Caterpillar Zillebeke

Hill 60 is een heuvel even buiten het Belgische dorp Zillebeke, waar fel werd gestreden tijdens de Eerste Wereldoorlog. De heuvel ligt nabij de spoorweg Ieper-Kortrijk (Spoorlijn 69), langs de Zwarteleenstraat. De heuvel is onderdeel van de zogenaamde Hoogte van Wijtschate-Zillebeke waar ook de Helling van Mesen, Helling van Wijtschate en Hill 62 deel van uitmaken. De hoogte van Hill 60 reikt tot 60 meter boven zeeniveau. Eigenlijk is deze heuvel opgebouwd uit grond die vrijkwam bij de aanleg van 'de' spoorweg. De Gedenksite van Hill 60 is bewaard gebleven en kan vrij bezocht worden. Vlakbij was vroeger het 'Hill 60-museum' gevestigd in een typisch Belgisch café. De collectie van het voormalige museum werd in 2007 door de stad Ieper aangekocht.

De Palingbeek is een natuurgebied en West-Vlaams Provinciaal Domein in Zillebeke, een deelgemeente van de Belgische stad Ieper. Het is meer dan 230 ha groot en ligt een paar kilometer ten zuiden van het dorpscentrum, op de grens met Voormezele en Hollebeke. Het domein ligt rond het oude kanaal Ieper-Komen. De Palingbeek is Europees beschermd als onderdeel van het Natura 2000-gebied 'West-Vlaams Heuvelland' (BE2500003).

Het Voddekasteel is een kasteel in de tot de West-Vlaamse gemeente Ieper behorende plaats Hollebeke, gelegen aan de Kasteelhoekstraat 14. Hier stond een kasteeltje dat zijn ietwat merkwaardige naam te danken had aan de lemen huisjes die in de nabijheid ervan stonden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd het kasteel verwoest. In 1921 werd het herbouwd als Jachthuis De Vodde. Het is een neogotisch kasteeltje, opgetrokken in gele baksteen en het wordt gekenmerkt door twee naast elkaar gelegen trapgevels waartussen zich de ingangspartij met balkon bevindt. Het kasteeltje is een opvallend element in het landschap, omdat het op een glooiing is gebouwd. Sinds 1945 wordt het als hoeve uitgebaat. Bij het kasteeltje behoort ook een conciërgewoning in dezelfde stijl.

De Golf & Countryclub De Palingbeek is een Belgische golfclub. De golfbaan ligt tussen de historische stad Ieper en de Franse grens.

Het Kasteel Mahieu is een voormalig kasteel in de tot de West-Vlaamse gemeente Ieper behorende plaats Hollebeke, hoewel het voorheen tot Voormezele behoorde.

Maple Copse Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Zillebeke. De begraafplaats ligt 1,1 km ten oosten van het dorpscentrum en werd ontworpen door Edwin Lutyens. Het terrein is 4.856 m² groot en wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Aan de oostelijke zijde bevindt zich het toegangsgebouw met boogvormige doorgang. Het Cross of Sacrifice staat centraal geplaatst aan de westelijke zijde. Er worden 308 doden herdacht waaronder 52 niet geïdentificeerde.

De Onze-Lieve-Vrouw-Geboortekerk is de parochiekerk van de tot de West-Vlaamse gemeente Ieper behorende plaats Hollebeke, gelegen aan de Wielewaalstraat 2A.

Hollebeke is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van stad Ieper, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1971 toen het gefuseerd werd met Zillebeke om zes jaar later deel te worden van Ieper. In de volksmond heet het dorp Ollebeke.

Sanctuary Wood Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in het Belgische dorp Zillebeke (Ieper). De begraafplaats ligt anderhalve kilometer ten oosten van het dorpscentrum, op een hellend terrein nabij Hill 62. Ze werd ontworpen door Edwin Lutyens en heeft een grondplan in de vorm van een cirkelsector met een oppervlakte van 6.758 m². De begraafplaats is omgeven door een natuurstenen muur en de toegang bestaat uit een poortgebouw met een loggia. Centraal op het terrein staat de Stone of Remembrance en in de zuidwestelijke hoek het Cross of Sacrifice. De begraafplaats wordt onderhouden door de Commonwealth War Graves Commission. Er worden 1.990 doden herdacht, waarvan 1.353 niet meer geïdentificeerd konden worden.

