven is onderdeel van de Oude Rijn en is gelegen tussen de Herensingel/Zijlsingel in het oosten en de (Oude) Herengracht in het westen, waarvan hij wordt gescheiden door de Grote en de Kleine Havenbrug. De straat Haven ligt aan de noordzijde van het water, tussen het Havenplein en de Zijlpoort. Hier ligt ook de passantenhaven; De straat aan de zuidzijde heet Havenkade. Het Galgewater is de westelijke binnenhaven van Leiden.

Havenwijk-Noord is een woonbuurt in de Nederlandse stad Leiden, die deel uitmaakt van district Binnenstad-Noord.

De Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk (ook wel "Mon Pèrekerk" genoemd) was een rooms katholieke kerk in de Nederlandse stad Leiden. De zogenaamde waterstaatskerk stond aan de Haarlemmerstraat en werd in 1839 gebouwd naar een ontwerp van architect Theo Molkenboer in neogotische stijl. In 1934 werd de kerk gesloten en omgebouwd tot zwembad "De Overdekte". De parochie werd samengevoegd met die van de St. Josephkerk. Elementen als het doopvont van de Mon Père zijn bewaard gebleven in de Josephkerk. Het gebouw van de voormalige Onze-Lieve-Vrouw Hemelvaartkerk werd in 1979 gesloopt. Bij de sloop werd achter de betimmering nog een vijftal religieuze schilderijen ontdekt, die overgebracht werden naar het stedelijk museum De Lakenhal.

De Zuidsingelbrug is een vaste gemetselde boogbrug in de binnenstad van de Nederlandse stad Leiden. De brug verbindt de Oranjegracht en de Zuidsingel.

De Herenbrug is een vaste boog- en plaatbrug over de Herengracht in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. De eerste brug op deze locatie werd in 1659 gebouwd en had drie bogen. De middelboog is door een ijzeren overspanning vervangen. De huidige brug dateert uit 1979. Onder de brug loopt de Nieuwe Rijn en de brug verbindt de Herengracht die aan weerskanten van de oevers loopt. Het water ten zuiden van de brug heet ook Nieuwe Rijn. De brug is een rijksmonument en is ingeschreven onder nummer 25672 in het monumentenregister met als omschrijving 3 bogige brug met zandsteenblokken, middenboog door ijzeren overspanning vervangen 1659.

De Herenpoort is voormalige stadspoort in de Nederlandse stad Leiden. Deze stadspoort bevond zich aan het noordelijk einde van de Oude Herengracht. In 1644 volgde een nieuwe stadsuitbreiding aan de noordzijde. In 1682 werd deze poort gebouwd op de plek van de Oude Herenpoort. De poort is in 1863 afgebroken.

Het Huis ter Waard of Huis te(n) Waarde was een kasteel in de Nederlandse stad Leiden, provincie Zuid-Holland. Het kasteel lag in de middeleeuwen in de Waard, ten oosten van de burcht van Leiden en nog in het ambacht Leiderdorp. Deze Waard was de woonplaats van de familie Uten Waerde, die het gebied in leen hield van de graaf van Holland. Dit leen werd onder andere in 1281 vermeld. In 1294 werd ridder Daniel uten Waerde als leenman genoemd in een handvest van graaf Floris V. In dit handvest werd een deel van de Waard uit het leenverband gehaald ten behoeve van de stadsuitbreiding van Leiden. Het kasteel stond in het resterende deel van de Waard en bleef ook nu buiten de stadsmuren staan. In 1355 zou de Hollandse graaf het kasteel hebben gekocht. Tijdens de Hoekse en Kabeljauwse twisten in 1420 werd het kasteel belegerd en verwoest door Jan van Beieren. Het baksteenpuin werd in 1426 hergebruikt ten behoeve van de Witte Poort. De exacte locatie van het kasteel is onbekend.