Kollumeroudzijl

Ter Lune is een buurtschap in de gemeente Noardeast-Fryslân, in de Nederlandse provincie Friesland. De buurtschap ligt ten noordwesten van Kollum, ten zuiden van Engwierum en ten noordoosten van Oudwoude. De bebouwing van de buurtschap ligt in de bocht van de N358 en bestaat uit twee boerderijen die gelegen zijn in de polder Tochmaland. De boerderijen liggen respectievelijk aan de Terlunewei en de Wouddijk. De eerste werd in de jaren 1950 nog Pikweg genoemd en in de jaren 1970 Terluneweg. Aan deze weg staan een boerderij en een schuur. Deze laatste vallen onder het postcodegebied van Oudwoude. De boerderij aan de Wouddijk valt onder het postcodegebied van Kollum. Beide boerderijen vallen in de CBS-buurt Verspreide huizen Kollum. Ten zuiden van de buurtschap, langs de N358, de Lauwersmeerweg liggen de plassen Zandwielen, een drietal poelen die zijn ontstaan na een dijkdoorbraak. Ten noorden van de buurtschap stroomt het Oud Dokkumerdiep (officieel: Alddjip) en de Nieuwe Zwemmer en iets oostelijker de Zijlsterrijd. Haaks op de Zijlsterrijd ligt de meanderende Dwarsrijd die de oorspronkelijke verbinding was van Kollum met de zee en die doorloopt tot bij de buurtschap.

Oudwouderzijlen (Fries: Alwâldmersyl of Alwâldmer Syl) is een buurtschap in de gemeente Noardeast-Fryslân, in de Nederlandse provincie Friesland. Oudwouderzijlen ligt tussen Engwierum en Oudwoude, vlak ten zuiden van een oorspronkelijke meander van het Dokkumergrootdiep, de Alde Lunen. De bebouwing van de buurtschap bestaat uit een viertal huizen en ligt aan de Wâlddyk. De buurtschap heeft eigen plaatsnaambord en.

Het verzetsmonument te Kollumerpomp is een monument ter nagedachtenis aan het Nederlands verzet in de Tweede Wereldoorlog. Het is - op grond van het opschrift aan de voorzijde - ook bekend onder de naam Aldfaers erf, wy weitsje oer dy (Fries voor Erf(goed) van onze voorouders, wij waken over je).

Het Mallegraafsgat (Fries en officieel: Mâlegraafsgat), ook wel de Poel of het Sint-Pietersgat genoemd, is een meertje tussen Kollum en Engwierum in de Nederlandse provincie Friesland. Het 9 tot 12 meter diepe wiel (een ronde plas) ontstond tijdens de Sint-Pietersvloed in 1651, toen de Wouddijk (Wâlddyk), een van de dijken rond het Dokkumergrootdiep, brak door de stormvloed. De daaropvolgende overstroming veroorzaakte een diep gat. Na de stormvloed werd de dijk om het meertje heen gelegd. Het meertje kreeg in de 18e eeuw de naam Mallegraafsgat, naar Donough MacCarthy, een Ierse earl (graaf) die in ballingschap in Nederland leefde en een huis nabij het meertje betrok. De officiële naam van het meer werd op 15 maart 2007 veranderd van Mâllegraefsgat naar Mâlegraafsgat. Bij het meertje staat een informatiebord.

Engwierum (Fries, officieel: Ingwierrum, [ɪŋ’vjɪrəm]) is een dorp in de gemeente Noardeast-Fryslân, in de Nederlandse provincie Friesland. Het dorp ligt ten zuidoosten van Ee, ten oosten van Dokkum, ten noorden van Kollum en ten noordwesten van Kollumerpomp. Het dorp ligt tussen de N358 en het Dokkumergrootdiep. Ten noordwesten is het Lauwersmeer gelegen, met het Nationaal Park Lauwersmeer. In 2023 telde het dorp 575 inwoners. Onder het postcodegebied van het dorp vallen de buurtschappen Dokkumer Nieuwe Zijlen, Molenbuurt, Nieuwland.

De kerk van Engwierum is een in 1746 gebouwde kerk als vervanger van de oude middeleeuwse kerk, die omstreeks 1725 was afgebroken. De kerk staat in Engwierum in de Nederlandse provincie Friesland.

De waag van Kollum is een voormalig waaggebouw in de Friese plaats Kollum. Het huidige pand dateert uit 1779.

De Maartenskerk in Kollum is een middeleeuwse kerk, oorspronkelijk gewijd aan de heilige Martinus.

Gezicht Kollum is een van rijkswege beschermd dorpsgezicht in Kollum in de Nederlandse provincie Friesland. De procedure voor aanwijzing werd gestart op 2 oktober 1979. Het gebied werd op 18 februari 1980 definitief aangewezen. Het beschermd gezicht beslaat een oppervlakte van 6,5 hectare. Panden die binnen een beschermd gezicht vallen krijgen niet automatisch de status van beschermd monument. Wel zal de gemeente het bestemmingsplan aanpassen om nieuwe ontwikkelingen in het gebied te reguleren. De gezichtsbescherming richt zich op de stedenbouwkundige en cultuurhistorische waardering van een gebied en wil het toekomstig functioneren daarvan veiligstellen.