Helomasluisje

Weststellingwerf (Stellingwerfs: Weststellingwarf, Fries: Weststellingwerf) is een gemeente met 26.493 inwoners (1 januari 2024, bron: CBS) in de Nederlandse provincie Friesland. De hoofdplaats is Wolvega, waar tevens het gemeentebestuur zetelt en de meeste voorzieningen geconcentreerd zijn. De gemeente is ten noorden begrenst door de rivier de Tjonger (Kuinder). In de westhoek van de gemeente vormt de rivier de Linde de zuidgrens. Weststellingwerf heeft een oppervlakte van 228,36 km², waarvan 6,21 km² water. De gemeente ligt in de Stellingwerven, tegen de grenzen met de provincies Drenthe en Overijssel. De landbouw omvat akkerbouw en veehouderij. De industrie, voornamelijk gevestigd in Wolvega en Noordwolde, produceert onder andere meubelen, zuivelproducten, bouwmaterialen en elektrotechnische artikelen. Het natuurreservaat Lindevallei is een complex bestaande uit: Helomapolder, Driessenpolder, Gorterspolder, Botkereservaat, Onland en Oude Stroomdal (petgaten ten zuiden van de Linde). Andere natuurgebieden binnen de gemeente zijn de staatsnatuurreservaten Brandemeer (niet toegankelijk) en Rottige Meente.

De Lindevallei (Stellingwerfs: Lendevallei) is een natuurgebied ten zuiden van Wolvega in de provincie Friesland. De eerste stukken moerasland kwamen rond 1940 in bezit van It Fryske Gea. Tot 2007 is door de natuurbeschermingsorganisatie 785 hectare in het beekdal van de rivier de Linde (Stellingwerfs: Lende) verworven. Daaronder zijn de Helomapolder, Driessenpolder, Gorterspolder, Lindepoolder, het Botkereservaat, Onland en het Oude Stroomdal. Het gebied strekt zich ruwweg uit van De Hoeve tot voorbij de Driewegsluis bij Nijetrijne en maakt deel uit van de 'natte as' van moerasgebieden op de grens van Friesland en Overijssel. Het natuurbeleid is er op gericht de Weerribben en de Wieden in Noordwest-Overijssel via de Lindevallei met de Rottige Meente in Friesland te verbinden. Tussen 1922 en 1927 werd de Linde gekanaliseerd, waarbij grote delen van het beekdal werden ontgonnen. De ontginning bleek funest voor de natuurhistorische waarden in het beekdal. Met een systeem van sloten, stuwen en kleppen werd in het natuurreservaat verdroging tegengegaan. In de 21e eeuw zijn ook een aantal oude meanders van de rivier weer open gelegd. De Lindevallei is rijk aan elzenbroekbos. De boomgroei nam sterk toe door de verdroging het en het verlanden van petgaten. Aan de nog overgebleven petgaten groeien water- en moerasplanten als grote boterbloem, noordse zegge, waterviolier en kransvederkruid. Ook veel libellensoorten vinden hier een leefgebied. De Lindepoolder is een grote plas in het rond 1930 ontgonnen petgatengebied. In 1990 werd dit agrarisch gebied aangekocht door It Fryske Gea. Door het water niet meer uit de polder te pompen werd die aantrekkelijk voor moerasvogels als zwarte stern en blauwborst, maar ook voor watervogels als fuut en krakeend. Ook vonden weidevogels als kievit en wulp, en bosvogels als grote bonte specht en havik een geschikte plek in het gevarieerde landschap.

De Linde (Stellingwerfs en officieel: De Lende, Fries: De Linde) is een rivier in Zuid-Friesland in de gemeentes Oost- en Weststellingwerf. Tussen het meertje Het Wijde en het dorp Slijkenburg vormt ze de natuurlijke grens tussen Overijssel en Friesland. De bron van de Linde ligt in de buurt van Tronde. De rivier stroomt ten zuiden van de rij dorpen Oldeholtpade - Wolvega - Sonnega - Oldetrijne en ten noorden van de dorpenrij Boijl - Noordwolde -Vinkega - Steggerda - Peperga - Blesdijke - Oldemarkt. De Linde is recreatief goed bevaarbaar tot ver voorbij Wolvega (stroomopwaarts). Aan de Linde zijn diverse haventjes (Blessebrug, Olde Lende, Driewegsluis) evenals aanlegstijgers van recreatieschap Marrekrite. De Lindewijk in Wolvega is vernoemd naar de rivier en is zo ontworpen dat het water van de Linde ver de wijk in stroomt.

