place

Kasteel Cortenbach

Architectuur in Nederland uit de 18e eeuwBarokkasteelKasteel in VoerendaalRijksmonument in Voerendaal
Schloss Cortenbach, Voerendaal (12)
Schloss Cortenbach, Voerendaal (12)

Kasteel Cortenbach is een van de vijf kastelen van Voerendaal. Het kasteel bevindt zich ten noordoosten van Voerendaal en is in particulier bezit en niet voor publiek te bezichtigen. De oorspronkelijke middeleeuwse burcht, waarvan uit de resten het huidige kasteel is opgebouwd, en de bijbehorende kasteelhoeve stammen beide uit de 14e eeuw. De enige overblijfselen van de burcht zijn onder andere twee ronde torens die vervaardigd zijn uit de plaatselijke Kunradersteen, vermoedelijk de hoektorens van de voorburcht. Daarnaast is er nog een deel van de walmuur overgebleven. Het huidige kasteel is rond 1713 als herenhuis gebouwd door de Akense handelaar Herman Lamberts, die sinds 1682 heer van Cortenbach was, nadat hij het oude liet slopen. In 1776 is het nog eens grotendeels herbouwd. In 1869 overleed de weduwe van de laatste Nederlandse mannelijke telg van het geslacht De Lamberts de Cortenbach op het kasteel. De voorburcht heeft een karakteristieke toegangspoort met een uivormige torenspits, er is een agrarisch bedrijf gevestigd. Het kasteel zelf was vanaf 1939 een exclusief hotel/restaurant. Sinds 1988 is het kasteel het hoofdkantoor van familiebedrijf Vebego, dat internationaal actief is in facilitaire dienstverlening en zorg. Het kasteel is een rijksmonument.

Fragment uit het Wikipedia-artikel Kasteel Cortenbach (Licentie: CC BY-SA 3.0, Auteurs, Beeldmateriaal).

Kasteel Cortenbach
Cottonwood Trail, Dallas

Geografische coördinaten (GPS) Adres Nabijgelegen plaatsen
placeToon op kaart

Wikipedia: Kasteel CortenbachLees verder op Wikipedia

Geografische coördinaten (GPS)

Breedte Lengte
N 50.884722222222 ° E 5.9341666666667 °
placeToon op kaart

Adres

Forest Lane

Cottonwood Trail
75251 Dallas
Texas, United States
mapOpenen op Google Maps

Schloss Cortenbach, Voerendaal (12)
Schloss Cortenbach, Voerendaal (12)
Ervaringen delen

Nabijgelegen plaatsen

Sint-Laurentiuskerk (Voerendaal)
Sint-Laurentiuskerk (Voerendaal)

De Sint-Laurentiuskerk in Voerendaal (Zuid-Limburg) is een rooms-katholieke kerk die oorspronkelijk uit de 11e eeuw stamt. Van deze oorspronkelijke kerk rest thans alleen de romaanse toren. De huidige eenbeukige kruiskerk bestaat uit een middenschip dat dateert uit 1840 en een dwarsbeuk, priesterkoor en apsis uit 1917. De toren is ongeleed, met binnenin de doopkapel met een vont uit de 12e eeuw, vervaardigd uit Naamse steen. Het is de enige kerk van het dorp (Kunrade niet meegerekend) en bevindt zich in het centrum van Voerendaal. Het gebouw is een rijksmonument. De kerk werd in 1049 door Paus Leo IX geconsacreerd en is de enige door een paus ingewijde kerk van Nederland. Leo IX reisde na de vele verwoestingen die de Noormannen achterlieten de wereld rond met als intentie de bevolking opnieuw te bekeren tot het christendom. In augustus 1049 bezocht hij Aken, vergezeld door bisschop Odo van Toul, die onder meer het grondgebied rond Heerlen bezat. Op 10 augustus, de dag van de heilige martelaar Laurentius, vond de inwijding plaatst op verzoek van Odo (zoals verondersteld). Voerendaal was in de eerste jaren van het bestaan van de kerk het centrum van het geloof in de regio. Pas in de 12e eeuw werd Heerlen door Theoderich van Are kerkelijk losgemaakt van Voerendaal en werd daar de Sint-Pancratius parochie opgericht. Het oorspronkelijke kerkgebouw was net als de hiervan resterende toren uitgevoerd in Kunradersteen, een mergelachtig gesteente dat plaatselijk gewonnen wordt en waaruit ook een groot aantal andere kerken in Limburg is opgetrokken. Het huidige uit rode baksteen opgetrokken middenschip werd in 1840 gebouwd door architect Jean Dumoulin ter vervanging van een ouder kerkgebouw, waarvan vrij weinig bekend is. Het is een zogenaamde waterstaatskerk, gebouwd met financiële steun van de landelijke overheid. De inzegening van het nieuwe kerkgebouw vond plaats in 1841. In 1917 werd de uitbreiding aan de oostzijde, bestaande uit een transept en een nieuw koor, gebouwd, waarbij de verantwoordelijke architect, Jan Stuyt, opnieuw gebruikmaakte van Kunradersteen. Een grote renovatie van het geheel volgde in 1984, waarna in 2011 nogmaals een grote renovatie volgde. Hierbij is o.a. de kerktoren opnieuw gevoegd, het loodwerk vervangen, de torenspits met haan gerestaureerd en het complete uurwerk met verlichting en de bliksemafleiders werden vervangen. Ook is wederom het binnen schilderwerk aangepakt en zijn de uit mergelsteen bestaande muren van de oude begraafplaats en de smeedijzeren toegangspoort gerestaureerd. In 2012 volgde nog een restauratie van het grote kerkorgel na de voorgaande restauratie in 1976. Aan de buitenzijde van het rechtertransept werd in 1948 het Verzetsmonument geplaatst.