Sint-Theresiakapel (Middelkerke)

De stripstandbeelden in de Belgische badplaats Middelkerke zijn achttien standbeelden van bekende Belgische stripfiguren. Ze staan op de dijkpromenade en illustreren het jaarlijks gehouden Stripfestival Middelkerke dat in 1987 werd opgestart. De beelden zijn gemaakt door Luc Couwenberghs, Luc Madau, Monique Mol, Valeer Peirsman en Josyane Vanhoutte.

De Warandeduinen is een natuurgebied, gelegen tussen de Belgische plaatsen Westende en Middelkerke. Het beslaat 32 hectare en heeft een kalkrijke grond. Het gebied omvat een duinengordel met struweel en daarnaast een amfibieënpoel. Het gebied is Europees beschermd als onderdeel van Natura 2000-gebied 'Duingebieden inclusief IJzermonding en Zwin' (BE2500001).

Middelkerke is een plaats en gemeente in de Belgische provincie West-Vlaanderen. De gemeente telt ruim 19.000 inwoners. Het grondgebied van de gemeente is gelegen langs de Belgische Kust en in de Polders van de Vlaamse Kustvlakte.

De Sint-Willibrorduskerk is een rooms-katholiek kerkgebouw in de West-Vlaamse plaats Middelkerke, gelegen aan de Westendelaan.

De N389 is een gewestweg in België bij de plaats Middelkerke. De weg verbindt de N34 met de N318 via de Louis Logierlaan en heeft een lengte van ongeveer 550 meter. De gehele weg bestaat uit twee rijstroken voor beide rijrichtingen samen. Er is echter geen belijning aanwezig op de weg.

De Warandetoren is een stalen constructie in de Belgische gemeente Middelkerke, gebouwd bovenop de restanten van een oude watertoren. Die watertoren verdween maar zijn oorspronkelijke functie niet. Nog altijd wordt van hieruit een groot deel van Middelkerke van drinkwater voorzien. Met zijn lange gebogen sprieten, verwijzend naar het typische helm, is de Warandetoren een opvallende en ranke verschijning. Vanop de basis (zeven meter) is er een uitzicht op de Warandeduinen, een natuurgebied met bijzondere planten en dieren. Wie tot boven klimt (twintig meter) kan naar de horizon turen: Middelkerke en Westende, de Belgische Kust en de Polders van de Vlaamse Kustvlakte.

I can hear it (Nederlands: Ik kan het horen) is een kunstwerk in de Belgische badplaats Westende. Het is een werk van de Letse kunstenaar Ivars Drulle uit 2012. Twee hoorns, als van oude grammofoons, luisteren naar de zee. Een vrouw legt haar oor te luisteren aan een ervan terwijl ze plaats laat voor iemand die via de andere hoorn naar de zee mee wil luisteren. De uitvoering van het kunstwerk leunt aan bij de art-nouveaustijl van het vlakbijgelegen Grand Hôtel Bellevue en de tijd toen de kust nog een prestigieuze recreatiezone was. Het werk kan ook verwijzen naar de jaren dertig van de 20e eeuw, toen men, vóór de uitvinding van de radartechnologie via grote hoorns het geluid van naderende vliegtuigen probeerde op te vangen. De productie van de dertien meter lange metalen hoorns was in handen van machinebouwbedrijf SMO in Eeklo. De gemeente Middelkerke kocht het aan in het kader van het Beaufort04, de vierde aflevering van de triënnale Beaufort - kunst langs de Belgische kust.

Het Grand Hôtel Bellevue is een gebouw in de Belgische badplaats Westende. Het wordt in de volksmond ook de "Rotonde" genoemd, maar deze naam verwijst enkel naar de amfitheatervormige voorbouw. Het gebouw bestaat uit twee vleugels met een rechthoekig binnenplein, aan de oostkant afgesloten door de ronde voorbouw. Het staat aan de oostgrens van de badplaats aan de zeedijk.

Testerep (soms verbasterd tot Ter Streep) was tot de middeleeuwen een (schier)eiland aan de Belgische kust, waarvan een deel nu het huidige vasteland vormt tussen Oostende en Lombardsijde. Het was een met schorren begroeide landtong die door een grote geul werd gescheiden van de rest van de kustvlakte.

De N325 is een gewestweg in België tussen Middelkerke (N34) en Slijpe (N369). De weg is ongeveer 5 kilometer lang. De gehele weg bestaat uit twee rijstroken voor beide rijrichtingen samen.

De Rosmolen van de Oude Bunker (ook: Rosmolen Jonckheere) is een rosmolenrestant in de tot de West-Vlaamse gemeente Middelkerke behorende plaats Wilskerke, gelegen aan Fleriskotstraat 15. Deze buitenrosmolen werd in 1863 gebouwd en bleef tot 1914 in gebruik als korenmolen. Nadat de Eerste Wereldoorlog was uitgebroken -en het IJzerfront zeer nabij lag- bouwde de bezetter een grote bunker vlak naast de molen. Na de oorlog werd de molen niet meer gebruikt. Wat bleef was een rond, enigszins conisch, bakstenen gebouwtje. Het binnenwerk werd verwijderd.

De Rattevalle is een gehuchtje in de Belgische gemeente Middelkerke. Het gehucht ligt in de Polders langs het Kanaal Plassendale-Nieuwpoort. Het bestaat uit enkele huizen rond de Rattevallebrug over deze vaart, op het kruispunt van de weg langs het kanaal en de weg naar het polderdorpje Mannekensvere. Op de 18de-eeuwse Cassinikaart staat "Pont de Rateval" reeds aangeduid, met iets westelijker langs het kanaal het "Sas de Rateval". Ook de Ferrariskaart uit de jaren 1770 toont de "Pont Rattevalle".