Hill 62 is een heuvel en ligt even de buiten de gemeente Zillebeke in de Belgische provincie West-Vlaanderen, de top ligt op circa 62 meter. De heuvel is bekend uit de Eerste Wereldoorlog. Ondanks de geringe hoogteverschillen was het een goede plaats om als observatiepunt te dienen. De geallieerde troepen konden vanaf hier de Duitse linies overzien. De linies in deze omgeving worden bemand door de Canadezen. Op 2 juni 1916 vanaf 8 uur in de ochtend bestookt de Duitse artillerie de Canadezen tot net na het middaguur, daarna worden ondergrondse mijnen tot ontploffing gebracht en volgt de aanval van de Duitse infanterie. De Canadezen worden over een linie van circa 1.200 meter compleet teruggeslagen, vanaf Hill 62 (Duits: Tor Top) tot Mount Sorrel, een stuk zuidwaarts van Hill 62. In totaal weten de Duitsers ruim een halve kilometer terreinwinst te boeken. De dag erna, 3 juni, wordt een tegenaanval uitgevoerd. Deze levert nauwelijks terreinwinst op. Enige nut is dat de Canadezen de eigen linies beter kunnen versterken tegen een nieuwe Duitse aanval, welke echter uitblijft. Op 13 juni wordt na hevig geallieerd artillerievuur Hill 62 terugveroverd op de Duitsers. Hill 62 is onderdeel van de zogenaamde Hoogte van Wijtschate-Zillebeke waar ook de Helling van Mesen, Helling van Wijtschate en Hill 60 deel van uitmaken. Op Hill 62 ligt het Sanctuary Wood Museum, een museum dat diverse gebruiksvoorwerpen uit de Eerste Wereldoorlog tentoongesteld heeft, alsmede een aantal loopgraven en granaatkraters in de naastgelegen tuin. De loopgraven ogen authentiek Het opmerkelijkste in het museum zijn houten kijkkastjes met driedimensionale beelden uit de Eerste Wereldoorlog. Je kijkt jezelf de modder van de loopgraven en de verwoestingen in. Sedert 2016 loopt het parcours van de wielerklassieker Gent-Wevelgem over Hill 62. Dit is de derde 'Plugstreet', een onverharde strook die doet herinneren aan de Eerste Wereldoorlog. Sinds 2018 loopt ook de Great War Remembering Race over deze 'Plugstreets'.

Het Canadees gedenkteken Hill 62 is een oorlogsmonument dat de acties van de eerste, tweede en derde divisie van het Canadese leger tijdens de Eerste Wereldoorlog, meer bepaald de verdediging van de zuidelijke loopgraven van de Ieperboog tussen april en augustus 1916, inclusief acties tijdens de slagen bij de St. Eloi kraters, Hill 62 en Sanctuary Wood gedenkt. Deze slagen waren de eerste keer dat Canadese divisies meededen aan geplande offensieve operaties tijdens WOI. De Canadezen heroverden vitale hoger gelegen posities, waardoor de Duitsers hun overzicht over de stad Ieper verloren. Deze overwinningen gingen echter ten koste van 8430 mensenlevens.

De Gasthuisbossen zijn een provinciaal domein in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De bossen bestaan uit een aantal bosdomeinen ten zuidoosten van de stad Ieper. Ze liggen op de heuvelkam van de Ieperboog, op de waterscheidingslijn van de IJzer en de Leie. De totale oppervlakte is meer dan 200 ha. De Gasthuisbossen zijn Europees beschermd als onderdeel van het Natura 2000-gebied 'West-Vlaams Heuvelland' (BE2500003). Het gebied telt een zevental bossen, namelijk Drie Blotenbos of Hoge Netelaar of Hogebos, Godtschalckbos, Groenenburg, Huikerbossen, Papenelst of Twaalf Gemeten, Zandvoordebos en het Zwarte Leen. In de omgeving van de Gasthuisbossen liggen nog meer bossen, waaronder het Polygoonbos in het noordoosten en de bossen van het domein Palingbeek in het zuiden.