De Windmotor Lindevallei is een poldermolen nabij de Fries-Stellingwerfse plaats Wolvega, die in de Nederlandse gemeente Weststellingwerf ligt. De molen is een middelgrote niet-maalvaardige Amerikaanse windmotor, die een windrad heeft met een diameter van 5 meter. Hij staat ongeveer 2,5 km ten zuidoosten van Wolvega aan de noordelijke oever van de Linde in het natuurgebied de Lindevallei. De windmotor verkeerde in 2008 in vervallen toestand. Hij is niet te bezichtigen.

De Blessebrugschans is een schans tussen De Blesse en Wolvega langs de Linde in de provincie Friesland. De Blessebrugschans maakte in de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) deel uit van de Friese waterlinie. Enkele andere schansen zijn de Kuinderschans en de Zwartendijksterschans. De aanval van de Spanjaarden op Friesland bleef echter uit. Tijdens de Tweede Münsterse Oorlog (1672-1674) werd de schans opnieuw in gebruik genomen. Het leger van Bernhard von Galen, bisschop van Münster, viel de schans aan. De aanval in september 1672 werd afgeslagen. Bij de aanval op 5 augustus 1673 werd de waterlinie wel gepasseerd. Op 5 november 2010 vond er een heropening plaats van de opgegraven en herstelde Blessebrugschans. Bij de uitvoering van het project waren Wetterskip Fryslân en It Fryske Gea betrokken. De aarden wal en de brug zijn met de werkzaamheden hersteld.

De Pieter Stuyvesantkerk is een kerkgebouw in Peperga, gemeente Weststellingwerf, in de Nederlandse provincie Friesland.

Station Peperga (geografische afkorting Pp) is een voormalig station aan de Staatslijn A. Het station van Peperga lag tussen het huidige station Wolvega en Steenwijk. Het station was geopend van 15 januari 1868 tot 15 mei 1938 en van 1 januari 1940 tot 5 januari 1941. Station Peperga werd naast passagiersvervoer gebruikt voor het exporteren van rotan uit Noordwolde. In de jaren zeventig werd het station afgebroken. Tegenwoordig is de plek gemarkeerd door een trafostation van de Nederlandse spoorwegen.

De calvarieberg in de Nederlandse plaats Steggerda is een rijksmonument.

De Sint-Fredericuskerk is een rooms-katholieke parochiekerk in Steggerda in de Nederlandse provincie Friesland.

De Blesse is een dorp in de gemeente Weststellingwerf, in de Nederlandse provincie Friesland. Het ligt ten zuidoosten van Wolvega, tussen Steenwijk en Wolvega, aan de snelweg A32. Het dorp telde in 2023 810 inwoners. De Steenwijkerweg gaat op de grens met de provincie Overijssel over in het grondgebied van het dorp Willemsoord. Een klein deel van de bewoning van Willemsoord valt qua adressering onder De Blesse doordat de provinciegrens dwars door de landerijen gaat en de woningen die op Fries grondgebied staan worden onder De Blesse gerekend terwijl deze aan de Steenwijkerweg van Willemsoord zijn gelegen. De Eikenlaan valt grotendeels onder De Blesse terwijl het als onderdeel kan worden gezien van Willemsoord.

De Mars is een korenmolen in De Blesse in de Nederlandse provincie Friesland . De molen werd in 1834 gebouwd voor de familie Schlecht In 1916 verkocht een telg uit deze familie de molen aan een coöperatie. Schlecht bleef molenaar, al gauw schakelde men echter op mechanisch malen en werd de molen ontdaan van kap en wiekenkruis. In 1958 werd ook het bovenachtkant gesloopt. Na verkoop van de molen aan een particulier in 1985 kwamen er plannen voor algeheel herstel. In 1997 begon de herbouw die in 1999 werd afgerond. De molen is vernoemd naar de eigenaar. Het wiekenkruis heeft roeden met een lengte van 18,20 meter die zijn uitgerust met het Oudhollands hekwerk met zeilen. De inrichting bestaat uit één koppel maalstenen. Vrijwillige molenaars stellen de molen regelmatig in bedrijf.

De Gooijer werd gebouwd in 1775. De molen is van het type grondzeiler en heeft als functie poldermolen. De molen staat bij Wolvega aan het riviertje de Linde. Oorspronkelijk stond de molen bij Blesdijke. Na ongeveer zestig jaar werd de molen ca. 1835 voor de eerste keer verplaatst naar Noordwolde, waar de molen ongeveer tachtig jaar dienst deed als korenmolen. In 1917 werd de molen voor de tweede keer verplaatst. De molen was voor de restauratie in 1991 bekend als De Wâlden, en is hernoemd naar de laatste beroepsmolenaar (Geert Gooijer) op de molen. Eigenaar is de vereniging It Fryske Gea.